Część 9 - ŚWIADCZENIA W RAZIE INWALIDZTWA - Konwencja (nr 102) dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Genewa.1952.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.93.775

Akt obowiązujący

Wersja od: 3 grudnia 2004 r.

CZĘŚĆ  IX

ŚWIADCZENIA W RAZIE INWALIDZTWA

Artykuł  53

Każdy Członek związany niniejszą częścią konwencji powinien zapewnić osobom chronionym udzielanie świadczeń w razie inwalidztwa zgodnie z poniższymi artykułami tej części.

Artykuł  54

Przedmiot ochrony powinien obejmować niezdolność do wykonywania jakiejkolwiek działalności zawodowej w ustalonym stopniu, jeżeli można przypuszczać, że niezdolność ta będzie trwała lub jeżeli istnieje ona nadal po wykorzystaniu prawa do zasiłku chorobowego.

Artykuł  55

Zakres osób chronionych powinien obejmować:

(a) ustalone grupy pracowników stanowiące łącznie co najmniej 50 % ogółu pracowników albo

(b) ustalone grupy ludności zawodowo czynnej stanowiące łącznie co najmniej 20 % ogółu mieszkańców, albo

(c) wszystkich mieszkańców, których środki w czasie trwania przypadków objętych ochroną nie przekraczają granic ustalonych zgodnie z postanowieniami artykułu 67, bądź

(d) w razie złożenia deklaracji w myśl artykułu 3 ustalone grupy pracowników stanowiące łącznie co najmniej 50 % ogółu pracowników, którzy pracują w zakładach przemysłowych zatrudniających 20 lub więcej osób.

Artykuł  56

Świadczenia powinny być udzielane w formie wypłat periodycznych obliczonych:

(a) zgodnie z postanowieniami artykułu 65 bądź artykułu 66, jeżeli ochroną objęci są pracownicy lub grupy pracowników, lub grupy ludności zawodowo czynnej;

(b) zgodnie z postanowieniami artykułu 67, jeżeli ochroną objęci są wszyscy mieszkańcy, których środki w czasie trwania przypadków objętych ochroną nie przekraczają ustalonych granic.

Artykuł  57

1. Świadczenia wymienione w artykule 56 powinny być zapewnione w przypadkach objętych ochroną przynajmniej:

(a) osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełniła, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu, który może wynosić 15 lat opłacania składek lub zatrudnienia bądź 10 lat zamieszkania;

(b) jeżeli ochroną objęte są w zasadzie wszystkie osoby zawodowo czynne - osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełniła, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu 3 lat opłacania składek i na rzecz której w ciągu zawodowo czynnego okresu jej życia zostały opłacone składki w ustalonej przeciętnej wysokości rocznie.

2. Jeżeli udzielanie świadczeń wymienionych w ustępie 1 jest uzależnione od minimalnego okresu opłacania składek lub zatrudnienia, zmniejszone świadczenia powinny być zapewnione przynajmniej:

(a) osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełniła, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu 5 lat opłacania składek lub zatrudnienia;

(b) jeżeli ochroną objęte są w zasadzie wszystkie osoby zawodowo czynne - osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełniła, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu 3 lat opłacania składek i na rzecz której w ciągu zawodowo czynnego okresu jej życia została opłacona połowa ustalonej przeciętnej wysokości składek rocznie, przewidzianej w literze (b) ustępu 1 niniejszego artykułu.

3. Postanowienia określone w ustępie 1 niniejszego artykułu będą uważane za spełnione, jeżeli świadczenia obliczone zgodnie z postanowieniami części XI, lecz według stopy procentowej niższej o 10 jednostek od wskazanej w tabeli załączonej do tej części dla typowego uprawnionego, są zapewnione przynajmniej każdej osobie chronionej, która zgodnie z ustalonymi zasadami spełniła staż 5 lat opłacania składek, zatrudnienia lub zamieszkania.

4. Proporcjonalne zmniejszenie stopy procentowej wskazanej w tabeli załączonej do części XI może być dokonane, jeżeli staż wymagany do przyznania świadczeń odpowiadających obniżonej stopie procentowej przekracza 5 lat opłacania składek lub zatrudnienia, lecz jest krótszy niż 15 lat opłacania składek lub zatrudnienia. Zmniejszone świadczenia wypłacane będą zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  58

Świadczenia wymienione w artykułach 56 i 57 powinny być udzielane przez cały czas trwania przypadków objętych ochroną lub do czasu ich zastąpienia przez świadczenia na starość.