Część 5 - ŚWIADCZENIA NA STAROŚĆ - Konwencja (nr 102) dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Genewa.1952.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.93.775

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 grudnia 2004 r.

CZĘŚĆ  V

ŚWIADCZENIA NA STAROŚĆ

Każdy Członek związany niniejszą częścią konwencji powinien zapewnić osobom chronionym udzielanie świadczeń na starość zgodnie z poniższymi artykułami tej części.

1.
Przedmiot ochrony powinien obejmować przypadki przeżycia ponad ustalony wiek.
2.
Ustalony wiek nie powinien przekraczać sześćdziesięciu pięciu lat, jednakże wyższy wiek może być ustalony przez właściwe władze ze względu na zdolność do pracy osób starszych w danym kraju.
3.
Ustawodawstwo krajowe może przewidywać, że osobom, które miałyby prawo do świadczeń, można zawiesić ich wypłatę, jeżeli osoby te są zatrudnione za ustalonym wynagrodzeniem, lub można obniżyć im świadczenia oparte na składkach, jeżeli zarobki osób korzystających ze świadczeń przekraczają ustaloną wysokość, świadczenia zaś nieoparte na składkach - gdy zarobki osób korzystających ze świadczeń lub inne dochody bądź też łącznie zarobki i inne ich dochody przekraczają ustaloną wysokość.

Zakres osób chronionych powinien obejmować:

(a) ustalone grupy pracowników stanowiące łącznie co najmniej 50 % ogółu pracowników albo

(b) ustalone grupy ludności zawodowo czynnej stanowiące łącznie co najmniej 20 % ogółu mieszkańców, albo

(c) wszystkich mieszkańców, których środki w czasie trwania przypadków objętych ochroną nie przekraczają granic ustalonych zgodnie z postanowieniami artykułu 67, bądź

(d) w razie złożenia deklaracji w myśl artykułu 3 ustalone grupy pracowników stanowiące łącznie co najmniej 50 % ogółu pracowników, którzy pracują w zakładach przemysłowych zatrudniających 20 lub więcej osób.

Świadczenia powinny być udzielane w formie wypłat periodycznych obliczonych:

(a) zgodnie z postanowieniami artykułu 65 bądź artykułu 66, jeżeli ochroną objęte są grupy pracowników lub grupy ludności zawodowo czynnej;

(b) zgodnie z postanowieniami artykułu 67, jeżeli ochroną objęci są wszyscy mieszkańcy, których środki w czasie trwania przypadków objętych ochroną nie przekraczają ustalonych granic.

1.
Świadczenia wymienione w artykule 28 powinny być zapewnione w przypadkach objętych ochroną przynajmniej:

(a) osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełnia, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu, który może wynosić bądź 30 lat opłacania składek lub zatrudnienia, bądź 20 lat zamieszkania;

(b) jeżeli ochroną objęte są w zasadzie wszystkie osoby zawodowo czynne - osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełnia, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu opłacania składek i na rzecz której w ciągu zawodowo czynnego okresu jej życia zostały opłacone składki w ustalonej przeciętnej wysokości rocznie.

2.
Jeżeli udzielanie świadczeń wymienionych w ustępie 1 jest uzależnione od minimalnego okresu opłacania składek lub zatrudnienia, zmniejszone świadczenia powinny być zapewnione przynajmniej:

(a) osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełnia, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu 15 lat opłacania składek lub zatrudnienia;

(b) jeżeli ochroną objęte są w zasadzie wszystkie osoby zawodowo czynne - osobie chronionej, która przed zaistnieniem przypadków objętych ochroną spełniła, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu opłacania składek i na rzecz której w ciągu zawodowo czynnego okresu jej życia została opłacona połowa ustalonej przeciętnej wysokości składek rocznie, przewidzianej w literze (b) ustępu 1 niniejszego artykułu.

3.
Postanowienia określone w ustępie 1 niniejszego artykułu będą uważane za spełnione, jeżeli świadczenia obliczone zgodnie z postanowieniami części XI, lecz według stopy procentowej niższej o dziesięć jednostek od wskazanej w tabeli załączonej do tej części dla typowego uprawnionego, są zapewnione przynajmniej każdej osobie chronionej, która zgodnie z ustalonymi zasadami spełniła wymóg 10 lat opłacania składek lub zatrudnienia bądź 5 lat zamieszkania.
4.
Proporcjonalne zmniejszenie stopy procentowej wskazanej w tabeli załączonej do części XI może być dokonane, jeżeli staż wymagany do przyznania świadczeń odpowiadających obniżonej stopie procentowej przekracza 10 lat opłacania składek lub zatrudnienia, lecz jest krótszy niż 30 lat opłacania składek lub zatrudnienia. Jeżeli staż przekracza 15 lat, zmniejszone świadczenia wypłacane będą zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu.
5.
Jeżeli udzielanie świadczeń wymienionych w ustępach 1, 3 lub 4 niniejszego artykułu jest uzależnione od minimalnego okresu opłacania składek lub zatrudnienia, zmniejszone świadczenia powinny być wypłacane na warunkach ustalonych osobie chronionej, która tylko wskutek podeszłego wieku, jaki osiągnęła w dniu wejścia w życie postanowień związanych ze stosowaniem niniejszej części konwencji, nie mogła wypełnić warunków ustalonych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, chyba że świadczenia zgodne z postanowieniami ustępów 1,3 lub 4 niniejszego artykułu zostały zapewnione takiej osobie w wieku wyższym niż normalny.

Świadczenia wymienione w artykułach 28 i 29 powinny być udzielane przez cały czas trwania przypadków objętych ochroną.