Część 15 - POSTANOWIENIA KOŃCOWE - Konwencja (nr 102) dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Genewa.1952.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.93.775

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 grudnia 2004 r.

CZĘŚĆ  XV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zostanie poinformowany o formalnych ratyfikacjach niniejszej konwencji w celu ich zarejestrowania.

1.
Niniejsza konwencja będzie obowiązywała tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których ratyfikacje zostaną zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego.
2.
Wejdzie ona w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania przez Dyrektora Generalnego ratyfikacji zgłoszonej przez dwóch Członków.
3.
Następnie konwencja wejdzie w życie w stosunku do każdego Członka po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania jego ratyfikacji.
1.
Deklaracja przekazana Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy zgodnie z ustępem 2 artykułu 35 Konstytucji Międzynarodowej Organizacji Pracy określi:

(a) terytoria, na których zainteresowany Członek zobowiązuje się stosować postanowienia niniejszej konwencji lub którejkolwiek z jej części bez zmian;

(b) terytoria, na których zobowiązuje się on stosować postanowienia niniejszej konwencji lub którejkolwiek z jej części ze zmianami, z jednoczesnym wskazaniem, czego zmiany te dotyczą;

(c) terytoria, na których postanowienia niniejszej konwencji nie mogą być stosowane, z jednoczesnym podaniem przyczyn;

(d) terytoria, co do których zastrzega sobie prawo decyzji.

2.
Zobowiązania wymienione w literach (a) i (b) ustępu 1 niniejszego artykułu będą traktowane jako integralna część dokumentu ratyfikacyjnego i będą wywierały identyczne skutki.
3.
Każdy Członek będzie mógł, w każdym czasie, zrzec się w drodze nowej deklaracji wszystkich lub części zastrzeżeń zawartych w jego poprzedniej deklaracji zgodnie z literami (b), (c) lub (d) ustępu 1 niniejszego artykułu.
4.
Każdy Członek będzie mógł, w każdym czasie, kiedy zgodnie z postanowieniami artykułu 82 niniejsza konwencja może być wypowiedziana, przekazać Dyrektorowi Generalnemu deklarację zmieniającą, pod każdym innym względem, brzmienie którejkolwiek z poprzednich deklaracji i przedstawiającą obecną sytuację na określonych obszarach.
1.
Deklaracje przekazane Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy zgodnie z ustępem 4 lub 5 artykułu 35 Konstytucji Międzynarodowej Organizacji Pracy powinny wskazywać, czy postanowienia niniejszej konwencji lub jej części, do których stosowania Członek zobowiązał się w deklaracji będą miały zastosowanie na danym terytorium ze zmianami, czy bez, jeżeli deklaracja stwierdza, że postanowienia niniejszej konwencji lub niektórych jej części będą miały zastosowanie z zastrzeżeniem zmian, powinna wskazywać szczegóły tych zmian.
2.
Członek, Członkowie albo zainteresowana władza międzynarodowa będą mogli w każdym czasie zrzec się, w drodze późniejszej deklaracji, całkowicie lub częściowo prawa do powoływania się na zmianę wskazaną w jakiejś poprzedniej deklaracji.
3.
Członek, Członkowie lub zainteresowana władza międzynarodowa będą mogli w każdym czasie, kiedy zgodnie z postanowieniami artykułu 82 konwencja może być wypowiedziana, przekazać Dyrektorowi Generalnemu deklarację zmieniającą pod każdym względem brzmienie którejkolwiek z poprzednich deklaracji i przedstawić obecną sytuację w zakresie stosowania konwencji.
1.
Każdy Członek, który ratyfikował konwencję, może ją wypowiedzieć lub jedną z jej części od II do X, lub kilka z nich, po upływie dziesięciu lat od daty początkowego wejścia jej w życie, aktem przekazanym Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy i przez niego zarejestrowanym. Wypowiedzenie to nabiera mocy dopiero po upływie roku od daty jego zarejestrowania.
2.
Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, a który w ciągu jednego roku po upływie dziesięcioletniego okresu wymienionego w poprzednim ustępie nie skorzysta z prawa do wypowiedzenia przewidzianego w niniejszym artykule, będzie związany konwencją na nowy okres dziesięciu lat i następnie będzie mógł ją wypowiedzieć lub jedną z jej części od II do X, lub kilka z nich, po upływie każdego okresu dziesięcioletniego, z zachowaniem warunków przewidzianych w niniejszym artykule.
1.
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy poinformuje wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy o zarejestrowaniu każdej ratyfikacji, deklaracji i każdego aktu wypowiedzenia, o którym został poinformowany przez Członków Organizacji.
2.
Informując Członków Organizacji o zarejestrowaniu drugiej zgłoszonej mu ratyfikacji, Dyrektor Generalny zwróci uwagę Członków Organizacji na datę wejścia w życie niniejszej konwencji.

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach, deklaracjach i aktach wypowiedzenia, które zarejestrował zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.

Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy w każdym przypadku, gdy uzna to za niezbędne, przedstawi Konferencji Ogólnej sprawozdanie ze stosowania niniejszej konwencji i rozpatrzy, czy należy wpisać w porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej rewizji tej konwencji.

1.
W razie przyjęcia przez Konferencję nowej konwencji, wprowadzającej całkowitą lub częściową rewizję niniejszej konwencji, i jeżeli nowa konwencja nie stanowi inaczej:

(a) ratyfikacja przez Członka nowej konwencji wprowadzającej rewizję spowoduje z mocy samego prawa, bez względu na postanowienia artykułu 82, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej konwencji, z zastrzeżeniem, że nowa konwencja wprowadzająca rewizję wejdzie w życie;

(b) począwszy od daty wejścia w życie nowej konwencji wprowadzającej rewizję, niniejsza konwencja przestanie być otwarta do ratyfikacji przez Członków.

2.
Niniejsza konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w obecnej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikowali konwencji wprowadzającej rewizję.

Teksty angielski i francuski niniejszej konwencji są jednakowo autentyczne.