Część 1 - WPROWADZENIE - Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia w państwach dotkniętych poważnymi suszami i/lub pustynnieniem, zwłaszcza w Afryce. Paryż.1994.06.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.185.1538

Akt obowiązujący

Wersja od: 12 lutego 2002 r.

CZĘŚĆ  I

WPROWADZENIE

Artykuł  1

Stosowane terminy

W rozumieniu niniejszej konwencji:

(a) "pustynnienie" oznacza degradację ziemi na suchych, półsuchych i okresowo suchych obszarach wynikającą z różnych czynników, w tym zmienności klimatu i działalności człowieka;

(b) "zwalczanie pustynnienia" obejmuje działania będące częścią zintegrowanego rozwoju ziemi na suchych półsuchych i okresowo suchych obszarach dla zrównoważonego rozwoju, których celem jest:

(i) zapobieganie i/lub zmniejszenie degradacji ziemi;

(ii) rekultywacja częściowo zdegradowanej ziemi i

(iii) odzyskiwanie ziemi zamienionej w pustynię;

(c) "susza" oznacza naturalnie występujące zjawisko, które istnieje, kiedy poziom opadów utrzymuje się znacznie poniżej normalnie notowanych poziomów, powodując poważne zaburzenia równowagi hydrologicznej, które szkodliwie wpływa na system produkcji zasobów ziemi;

(d) "łagodzenie skutków susz" oznacza działania związane z przewidywaniem susz i zmierzające do zwiększenia odporności społeczeństwa i systemów naturalnych na suszę, co wiąże się ze zwalczaniem pustynnienia;

(e) "ziemia" oznacza ziemski system bioprodukcyjny, obejmujący glebę, roślinność, inne biocenozy oraz systemy ekologiczne i procesy hydrologiczne, które działają w ramach tego systemu;

(f) "degradacja ziemi" oznacza zmniejszenie lub utratę, na obszarach suchych, półsuchych i okresowo suchych, biologicznej lub ekonomicznej produktywności oraz kompleksowości ziem uprawnych nawadnianych deszczem, irygowanych, terenów wypasu, pastwisk, lasów i ziemi zalesionej, w wyniku użytkowania ziemi, procesów lub kombinacji procesów, w tym procesów powstających w wyniku działalności ludzkiej i modeli zamieszkiwania, takich jak:

(i) erozja gleby spowodowana przez wiatr i/lub wodę;

(ii) pogorszenie fizycznych, chemicznych, biologicznych lub ekonomicznych właściwości gleby oraz

(iii) długotrwała utrata naturalnej roślinności.

(g) "suche, półsuche lub okresowo suche obszary" oznacza obszary, inne niż regiony polarne i okołopolarne, na których stosunek rocznych opadów do potencjalnego parowania zawiera się w zakresie od 0,05 do 0,65;

(h) "obszary dotknięte" oznacza obszary suche, półsuche i/lub okresowo suche dotknięte lub zagrożone pustynnieniem;

(i) "państwa dotknięte" oznacza państwa, których ziemie obejmują, w całości lub części, obszary dotknięte;

(j) "regionalna organizacja integracji gospodarczej" oznacza organizację utworzoną przez suwerenne państwa na danym obszarze, która ma kompetencje odnoszące się do spraw regulowanych przez niniejszą konwencję i która została odpowiednio upoważniona, zgodnie z jej wewnętrznymi procedurami, do podpisania, ratyfikowania, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej konwencji;

(k) "rozwinięte Państwa-Strony" oznacza państwa rozwinięte będące Stronami i regionalne organizacje integracji gospodarczej utworzone przez kraje rozwinięte.

Artykuł  2

Cel

1. Celem niniejszej konwencji jest zwalczanie pustynnienia i łagodzenie skutków susz w państwach dotkniętych poważnymi suszami i/lub pustynnieniem, szczególnie w Afryce, poprzez efektywne działania na wszystkich poziomach, wspierane przez współpracę międzynarodową i partnerskie organizacje w ramach zintegrowanego podejścia, zgodnego z Agendą 21, w celu przyczynienia się do osiągnięcia trwałego rozwoju na obszarach dotkniętych.

2. Osiągnięcie tego celu będzie wymagać długoterminowych, zintegrowanych strategii, które na obszarach dotkniętych będą się jednocześnie skupiać na poprawie produktywności ziemi oraz na odnowie, ochronie i stabilnej gospodarce ziemią i zasobami wodnymi, co doprowadzi do poprawy warunków życia, szczególnie dla miejscowej społeczności.

Artykuł  3

Zasady

1. Dla osiągnięcia celu niniejszej konwencji i realizacji jej postanowień Strony będą się kierowały, między innymi, następującymi zasadami:

(a) Strony powinny zapewnić, że decyzje dotyczące opracowywania i realizacji programów zwalczania pustynnienia i/lub łagodzenia skutków susz będą podejmowane przy udziale ludności i miejscowego społeczeństwa oraz że na wyższych poziomach wytworzone zostaną sprzyjające warunki, w celu ułatwienia działania na poziomach krajowych i lokalnych;

(b) Strony powinny, w duchu międzynarodowej solidarności i partnerstwa, ulepszać współpracę i koordynację na poziomach subregionalnych, regionalnych i międzynarodowych i w lepszy sposób koncentrować zasoby finansowe, organizacyjne, techniczne i ludzkie tam, gdzie są one potrzebne;

(c) Strony powinny rozwijać, w duchu partnerstwa, współpracę na wszelkich szczeblach między rządami, społecznościami, organizacjami pozarządowymi i użytkownikami ziemi, w celu lepszego zrozumienia natury oraz wartości ziemi i niedostatecznych zasobów wody na obszarach dotkniętych, oraz pracy dla ich zrównoważonego użytkowania, oraz

(d) Strony będą w pełni uwzględniać specyficzne potrzeby i okoliczności dotkniętych Państw-Stron rozwijających się, a zwłaszcza najmniej rozwiniętych spośród nich.