Art. 17. - Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia w państwach dotkniętych poważnymi suszami i/lub pustynnieniem, zwłaszcza w Afryce. Paryż.1994.06.17.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2002.185.1538
Akt obowiązujący Wersja od: 12 lutego 2002 r.
Artykuł 17
Badania naukowe i rozwój
1.
Strony podejmują się, zgodnie ze swoimi możliwościami, promować współpracę techniczną i naukową w zakresie zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków susz przez właściwe instytucje krajowe, subregionalne, regionalne i międzynarodowe. W tym celu będą wspierać działania badawcze, które:(a)
przyczyniają się do poszerzenia wiedzy o procesach prowadzących do występowania pustynnienia i susz oraz o oddziaływaniu i rozróżnianiu czynników je wywołujących, naturalnych, jak i spowodowanych działalnością człowieka, w celu zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków susz, osiągania lepszej produktywności oraz zrównoważonego użytkowania i gospodarki zasobami;(b)
odpowiadają dobrze zdefiniowanym celom, dotyczą specyficznych potrzeb miejscowej ludności i prowadzą do znalezienia i zastosowania rozwiązań poprawiających standard życia ludzi na terenach dotkniętych;(c)
chronią, integrują, uwypuklają i umacniają tradycyjną i miejscową wiedzę, know-how i praktyki, zapewniając, zgodnie z krajowym prawem lub/i polityką, że właściciele tej wiedzy odniosą bezpośrednie korzyści, na sprawiedliwych podstawach i wzajemnie uzgodnionych warunkach, z komercyjnego wykorzystania tej wiedzy lub rozwoju technicznego opartego na niej;(d)
rozwijają i umacniają krajowe, subregionalne i regionalne możliwości badawcze w dotkniętych Państwach-Stronach, zwłaszcza w Afryce, w tym rozwijają miejscowe zdolności i umacniają odpowiednie możliwości, szczególnie w państwach o słabej bazie badawczej, ze szczególnym uwzględnieniem badań wielodyscyplinarnych i społeczno-ekonomicznych związanych z udziałem społeczeństwa;(e)
uwzględniają, odpowiednio, związek między ubóstwem, migracją spowodowaną przyczynami ekologicznymi a pustynnieniem;(f)
wspierają prowadzenie wspólnych programów badawczych między krajowymi, subregionalnymi, regionalnymi i międzynarodowymi organizacjami badawczymi w sektorze publicznym i prywatnym, w celu rozwoju ulepszonych, dostępnych i przystępnych technologii dla zrównoważonego rozwoju, poprzez efektywny udział miejscowej ludności i wspólnot, oraz(g)
zwiększają dostępność zasobów wodnych na dotkniętych terenach, między innymi, metodą zasiewania chmur.2.
Programy działań powinny zawierać priorytety badawcze dla poszczególnych regionów i subregionów, odzwierciedlające różne warunki lokalne. Konferencja Stron będzie przeglądać okresowo priorytety badawcze, kierując się radami Komitetu do spraw Nauki i Techniki.