Art. 28. - Konwencja międzynarodowa o zwalczaniu fałszowania pieniędzy wraz z protokółem oraz protokół fakultatywny. Genewa.1929.04.20.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.102.919

Akt obowiązujący

Wersja od: 13 września 1934 r.

Artykuł  28. 

Konwencja niniejsza będzie zarejestrowana przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów w dniu jej wejścia w życie.

Na dowód czego pełnomocnicy wyżej wymienieni podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Genewie dnia dwudziestego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Sekretarjatu Ligi Narodów i którego odpisy uwierzytelnione będą wydane wszystkim Członkom Ligi i Państwom, nie będącym członkami, wskazanym w artykule 20.

ALBANJA

NIEMCY

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

AUSTRJA

BELGJA

WIELKA BRYTANJA I PÓŁNOCNA IRLANDJA

oraz wszystkie części Imperjum Brytyjskiego, które nie są odrębnymi członkami Ligi Narodów

INDJE

Jak to przewiduje artykuł 24 konwencji, podpis mój nie obejmuje obszarów żadnego z Książąt ani Naczelników, którzy pozostają pod zwierzchnictwem Jego Królewskiej Mości.

BUŁGARJA

CHINY

KOLUMBJA

KUBA

DANJA

WOLNE MIASTO GDAŃSK

HISZPANJA

FRANCJA

GRECJA

WĘGRY

WŁOCHY

JAPONJA

LUKSEMBURG

MONACO

NORWEGJA:

W chwili przystąpienia do podpisania niniejszej konwencji niżej podpisany oświadcza w imieniu swego Rządu, że

Zważywszy postanowienia art. 176, ustęp 2 zwykłego kodeksu karnego norweskiego i art. 2 ustawy norweskiej o wydawaniu złoczyńców wydanie przewidziane w art. 10 niniejszej konwencji nie będzie mogło być uznane za przestępstwo przewidziane w art. 3, Nr. 2 o ile osoba puszczająca w obieg fałszywy pieniądz, otrzymała go w dobrej wierze.

PANAMA

HOLANDJA

P. J. Gerke

POLSKA

PORTUGALJA

RUMUNJA

KRÓLESTWO SERBÓW, KROATÓW I SŁOWEŃCÓW

ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD

SZWAJCARJA

CZECHOSŁOWACJA

PROTOKÓŁ.

I. Wykładnia.

W chwili przystąpienia do podpisania konwencji, noszącej datę dnia dzisiejszego, niżej podpisani Pełnomocnicy oświadczają, że w odniesieniu do rozmaitych postanowień konwencji przyjmują wykładnię, wyszczególnioną poniżej.

Rozumie się:

1) że fałszowanie pieczęci, umieszczonej na bilecie bankowym i nadającej ważność temu biletowi w pewnym kraju, jest uważane za sfałszowanie biletu;

2) że konwencja nie narusza prawa Wysokich Układających się Stron do unormowania w swem ustawodawstwie wewnętrznem według ich uznania zasad, na których może się opierać lżejszy wyrok, lub zwolnienie od kary, jako też prawa łaski oraz amnestji;

3) że przepis, zawarty w artykule 4 konwencji, nie pociąga za sobą żadnej zmiany przepisów wewnętrznych, ustanawiających kary na wypadek zbiegu przestępstw. Przepis ten nie przeszkadza, by tego samego osobnika, który jest równocześnie fałszerzem i puszczającym w obieg, ścigać tylko jako fałszerza;

4) że Wysokie Układające się Strony są obowiązane wykonywać pisma rekwizycyjne tylko w granicach, przewidzianych w ich ustawodastwie krajowem.

II. Zastrzeżenia.

Wysokie Układające się Strony, które czynią zastrzeżenia, wyrażone poniżej, uzależniają od nich przyjęcie przez siebie konwencji; ich uczestnictwo z temi zastrzeżeniami przyjęte jest przez inne Wysokie Układające się Strony.

1) Rząd Indyj zastrzega, że artykuł 9 nie stosuje się do Indyj, gdzie nie należy do zakresu władzy ustawodawczej wprowadzenie przepisu, wyrażonego w tym artykule.

2) Oczekując wyniku rokowań, dotyczących zniesienia jurysdykcji konsularnej, z której korzystają jeszcze obywatele pewnych Mocarstw, Rząd Chiński nie może przyjąć artykułu 10, ustanawiającego ogólny obowiązek dla rządu, aby zezwalał na wydanie cudzoziemca, oskarżonego przez Państwo trzecie o fałszowanie pieniędzy.

3) Co do postanowień artykułu 20 delegacja Związku Socjalistycznych Republik Rad zastrzega dla swego Rządu możność skierowania, o ile tego pragnie, dokumentu ratyfikacyjnego do innego Państwa, które podpisało konwencję, w tym celu, aby Państwo to przesłało jego odpis Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów dla notyfikacji wszystkim Państwom, które konwencję podpisały lub do niej przystąpiły.

III. Oświadczenia.

Szwajcarja.

W chwili podpisywania konwencji przedstawiciel Szwajcarji złożył następujące oświadczenie:

Szwajcarska Rada Związkowa, nie mogąc zaciągać żadnych zobowiązań co do przepisów karnych konwencji przed załatwieniem w sposób pozytywny sprawy wprowadzenia w Szwajcarji jednolitego kodeksu karnego, zwraca uwagę, że ratyfikacja konwencji nie będzie mogła nastąpić w czasie określonym.

"Mimo to Szwajcarska Rada Związkowa skłonna jest wykonywać w granicach swej władzy postanowienia administracyjne konwencji od chwili kiedy ta wejdzie w życie zgodnie z artykułem 25".

Związek Socjalistycznych Republik Rad.

W chwili podpisywania konwencji przedstawiciel Związku Socjalistycznych Republik Rad złożył następujące oświadczenie:

"Delegacja Związku Socjalistycznych Republik Rad, przyjmując postanowienia artykułu 19, oświadcza, że Rząd Związku nie zamierza uciekać się w sprawach, które go dotyczą, do orzecznictwa Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej.

Co do postanowienia tego samego artykułu, według którego spory, jakichby nie można załatwić drogą rokowań bezpośrednich, miałyby być poddane jakiemukolwiek innemu postępowaniu arbitrażowemu poza Stałym Trybunałem Sprawiedliwości Międzynarodowej, delegacja Związku Socjalistycznych Republik Rad wyraźnie owiadcza, że przyjęcia tego postanowienia nie należy uważać za zmianę stanowiska Rządu Związku w ogólnej kwestji arbitrażu, jako środka załatwiania sporów między Państwami".

Protokół niniejszy, o ile stwarza zobowiązania między Wysokiemi Układającemi się Stronami, będzie miał taką samą moc, taką samą wartość i taki sam czas trwania jak konwencja zawarta dnia dzisiejszego, za której część składową ma być uważany.

Na dowód czego niżej podpisani położyli swe podpisy pod niniejszym Protokółem.

Sporządzono w Genewie dnia dwudziestego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwach Sekretarjatu Ligi Narodów; uwierzytelnione jego odpisy będą rozesłane wszystkim Członkom Ligi Narodów i wszystkim Państwom nie-członkom, reprezentowanym na Konferencji.

ALBANJA

NIEMCY

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

AUSTRJA

BELGJA

WIELKA BRYTANJA I PÓŁNOCNA IRLANDJA

oraz te wszystkie części Imperjum Brytyjskiego, które nie są odrębnymi członkami Ligi Narodów

INDJE

BUŁGARJA

CHINY

KOLUMBJA

KUBA

DANJA

WOLNE MIASTO GDAŃSK

HISZPANJA

FRANCJA

GRECJA

WĘGRY

WŁOCHY

JAPONJA

LUKSEMBURG

MONACO

NORWEGJA

PANAMA

HOLANDJA

POLSKA

PORTUGALJA

RUMUNJA

KRÓLESTWO SERBÓW, KROATÓW I SŁOWEŃCÓW

ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD

SZWAJCARJA

CZECHOSŁOWACJA

PROTOKÓŁ FAKULTATYWNY.

Uznając wybitny postęp w dziedzinie zwalczania fałszowania pieniędzy, urzeczywistniony przez konwencję w celu zwalczania fałszowania pieniędzy, która nosi datę dnia dzisiejszego, Wysokie Strony podpisujące protokół niniejszy zobowiązują się, z zastrzeżeniem ratyfikacji, uważać w swych stosunkach wzajemnych, o ile chodzi o wydawanie sobie przestępców, czyny przewidziane w artykule 3 wspomnianej konwencji za przestępstwa pospolite.

Zezwolenie na wydanie będzie udzielane zgodnie z prawem państwa wezwanego.

Przepisy drugiej części wspomnianej konwencji mają również zastosowanie do protokółu niniejszego, z wyjątkiem przepisów następujących:

1. Protokół niniejszy będzie mógł być podpisany zgodnie z artykułem 20 konwencji w imieniu Każdego Państwa, będącego członkiem Ligi Narodów, i w imieniu każdego Państwa, nie będącego jej członkiem, które było reprezentowane na Konferencji i które podpisało lub podpisze konwencję, albo któremu Rada Ligi Narodów prześle egzemplarz wspomnianej konwencji.

2. Protokół niniejszy wejdzie w życie dopiero z chwilą, gdy zostanie ratyfikowany, lub gdy zostanie zgłoszone przystąpienie do niego w imieniu trzech Członków Ligi Narodów lub Państw nie-członków.

3. Ratyfikacja niniejszego protokółu i przystąpienie do niego są niezależne od ratyfikacji konwencji, albo od przystąpienia do niej.

Na dowód czego niżej wymienieni Pełnomocnicy położyli swe podpisy pod niniejszym protokółem.

Sprządzono w Genewie dwudziestego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku w jednym egzemplarzu, stanowiącym załącznik do konwencji w celu zwalczania fałszowania pieniędzy.

AUSTRJA

KOLUMBJA

KUBA

GRECJA

PORTUGALJA

RUMUNJA

KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW

CZECHOSŁOWACJA

PANAMA

BUŁGARJA

HISZPANJA

POLSKA

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją wraz z protokółem, oraz z protokółem fakultatywnym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 maja 1934 r.