Art. 17. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie osób i bagażu kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.665

Akt utracił moc
Wersja od: 31 lipca 1928 r.
Artykuł  17.

Określenie bagażu. Przedmioty wyłączone od przewozu.

§  1.
Za bagaż uważa się tylko przedmioty, przeznaczone do osobistego użytku podróżnego w podróży, przewożone w kufrach, koszach, walizach, trokach, pudłach do kapeluszy i w innem podobnem opakowaniu.
§  2.
Ponadto dopuszcza się do przewozu jako bagaż, pod warunkiem, że służą do użytku podróżnego:
a)
krzesła przenośne lub na kołach, dla chorych;
b)
wózki dziecięce;
c)
kufry z próbkami towarów;
d)
instrumenty muzyczne przenośne, w skrzynkach, futerałach lub innem opakowaniu;
e)
przedmioty służące do przedstawień artystycznych, o ile ich opakowanie, objętość i waga dozwalają na szybkie załadowanie i umieszczenie w wagonie bagażowym;
f)
instrumenty miernicze o długości do 4 metrów i ręczne narzędzia rzemieślnicze;
g)
rowery i motocykle o jednem siedzeniu, pod warunkiem usunięcia akcesorjów, o ile zbiorniki benzynowe posiadają kurki spustowe i są zupełnie opróżnione; saneczki o jednem lub dwu siedzeniach, narty i żagle łyżwiarskie,
§  3.
Inne przedmioty, nie przeznaczone do osobistego użytku podróżnych, jak również zwierzęta w klatkach, zapewniających dostateczne bezpieczeństwo, mogą być przyjmowane jako bagaż, o ile na to pozwalają taryfy.
§  4.
Wyłącza się od przewozu w charakterze bagażu przedmioty, które są wyłączone lub warunkowo dopuszczone do przewozu, stosownie do Konwencji międzynarodowej o przewozie towarów kolejami żelaznemi.