Rozdział 3 - Regulowanie rachunków pomiędzy kolejami żelaznemi i regres wzajemny. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie osób i bagażu kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.665

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1928 r.

Rozdział  III.

Regulowanie rachunków pomiędzy kolejami żelaznemi i regres wzajemny.

Artykuł  47.

Regulowanie rachunków pomiędzy kolejami żelaznemi.

Każda kolej żelazna obowiązana jest zapłacić innym interesowanym kolejom żelaznym przypadający na nie udział w należnościach przewozowych, które pobrała lub powinna była pobrać.

Artykuł 48.

Regres w wypadkach odszkodowania za całkowite lub częściowe zaginięcie albo uszkodzenie.

§ 1. Kolej żelazna, która na mocy postanowień niniejszej Konwencji wypłaciła odszkodowanie za całkowite lub częściowe zaginięcie albo uszkodzenie bagażu, ma prawo regresu do kolei żelaznych uczestniczących w przewozie według następujących postanowień:

a) kolej żelazna, która spowodowała szkodę, ponosi za nią wyłączną odpowiedzialność;

b) jeżeli szkodę spowodowało kilka kolei żelaznych, każda z nich ponosi odpowiedzialność za szkodę przez siebie spowodowaną. Jeżeli okoliczności uniemożliwiają określenie winnej kolei, odszkodowanie dzieli się według zasad, podanych pod literą c);

c) w razie niemożności udowodnienia, że szkodę spowodowały jedna lub kilka kolei żelaznych, należne odszkodowanie dzieli się pomiędzy wszystkiemi kolejami żelaznemi, które uczestniczyły w przewozie, z wyjątkiem tych, które udowodnią, że szkoda nie powstała na ich linjach. Podziału dokonywa się proporcjonalnie do kilometrycznych odległości taryfowych.

§ 2. W razie niewypłacalności jednej z kolei żelaznych, przypadający na nią, a nie zapłacony udział, dzieli się pomiędzy wszystkiemi kolejami żelaznemi, które uczestniczyły w przewozie proporcjonalnie do kilometrycznych odległości taryfowych.

Artykuł  49.

Regres w wypadkach odszkodowania z powodu opóźnienia w dostawie.

W wypadkach odszkodowania za opóźnienie stosuje się przepisy artykułu 48. Jeżeli opóźnienie spowodowały nieprawidłowości, stwierdzone na kilku kolejach żelaznych, odszkodowanie dzieli się pomiędzy kolejami żelaznemi proporcjonalnie do opóźnień na ich sieci.

Artykuł 50.

Postępowanie przy regresach.

§ 1. Kolej żelazna, do której wystąpiono z regresem w myśl artykułów 48 i 49, nie ma prawa, kwestjonować prawidłowości zapłaty, dokonanej przez kolej żelazną, występującą z regresem, jeśli odszkodowanie przyznano w drodze sądowej i jeśli przedtem zawiadomiono ją w należyty sposób o sporze i dano jej możność interweniowania w procesie. Sędzia w sporze głównym ustala, zależnie od okoliczności, terminy dla przypozwania i dla interwencji.

§ 2. Kolej żelazna, chcąc skorzystać z prawa regresu, powinna pozwać jedną i tą samą skargą wszystkie interesowane koleje żelazne, z któremi nie zawarła ugody, pod rygorem utraty prawa regresu przeciw kolejom żelaznym nieprzypozwanym.

§ 3. Sędzia powinien orzec jednym i tym samym wyrokiem o wszystkich zgłoszonych regresach.

§ 4. Pozwanym kolejom żelaznym nie służy prawo dalszego regresu.

§ 5. Łączenie postępowania regresowego z postępowaniem o odszkodowanie jest niedozwolone.

Artykuł  51.

Kompetencja do regresów.

§ 1. Sędzia dla siedziby kolei żelaznej, przeciw której zgłoszono regres, jest wyłącznie kompetentny dla wszystkich sporów regresowych.

§ 2. Jeżeli skarga ma być wniesiona przeciw kilku kolejom żelaznym, kolej żelazna pozywająca ma prawo wyboru pomiędzy sędziami kompetentnymi w myśl paragrafu 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  52.

Umowy odrębne co do regresu.

Kolejom żelaznym pozostawia się możność zawierania odrębnych umów co do regresu, bądź to w przewidywaniu różnych wypadków regresu, bądź to dla danego specjalnego wypadku.