Rozdział 2 - Reklamacje w drodze administracyjnej. Skargi sądowe; postępowanie i przedawnienie w sporach, wynikłych z umowy o przewóz. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie osób i bagażu kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.665

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1928 r.

Rozdział  II.

Reklamacje w drodze administracyjnej. Skargi sądowe; postępowanie i przedawnienie w sporach, wynikłych z umowy o przewóz.

Artykuł  40.

Reklamacje w drodze administracyjnej.

§ 1. Reklamacje, oparte na umowie o przewóz, winny być wnoszone w drodze administracyjnej na piśmie do jednej z kolei żelaznych, wskazanych w artykule 42.

§ 2. Prawo do wnoszenia reklamacji służy osobom, które mają prawo do wniesienia skargi sądowej przeciw kolei żelaznej w myśl artykułu 41.

§ 3. Bilety, kwity bagażowe i inne dokumenty, które osoba uprawniona uważa za potrzebne dołączyć do reklamacji, winny być przedstawione w oryginałach, albo w odpisach, które na żądanie kolei żelaznej, winny być należycie uwierzytelnione.

Załatwiając reklamację, kolej żelazna może żądać zwrotu biletów i kwitów bagażowych.

Artykuł  41.

Osoby uprawnione do wnoszenia skargi sądowej przeciw kolei żelaznej.

Prawo do wniesienia przeciw kolei żelaznej skargi sądowej z umowy o przewóz, służy osobie, która przedstawi bilet względnie kwit bagażowy lub w braku tych dokumentów, udowodni je w inny sposób.

Artykuł 42.

Koleje żelazne, przeciw którym można wnieść skargę sądową. Właściwość.

§ 1. Skarga sądowa o zwrot kwoty zapłaconej z tytułu umowy o przewóz może być wniesiona tylko przeciw kolei żelaznej, która kwotę tę pobrała.

§ 2. Inne skargi sądowe z umowy o przewóz, mogą być wnoszone przeciw kolei, gdzie podróż rozpoczęto, kolei przeznaczenia lub przeciw tej kolei żelaznej, na której zaszedł fakt, powodujący roszczenie.

Skarga sądowa może być wniesiona przeciw kolei przeznaczenia nawet wówczas, gdy ona nie otrzymała bagażu.

Powód ma prawo wyboru między powyżej wymienionemi kolejami żelaznemi; po wniesieniu skargi prawo wyboru wygasa.

§ 3. Skarga sądowa może być wniesioną tylko do właściwego sądu tego Państwa, do którego należy kolej pozwana, o ile umowy między Państwami lub akta koncesyjne nie zawierają odmiennych postanowień.

Jeżeli jedno przedsiębiorstwo eksploatuje w różnych Państwach kilka samodzielnych sieci kolejowych, każdą z tych sieci, w myśl niniejszego paragrafu, uważa się za oddzielną kolej żelazną.

§ 4. Skarga sądowa może być wniesiona przeciw innej kolei żelaznej, aniżeli te, które wskazano w powyższych paragrafach 1 i 2, w drodze skargi wzajemnej lub ekscepcji, jeżeli skarga ma za podstawę tę samą umowę o przewóz.

§ 5. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się do regresów kolei żelaznych pomiędzy sobą, unormowanych w rozdziale III niniejszego tytułu.

Artykuł  43.

Stwierdzenie częściowego zaginięcia lub uszkodzenia bagażu.

§ 1. Jeżeli kolej żelazna spostrzeże lub poweźmie przypuszczenie, że bagaż uległ częściowemu zaginięciu lub uszkodzeniu, albo kiedy tak twierdzi też podróżny, kolej żelazna jest obowiązana niezwłocznie, o ile możności, w obecności tegoż podróżnego stwierdzić protokolarnie stan i wagę bagażu, tudzież, o ile to możliwe, wysokość, przyczynę oraz czas powstania szkody.

Odpis tego protokółu powinien być wydany, na żądanie, podróżnemu.

§ 2. Podróżny, o ile nie uzna stanu rzeczy stwierdzonego w protokóle, może żądać, aby stan i wagę bagażu, jako też przyczyny oraz wysokość szkody ustalono sądownie, zgodnie z ustawami i regulaminami Państwa, gdzie się bagaż wydaje.

§ 3. W wypadku zaginięcia sztuki bagażu podróżny jest obowiązany, celem ułatwienia poszukiwań kolei żelaznej, dać możliwie dokładny opis zaginionej sztuki.

Artykuł  44.

Wygaśnięcie roszczeń przeciw kolei żelaznej z tytułu umowy o przewóz bagażu.

§ 1. Z chwilą odbioru bagażu wygasa wszelkie roszczenie przeciw kolei żelaznej z tytułu umowy o przewóz.

§ 2. Roszczenie nie wygasa:

1. jeżeli podróżny udowodni, że szkoda wynikła wskutek złego zamiaru lub ciężkiego zaniedbania ze strony kolei żelaznej;

2. w razie reklamacji z tytułu opóźnionej dostawy, jeżeli ją wniesiono do jednej z kolei żelaznych, wymienionych w artykule 42, § 2 w terminie nie przekraczającym 14 dni, nie wliczając dnia odbioru;

3. w razie reklamacji z powodu częściowego zaginięcia lub uszkodzenia:

a) jeżeli zaginięcie lub uszkodzenie stwierdził podróżny, zgodnie z artykułem 43 przed odbiorem bagażu;

b) jeżeli stwierdzenia szkody, którego należało dokonać, zgodnie z artykułem 43, zaniedbano jedynie z winy kolei żelaznej:

4. w razie reklamacji za niedostrzegalne szkody, które stwierdzono po odbiorze, pod warunkiem:

a) że kolej żelazna nie wyraziła wobec podróżnego gotowości sprawdzenia bagażu na stacji przybycia;

b) że z żądaniem stwierdzenia szkody, zgodnie z artykułem 43, wystąpiono bezpośrednio po wykryciu szkody, nie później niż w ciągu 3 dni po odbiorze bagażu;

c) że podróżny udowodni, że szkoda powstała w czasie między przyjęciem do przewozu i wydaniem;

5. jeżeli przedmiotem żądania jest zwrot uiszczonych opłat.

§ 3. Podróżny może odmówić przyjęcia bagagażu, dopóki nie przystąpiono do żądanego sprawdzenia bagażu, celem ustalenia szkody, istniejącej według twierdzenia podróżnego.

Zastrzeżenia, poczynione przy odbiorze bagażu nie mają znaczenia, o ile kolej żelazna ich nie uznała.

§ 4. Jeżeli przy wydawaniu bagażu okaże się brak niektórych sztuk, wymienionych w kwicie bagażowym, podróżny może żądać, przed przyjęciem reszty sztuk, aby kolej żelazna wydała mu zaświadczenie o braku.

§ 5. Odpowiedzialność kolei żelaznej za całkowite zaginięcie wygasa, jeżeli na stacji przeznaczenia nie zażądano bagażu w przeciągu 6 miesięcy po przybyciu pociągu, którym należało przywieźć bagaż; niezależnie jednak od tego kolej żelazna ma obowiązek zawiadamiać w każdym czasie podróżnego o późniejszem odnalezieniu bagażu, o ile bagaż zawiera wskazówki potrzebne do odszukania jego adresu.

Artykuł  45.

Przedawnienie skarg z tytułu umowy o przewóz.

§ 1. Skargi z tytułu umowy o przewóz ulegają przedawnieniu po roku, o ile należnej kwoty nie ustalono wcześniej w drodze uznania, ugody lub przez wyrok sądowy.

Przedawnienie następuje natomiast po trzech latach, jeżeli chodzi o skargę z tytułu szkody, spowodowanej złym zamiarem lub ciężkiem zaniedbaniem, bądź o skargę w wypadku oszustwa, wspomnianym w artykule 38.

§ 2. Przedawnienie liczy się:

a) dla roszczeń o odszkodowanie z powodu częściowego zaginięcia, uszkodzenia lub opóźnienia dostawy:

od dnia, w którym bagaż wydano;

b) dla roszczeń o odszkodowanie z powodu całkowitego zaginięcia:

od dnia, w którym bagaż powinien był być wydany;

c) dla roszczeń o uiszczenie lub zwrot opłat przewozowych, należności dodatkowych lub dopłat, albo dla roszczeń o sprostowanie obliczenia opłat przewozowych w razie nieprawidłowego zastosowania taryfy lub pomyłki w obliczaniu - od dnia uiszczenia opłat przewozowych, należności dodatkowych lub dopłaty, w razie zaś nieuiszczenia: od dnia, w którym powinno było ono nastąpić;

d) dla roszczeń o uiszczenie dopłaty żądanej przez władzę celną:

od dnia zażądania dopłaty przez władzę celną;

e) dla innych roszczeń, dotyczących przewozu podróżnych:

od dnia wygaśnięcia ważności biletu.

Dnia, wskazanego jako początek terminu przedawnienia, nie wlicza się nigdy do tego terminu.

§ 3. Bieg przedawnienia wstrzymuje się w razie złożenia kolei żelaznej, zgodnie z artykułem 40, pisemnej reklamacji w drodze administracyjnej. Przedawnienie zaczyna biec na nowo od dnia, w którym kolej żelazna udzieliła pisemnie odmownej odpowiedzi i zwróciła załączniki, przedstawione przy reklamacji. Obowiązek złożenia dowodu na wniesienie reklamacji lub o udzieleniu odpowiedzi i zwróceniu załączników ciąży na tym, kto się na dany fakt powołuje.

Dalsze reklamacje nie wstrzymują biegu przedawnienia.

§ 4. Poza powyższemi postanowieniami wstrzymanie i przerwę przedawnienia normują ustawy i regulaminy Państwa, w którem wniesiono skargę.

Artykuł  46.

Niedopuszczalność wznawiania roszczeń wygasłych lub przedawnionych.

Roszczeń wygasłych lub przedawnionych zgodnie z postanowieniami artykułów 26 § 10, 44 i 45 nie można wznowić w drodze skargi wzajemnej ani w drodze ekscepcji.