Art. 98. - Konwencja między Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem a Niemcami w sprawie wolności tranzytu pomiędzy Prusami Wschodniemi a resztą Niemiec. Paryż.1921.04.21.
Dz.U.1922.61.549
Akt utracił mocW razie wojny w Europie, lub też w razie, gdyby w kraju tranzytowym ogłoszony został zgodnie z jego konstytucją stan oblężenia, lub wogóle stan wyjątkowy na obszarze, po którym odbywa się ruch tranzytowy, kraj tranzytowy będzie miał prawo, tytułem zarządzenia tymczasowego:
Przed zastosowaniem zarządzeń, wyżej wymienionych, Rząd kraju tranzytowego obowiązany będzie zawiadomić o tem w drodze dyplomatycznej inne Strony kontraktujące. Zarządzenia te jednakowoż będą mogły być zastosowane dopiero w 10 dni po tem zawiadomieniu. Strona, któraby uważała, że zastosowanie zarządzeń, o których mowa, nie jest usprawiedliwione, będzie miała prawo oddać spór pod rozpoznanie Sądu Rozjemczego, przewidzianego przez artykuł 11 niniejszej Konwencji.
W wypadku, gdyby Sąd Rozjemczy nie był w możności wydać ostatecznego wyroku przed upływem 10 dni, o których mowa wyżej-zarządzi w ciągu 48 godzin od chwili, gdy sprawa wpłynęła, środki tymczasowe, które nie będą przesądzały wyroku ostatecznego (zobacz art. 16).
O ileby miała miejsce rewizja papierów, wymienionych wyżej pod a) i b), rewizja ta będzie mogła być wykonywana tylko podczas jazdy.
Skoro tylko ustanie stan wojenny, lub skoro tylko stan oblężenia, bądź stan wyjątkowy, będzie zniesiony, zarządzenia, przewidziane w niniejszym artykule, będą zniesione i moc przepisu art. 97 zostanie przywrócona.
W żadnym wypadku, nawet w razie wojny, podróżni korzystający z pociągów, lub z części pociągów, przeznaczonych do tranzytu uprzywilejowanego. nie będą podlegali pod względem paszportów żadnym innym formalnościom prócz wymienionych w niniejszym artykule.