Art. 36. - Konwencja między Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem a Niemcami w sprawie wolności tranzytu pomiędzy Prusami Wschodniemi a resztą Niemiec. Paryż.1921.04.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.61.549

Akt utracił moc

Wersja od: 27 lipca 1934 r.

Art.  36.

§1. Odpowiedzialność za wypadki kolejowe regulowana będzie przez ustawy, rozporządzenia i instrukcje, obowiązujące w stosunku do kolei, w miejscowości, gdzie wypadek się zdarzy, z zastrzeżeniem przepisów, przewidzianych w art. 38 odnośnie do bagażów, do przesyłek express i do towarów.

§ 2. Każda z Wysokich Stron kontraktujących odpowiadać będzie za swoich urzędników oraz za inne osoby, któremi posługiwać się będzie w ruchu tranzytowym.

§ 3. Jeżeli na skutek wypadku, zaszłego na stacji, na której odbywa się wymiana personelu, lub też na przebiegu pomiędzy tą stacją a granicą, nastąpiła śmierć, lub też zranienie osób, uszkodzenie taboru kolejowego, lub też uszkodzenie, bądź utrata przewożonych przedmiotów, i jeżeli wypadek ten spowodowany został przez niezachowanie przepisów eksploatacji, lub też przepisów sygnałowych, obowiązujących w danem miejscu, odpowiedzialność za to spadnie na zarząd kolejowy, którego urzędnicy uchybili powyższym przepisom.

W wypadku, gdyby urzędnicy obu zarządów kolejowych zawinili przez niezachowanie tych przepisów, wynikła stąd strata i odszkodowanie za nią spadną w równych częściach na oba zarządy. To samo będzie miało miejsce w wypadku, gdy nie będzie można stwierdzić, który urzędnik zawinił.

§ 4. W razie, gdyby wypadek nastąpił na skutek złego stanu urządzeń stacyjnych, torów lub parowozów, odpowiedzialność spadnie na zarząd kolejowy, którego obowiązkiem było utrzymywanie w dobrym stanie urządzeń stacyjnych, torów lub parowozu. Parowozy, wypożyczone przez Niemcy Polsce do stałego użytku, kursować będą na odpowiedzialność Polski od chwili przyjęcia przez tą ostatnią, aż do chwili oddania.

§ 5. W razie, gdy wypadek nastąpił na skutek złego stanu wagonu, odpowiedzialność spadnie na zarząd kolejowy, który ostatni przyjął wagon, po zbadaniu go pod względem technicznym.

§ 6. W wypadku, gdy przedwstępne dochodzenie, przeprowadzone przez zarząd prowadzący eksploatację, daje prawo do przypuszczenia, że drugi zarząd mógłby być również odpowiedzialny, dochodzenie prowadzone będzie dalej łącznie przez komisarzy obu zarządów w celu ostatecznego stwierdzenia przyczyny wypadku.

§ 7. Jeżeli wypadek miał miejsce na linji tranzytowej, lub też na stacjach, znajdujących się na tej linji, i jeżeli dochodzenia przedwstępne, prowadzone przez zarząd, wykonywający eksploatację, dają podstawę do przypuszczenia, że odpowiedzialność spaść może również na drugi zarząd kolejowy, stacja, która w myśl regulaminu obowiązana jest do czynienia zawiadomień, winna zawiadomić o zaszłym wypadku obydwa zarządy kolejowe.

§ 8. Z zastrzeżeniem prawa rekursu, zarząd kolejowy, eksploatujący linję, odpowiedzialny będzie w stosunku do osób, które poniosły jakąkolwiek bądź stratę z powodu wypadku kolejowego. Zastrzeżenie uczynione w § 1 odnośnie do bagażów, przesyłek express oraz towarów-pozostaje w mocy.

§ 9. Jeżeli pomiędzy kolejami nie dojdzie do zgody odnośnie do odpowiedzialności za wypadek, Sąd Rozjemczy, przewidziany przez art. 11, rozstrzygnie spór.

Również spory, jakie mogłyby powstać pomiędzy zarządem kolei państwowych a zarządem kolei, nie stanowiących własności Państwa, będą mogły być na żądanie każdej ze stron poddane pod rozstrzygnięcie Sądu Rozjemczego. Jednakowoż zarząd kolei, nie stanowiących własności Państwa, będzie mógł działać w tym wypadku tylko za pośrednictwem Rządu swego kraju.

§ 10. Odpowiedzialność za straty w przesyłkach pocztowych uregulowana jest przez postanowienia rozdziału IV niniejszej Konwencji.