Rozdział 7 - Odprawa celna warunkowa. - Kontrola celna i postępowanie celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.22.123

Akt utracił moc

Wersja od: 15 maja 1979 r.

Rozdział  7

Odprawa celna warunkowa.

§  36.

1. Zezwoleń na odprawę celną warunkową udzielają urzędy celne w razie przywozu lub wywozu towarów:

1) przeznaczonych na aukcje, targi i wystawy lub do złożenia w składach konsygnacyjnych,

2) niezbędnych do obsługi zjazdów, konkursów, zawodów lub występów artystycznych,

3) przeznaczonych do doświadczeń czy wypróbowania,

4) stanowiących próbki i wzory przewożone lub przesyłane w celach akwizycji,

5) w celu ich naprawy lub uszlachetnienia,

6) stanowiących opakowania zwrotne,

7) służących do czasowego użytku osób przekraczających granicę.

2. W wypadkach nie wymienionych w ust. 1 zezwoleń na odprawę celną warunkową udziela Główny Urząd Ceł. Główny Urząd Ceł może to uprawnienie przekazać urzędom celnym.

3. Odprawę celną warunkową środków przewozowych regulują przepisy rozdziału 8.

§ 37. Poza wypadkiem wymienionym w § 36 ust. 1 pkt 7 wniosek o zezwolenie na odprawę celną warunkową powinien być sporządzony na piśmie przez osobę uprawnioną do zgłoszenia towaru do odprawy celnej i zawierać określenie:

1) celu odprawy z uzasadnieniem potrzeby jej stosowania,

2) terminu powrotnego przywozu lub wywozu towarów,

3) urzędu celnego, który ma dokonać odprawy,

4) ilości, rodzaju oraz wartości celnej towaru.

W razie przewozu towaru na wystawy i targi o charakterze gospodarczym lub promocyjno-handlowym osoba zgłaszająca towar powinna dołączyć do wniosku dowód uczestnictwa.

§  38.

1. Zezwolenie na odprawę celną warunkową wydaje się na piśmie, chyba że udzielono go w wypadku wymienionym w § 36 ust. 1 pkt 7.

2. Jeżeli osoba uprawniona do zgłoszenia towaru do odprawy celnej składa wniosek o zezwolenie na odprawę celną warunkową równocześnie ze zgłoszeniem towarów do odprawy, urząd celny wydaje zezwolenie w formie adnotacji na wniosku.

3. Zezwolenie jest ważne od dnia wydania, jeżeli nie wskazuje innej daty, i w terminie określonym w tym zezwoleniu. Organ administracji celnej, który udzielił zezwolenia, może na wniosek strony przedłużyć termin jego ważności.

4. Z zezwolenia może korzystać tylko osoba, której zezwolenie zostało udzielone.

§  39.

1. Organ administracji celnej, który udzielił zezwolenia, uchyla zezwolenie w razie:

1) naruszenia dodatkowych warunków, pod którymi zezwolono na odprawę warunkową,

2) ujawnienia nadużycia.

2. W razie uchylenia zezwolenia przepis § 43 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§  40.

1. Do odprawy celnej warunkowej stosuje się odpowiednio przepisy § 26-35, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

2. Dowód odprawy celnej warunkowej powinien - niezależnie od danych określonych w § 32 ust. 2 - zawierać krajową wartość towaru, wskazywać obowiązek i określać termin powrotnego przywozu lub wywozu towaru, a w miarę potrzeby także dodatkowe warunki, pod którymi na odprawę zezwolono.

3. Termin powrotnego przywozu lub wywozu towaru biegnie od dnia dokonania odprawy celnej. Urząd celny wyznacza termin powrotnego przywozu lub wywozu z uwzględnieniem wniosku osoby zgłaszającej towar do odprawy celnej, przy czym termin ten nie może przekraczać trzech lat. Główny Urząd Ceł może przedłużyć termin powrotnego przywozu lub wywozu ponad trzy lata; uprawnienie to może przekazać urzędom celnym.

§  41.

1. Należności celne określone w dowodzie odprawy celnej warunkowej podlegają zabezpieczeniu w gotówce (art. 37 ust. 2 pkt 2).

2. W wypadkach zasługujących na uwzględnienie organ administracji celnej, który udziela zezwolenia, może na wniosek osoby zgłaszającej towar do odprawy celnej wyznaczać zamiast zabezpieczenia w gotówce zabezpieczenie innego rodzaju.

3. Główny Urząd Ceł może zwolnić osobę zobowiązaną od złożenia zabezpieczenia; uprawnienie to może przekazać urzędom celnym.

§  42.

1. Zgłoszenie towaru do odprawy celnej w powrotnym jego przywozie lub wywozie następuje za okazaniem dowodu odprawy celnej warunkowej.

2. W razie gdy celem odprawy celnej warunkowej towaru była jego naprawa lub uszlachetnienie (§ 36 ust. 1 pkt 5), zgłoszenie towaru dodanego w trakcie naprawy lub uszlachetnienia powinno zawierać dane przewidziane w § 29 ust. 3 pkt 5, ujęte w załączonej do zgłoszenia specyfikacji, przy czym przepis § 29 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

§  43.

1. Termin powrotnego przywozu lub wywozu uważa się za zachowany, jeżeli w ciągu 30 dni od jego upływu dostarczono towar do urzędu celnego i zgłoszono do odprawy celnej w powrotnym jego przywozie lub wywozie; zabezpieczenie należności celnych podlega w tym wypadku zwrotowi.

2. W razie niezachowania terminu powrotnego przywozu lub wywozu, a także w wypadku określonym w § 39, urząd celny stwierdzając, że odprawa warunkowa stała się ostateczna:

1) zarachowuje zabezpieczenie gotówkowe na poczet należności celnych albo

2) 5 w wypadkach określonych w § 41 ust. 2 i 3 wzywa zobowiązanego do uiszczenia należności celnych wymierzonych stosownie do art. 37 ust. 2 pkt 2, przy czym karę za zwłokę wymierza się w wysokości do 10% krajowej wartości towaru, nie mniej jednak niż 100 zł i nie więcej niż 10.000 zł.

3. Ubytki naturalne lub inne zmiany w towarze, uzasadnione celem odprawy warunkowej, nie stanowią przeszkody do uznania, że obowiązek powrotnego przywozu lub wywozu został dopełniony.

4. 6 Urząd celny może uznać opóźnienie powrotnego przywozu lub wywozu towaru za usprawiedliwione, jeżeli naruszenie terminu powrotnego przywozu lub wywozu nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych lub spowodowane zostało okolicznościami zasługującymi na uwzględnienie.

§ 44. 7 Urząd celny może:

1) przedłużyć na wniosek strony, złożony przed upływem terminu powrotnego przywozu lub wywozu towaru, z zastrzeżeniem § 40 ust. 3, termin powrotnego przywozu lub wywozu,

2) uznać z urzędu lub na wniosek strony odprawę celną warunkową za odprawę celną ostateczną, jeżeli strona uczyniła zadość wymaganiom takiej odprawy,

3) zezwolić na wniosek strony na zastosowanie przepisów pkt 1 i 2 również na wniosek złożony po upływie terminu powrotnego przywozu lub wywozu, określając zarazem w sposób podany w § 43 ust. 2 pkt 2 karę za zwłokę albo kwotę przypadających należności celnych i karę za zwłokę.

⁵ § 43 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1979 r. (Dz.U.79.9.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1979 r.

⁶ § 43 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1979 r. (Dz.U.79.9.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1979 r.

⁷ § 44 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1979 r. (Dz.U.79.9.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1979 r.