Rozdział 11 - Depozyty. - Kontrola celna i postępowanie celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.22.123

Akt utracił moc

Wersja od: 15 maja 1979 r.

Rozdział  11

Depozyty.

§  76.

1. W depozycie urzędu celnego przechowuje się towary w wypadku:

1) określonym w § 35, jeżeli natychmiastowy zwrot towaru za granicę lub do kraju jest utrudniony,

2) gdy osoba przekraczająca granicę uiszczając należności celne zapowiada wniesienie środka odwoławczego od ich wymiaru i w związku z tym towaru nie podejmuje,

3) gdy decyzją urzędu celnego odstąpiono od przepadku towaru w postępowaniu celnym (art. 13), a zwrot towaru jest - z przyczyn od urzędu celnego niezależnych - niemożliwy,

4) zajęcia towaru na zabezpieczenie należności celnych,

5) przewidzianym odrębnymi przepisami.

2. 10 Urząd celny może odmówić przyjęcia do depozytu w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2, jeżeli nie ma warunków do przechowywania towaru; w tym wypadku przepisu § 33 do towarów określonych w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się.

§ 77. Na towar przyjęty do depozytu urząd celny wydaje pokwitowanie. Pokwitowanie powinno zawierać określenie osoby uprawnionej do odbioru towaru, rodzaju, ilości, krajowej wartości towaru w złotych oraz pouczenie o skutkach niepodjęcia towaru w wyznaczonym terminie; gdy osoba uprawniona wartości nie określiła lub gdy zadeklarowana przez nią wartość zdaniem urzędu celnego znacznie odbiega od wartości rzeczywistej, wartość ustala urząd celny.

§  78.

1. Termin przechowywania towaru w depozycie wynosi:

1) 11 dla towarów określonych w § 76 ust. 1 pkt 1 i 2 - 2 miesiące od dnia złożenia do depozytu w wypadku określonym w § 76 ust. 1 pkt 1, a w wypadku określonym w § 76 ust. 1 pkt 2 od dnia, w którym decyzja wydana wskutek odwołania stała się ostateczna,

2) dla towarów określonych w § 76 ust. 1 pkt 3 - 1 rok, licząc od dnia zawiadomienia o złożeniu do depozytu lub od dnia stwierdzenia niemożności doręczenia zawiadomienia,

3) dla towarów określonych w § 76 ust. 1 pkt 4 i 5 - zgodnie z ustaleniami w odrębnych przepisach, a gdy przepisy te ustaleń takich nie zawierają, stosuje się przepis pkt 1.

2. 12 Urząd celny w wypadkach szczególnych może wyznaczyć odpowiednio krótszy termin przechowywania. Na wniosek strony terminy określone w ust. 1 mogą być przedłużone do 4 miesięcy.

§  79.

1. Za przechowanie towaru z wyjątkiem krajowych i zagranicznych środków płatniczych, pobiera się miesięcznie opłatę w wysokości 5% jego wartości, jednak nie mniej niż 20 zł i nie więcej niż 3.000 zł, chyba że ze względu na rodzaj przedmiotu urząd celny oddał go na przechowanie innej osobie, a związane z tym wydatki przekraczają powyższą kwotę. Miesiąc rozpoczęty liczy się za cały.

2. Opłatę za przechowanie pobiera się od dnia przyjęcia towaru do depozytu do dnia jego podjęcia.

3. Opłaty za przechowanie nie pobiera się w razie gdy:

1) zaskarżona decyzja dotycząca wymiaru cła od towaru zdeponowanego (§ 76 ust. 1 pkt 2) została uchylona,

2) złożenie towaru do depozytu nastąpiło na skutek zmiany decyzji określonej w § 76 ust. 1 pkt 3.

4. Urząd celny może odstąpić od pobrania opłaty, w wypadku gdy czas przechowania nie przekracza 48 godzin.

5. Główny Urząd Ceł może zezwolić na całkowite lub częściowe zaniechanie pobierania opłaty za przechowanie. Główny Urząd Ceł może to uprawnienie przekazać urzędom celnym.

§ 80. Za utratę lub uszkodzenie przechowanego towaru urząd celny ponosi odpowiedzialność na zasadach ogólnych.

¹⁰ § 76 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1979 r. (Dz.U.79.9.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1979 r.

¹¹ § 78 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 9 lit. a) rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1979 r. (Dz.U.79.9.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1979 r.

¹² § 78 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 9 lit. b) rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1979 r. (Dz.U.79.9.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1979 r.