Kondemnacja statków morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.31.179

Akt utracił moc
Wersja od: 12 lipca 1963 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŻEGLUGI
z dnia 24 czerwca 1963 r.
w sprawie kondemnacji statków morskich.

Na podstawie art. 22 § 4 Kodeksu morskiego (Dz. U. z 1961 r. Nr 58, poz. 318) zarządza się, co następuje:
Uznanie statku wpisanego do rejestru okrętowego za niezdatny do naprawy lub niewart naprawy (kondemnacja) następuje w trybie określonym niniejszym rozporządzeniem.
O kondemnacji statku orzekają izby morskie.
1.
Sprawy o kondemnację statku w pierwszej instancji rozpoznaje izba morska właściwa dla portu macierzystego statku.
2.
Jeżeli statek stał się niezdatny do naprawy lub niewart naprawy wskutek wypadku morskiego rozpoznawanego przez izbę morską, właściwa do rozpoznania sprawy o kondemnację statku jest izba morska orzekająca w pierwszej instancji w sprawie tego wypadku.
Izba morska wszczyna postępowanie kondemnacyjne na wniosek właściciela statku, a jeżeli właścicielem jest Skarb Państwa - na wniosek armatora.
1.
Wniosek o kondemnację statku powinien wskazywać okoliczności wymienione w art. 22 § 2 lub 3 Kodeksu morskiego oraz dowody stwierdzające te okoliczności.
2.
Do wniosku należy dołączyć w miarę możności dokumenty stwierdzające okoliczność stanowiącą podstawę wniosku.
Izby morskie pierwszej i drugiej instancji rozpoznają sprawy o kondemnację statku na rozprawie, w składzie przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego izby i czterech ławników.
1.
Przewodniczący izby morskiej zawiadamia o miejscu i terminie rozprawy wnioskodawcę, ubezpieczyciela statku i innych znanych izbie zaintersowanych.
2.
Niestawiennictwo zainteresowanego nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, chyba że izba morska uzna obecność jego na rozprawie za niezbędną.
3.
Orzeczenie w sprawie kondemnacji statku zapada po rozprawie.
Izba morska orzeka o kondemnacji statku, uznając go za niezdatny do naprawy lub niewart naprawy, po ustaleniu okoliczności wymienionych w art. 22 § 2 lub 3 Kodeksu morskiego, na podstawie zebranych dowodów.
Orzeczenie izby morskiej w sprawie kondemnacji statku wraz z uzasadnieniem doręcza się wnioskodawcy, właściwemu urzędowi morskiemu, ubezpieczycielowi statku i tym zainteresowanym, którzy uczestniczyli w postępowaniu.
Środki odwoławcze służą wnioskodawcy, ubezpieczycielowi statku i innym zainteresowanym.
W sprawach nie unormowanych rozporządzeniem stosuje się w postępowaniu kondemnacyjnym odpowiednio przepisy art. 34, 37, 40, 43 ust. 1-3, 44 i 45 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320) oraz przepisy kodeksu postępowania niespornego.
Koszty postępowania kondemnacyjnego, obejmujące również należności ławników, ponosi wnioskodawca. Przepisy w sprawie rejestru okrętowego dotyczące kosztów postępowania stosuje się odpowiednio.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.