Art. 207. - Kodeks wojskowego postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.76.537

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1939 r.

Art.  207.

§ 1. Jeżeli w toku dochodzenia zachodzi potrzeba:

a) przedsięwzięcia czynności ustalającej ślady przestępstwa, a należy przypuszczać, że na rozprawie głównej ślady nie dałyby się odtworzyć bez odczytania protokołu tej czynności;

b) przesłuchania pod przysięgą świadka, którego zeznanie ma doniosłe znaczenie, a zachodzi obawa, że świadek bez przysięgi nie powie prawdy;

c) przesłuchania świadka, którego zeznanie ma doniosłe znaczenie, a zachodzi obawa, że świadek nie stawi się na rozprawę główną z powodu przeszkód, nie dających się usunąć lub zbyt trudnych do usunięcia albo z powodu znacznej odległości miejsca pobytu;

d) zbadania stanu umysłowego podejrzanego;

to na wniosek prowadzącego dochodzenie czynności tych dokonywa wojskowy sąd rejonowy lub wojskowy sędzia śledczy; czynności wymienionych pod a), b) lub c) poza siedzibą sądu wojskowego dokonać może na wniosek prowadzącego dochodzenie także sąd grodzki lub sędzia śledczy.

§ 2. Jednocześnie z ustaleniem śladów przestępstwa należy dokonać i innych czynności sądowych, których równoczesne przeprowadzenie jest możliwe.

§ 3. W przypadkach nie cierpiących zwłoki wojskowy sędzia śledczy, wojskowy sąd rejonowy, sędzia śledczy lub sąd grodzki dokonywa czynności, wskazanych w § 1 lit. a) lub c) także z urzędu.