Część 4 - Samouszkodzenie i udanie ułomności. - Kodeks karny wojskowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.36.328

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1932 r.

Część  czwarta.

Samouszkodzenie i udanie ułomności.

Art.  65.

Kto umyślnie przez samouszkodzenie się lub w inny sposób spowoduje sam lub przez drugiego swą niezdolność do spełniania ustawowego lub dobrowolnie przyjętego obowiązku wojskowego, karany będzie zamknięciem w więzieniu na czas nie krótszy od roku jednego; jednocześnie orzeka się degradację.

Usiłowanie ulega karze.

Art.  66.

Tym samym karom pozbawienia wolności ulega ten, kto na żądanie pozbawia drugiego zdolności do spełniania ustawowego lub dobrowolnie przyjętego obowiązku wojskowego; jednocześnie można orzec degradację. Jeżeli przestępstwo spełniono po zarządzeniu mobilizacji, wymierzona będzie kara ciężkiego więzienia terminowego na czas do lat ośmiu.

Kto popełnia powyższe przestępstwo zawodowo lub w szerszym rozmiarze, karany będzie ciężkiem więzieniem terminowem na czas do lat ośmiu; w razie popełnienia tegoż przestępstwa po zarządzeniu mobilizacji - ciężkiem więzieniem terminowem, w cięższych wypadkach - karą śmierci.

Art.  67.

Kto w zamiarze zupełnego lub częściowego uchylenia się od ustawowego lub dobrowolnie przyjętego obowiązku wojskowego użyje środka obliczonego na wprowadzenie w błąd, karany będzie zamknięciem w więzieniu.

Ten sam przepis karny stosuje się do uczestnika.