Rozdział 38 - Przestępstwa przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej. - Kodeks karny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.94

Akt utracił moc
Wersja od: 23 grudnia 1997 r.

Rozdział  XXXVIII.

Przestępstwa przeciwko obowiązkowi pełnienia służby wojskowej.

§  1.
Żołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę, albo wyznaczone miejsce przebywania na czas powyżej dwóch dni kalendarzowych lub przez taki czas samowolnie poza nimi pozostaje,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2.

§  2.
Tej samej karze podlega żołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę albo wyznaczone miejsce przebywania na czas poniżej dwóch dni kalendarzowych lub przez taki czas samowolnie poza nimi pozostaje, będąc poprzednio skazany za samowolne oddalenie się lub też będąc w okresie ostatnich 6 miesięcy ukarany za taki czyn dyscyplinarnie aresztem.
§  3.
Żołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę albo wyznaczone miejsce przebywania na czas powyżej czternastu dni kalendarzowych lub przez taki czas samowolnie poza nimi pozostaje,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

§  4.
Żołnierz, który dopuszcza się czynu określonego w § 3 zabierając broń,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 8.

§  5.
Ściganie przestępstw określonych w § 1 i 2 następuje na wniosek dowódcy jednostki.
§  6. 133
Przepisów § 1-4 nie stosuje się do oficerów i chorążych ani do żołnierzy służby zawodowej i okresowej.
§  1.
Żołnierz, który w celu trwałego uchylenia się od służby wojskowej opuszcza swoją jednostkę albo wyznaczone miejsce przebywania lub w takim celu poza nimi pozostaje,

podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 10.

§  2.
Jeżeli sprawca dopuszcza się dezercji, zabierając broń lub wspólnie z innym żołnierzem,

podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

§  3.
Karze przewidzianej w § 2 podlega żołnierz, który dopuszcza się dezercji z zamiarem ucieczki za granicę lub urzeczywistnia taki zamiar w czasie trwania dezercji albo przebywając za granicą uchyla się od powrotu do kraju.

Żołnierz, który odmawia pełnienia służby wojskowej albo wykonywania obowiązku wynikającego z tej służby,

podlega karze pozbawienia wolności do 6 miesięcy do lat 5.

Żołnierz, który w celu zupełnego lub częściowego uchylenia się od służby wojskowej albo od wykonania obowiązku wynikającego z tej służby;

1)
powoduje u siebie lub dopuszcza, by kto inny spowodował u niego uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, albo
2)
używa podstępnego zabiegu dla wprowadzenia w błąd organu wojskowego,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Żołnierz, który czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 304 lub 306,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Jeżeli sprawca przestępstwa określonego w art. 303 § 3 lub 4 lub w art. 304 dobrowolnie powrócił, a nieobecność jego trwała nie dłużej niż czternaście dni kalendarzowych, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

133 Art. 303 § 6 zmieniony przez art. 7 ustawy z dnia 28 czerwca 1979 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U.79.15.97) z dniem 1 września 1979 r.