§ 3. - Kategoria oraz kryteria kwalifikowania ekspozycji niezamierzonych i narażeń przypadkowych, działań, które należy podjąć w jednostce ochrony zdrowia po ich wystąpieniu, a także zakres informacji objętych Centralnym Rejestrem Ekspozycji Niezamierzonych i Narażeń Przypadkowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.2700

Akt obowiązujący

Wersja od: 21 grudnia 2022 r.

§  3. 

1. W rentgenodiagnostyce i fluoroskopii:

1) do zdarzeń kategorii I zalicza się:

a) powtórzenie procedury niewynikające ze wskazań klinicznych i prowadzące do sumarycznej dawki przekraczającej wskaźniki określone w pkt 2,

b) wykonanie procedury, której skutkiem jest wystąpienie nieoczekiwanego efektu deterministycznego,

c) wykonanie procedury błędnie zidentyfikowanej osobie,

d) wykonanie procedury w niewłaściwym obszarze anatomicznym;

2) do zdarzeń kategorii II zalicza się:

a) czterokrotne przekroczenie wartości diagnostycznego poziomu referencyjnego,

b) w przypadku badań tomograficznych głowy - przekroczenie wartości 120 mGy ważonego tomograficznego indeksu dawki (CTDIw),

c) w przypadku badań tomograficznych innych niż badania głowy - przekroczenie wartości 200 mGy ważonego tomograficznego indeksu dawki (CTDIw),

d) w przypadku fluoroskopii - przekroczenie 200 Gy-cm² sumarycznej wartości iloczynu dawka - powierzchnia (DAP).

2. Przepisów ust. 1 pkt 1 lit. c i d nie stosuje się w działalności związanej z narażeniem polegającej jedynie na wykonywaniu stomatologicznych zdjęć wewnątrzustnych za pomocą aparatów rentgenowskich służących wyłącznie do tego celu lub w działalności związanej z narażeniem polegającej jedynie na wykonywaniu densytometrii kości za pomocą aparatów rentgenowskich służących wyłącznie do tego celu.

3. Przekroczenia wartości diagnostycznego poziomu referencyjnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, lub przekroczenia wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, c lub d, nie zalicza się do zdarzeń kategorii II, jeżeli to przekroczenie jest uzasadnione klinicznie.