§ 4. - Karty podatkowe dla drobnych rzemieślników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.4.14

Akt utracił moc
Wersja od: 16 stycznia 1965 r.
§  4.
1.
Opłaty za karty podatkowe określone w tabeli obniża się:
1)
o 20% dla osób prowadzących zakłady rzemieślnicze na terenie:
a)
województw: białostockiego, koszalińskiego, olsztyńskiego, szczecińskiego, wrocławskiego i zielonogórskiego,
b)
powiatów: elbląskiego, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego i sztumskiego województwa gdańskiego,
c)
powiatów: brzeskiego, głubczyckiego, grodkowskiego, kluczborskiego, namysłowskiego, nyskiego, oleskiego, prudnickiego i strzeleckiego województwa opolskiego,
d)
powiatu trzcianeckiego województwa poznańskiego,
e)
powiatów: leskiego, sanockiego i ustrzyckiego województwa rzeszowskiego;
2)
o 20% dla osób, które ukończyły do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat życia, oraz dla inwalidów lub innych osób, które utraciły zdolność zarobkowania w stopniu odpowiadającym co najmniej III grupie inwalidów.
2.
Organ finansowy - po zasięgnięciu opinii komisji podatkowej - może ustalić obniżkę w wysokości do 50% opłaty za kartę podatkową:
1)
w zasługujących na szczególne uwzględnienie wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
2)
w wypadkach, gdy ze względu na rozmiar działalności gospodarczej podatnika, znacznie odbiegający od rozmiaru przeciętnej tego rodzaju działalności, opłata za kartę podatkową byłaby dla podatnika oczywiście za wysoka.
3.
Utratę zdolności zarobkowania należy udowodnić orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.