§ 5. - Karty podatkowe dla drobnych rzemieślników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.1.2

Akt utracił moc

Wersja od: 21 stycznia 1963 r.

§  5.

1. Liczbę mieszkańców i charakter miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu w dniu 1 stycznia roku podatkowego. Za mieszkańców uważa się osoby zameldowane na pobyt stały.

2. Jeżeli zakład rzemieślniczy wykonuje różne rodzaje (specjalności) rzemiosł, dla których przewidziane są w tabeli różne wysokości opłaty za kartę podatkową, opłatę za kartę podatkową pobiera się w wysokości właściwej dla rodzaju (specjalności) rzemiosła, dla którego jest ustalona wyższa opłata.

3. 5 Jeżeli zakład rzemieślniczy i miejsce zamieszkania podatnika znajdują się w różnych miejscowościach, opłatę za kartę podatkową pobiera się:

a) od podatników prowadzących usługowe zakłady rzemieślnicze - w wysokości właściwej dla miejscowości, w której znajduje się zakład rzemieślniczy,

b) od podatników prowadzących produkcyjne zakłady rzemieślnicze - w wysokości właściwej dla miejscowości, dla której jest ustalona wyższa opłata za kartę; jeżeli jedna z tych miejscowości nie jest objęta tabelą opłat za karty podatkowe, podatnikowi nie przysługuje prawo opłacania podatków obrotowego i dochodowego w tej formie.

⁵ § 5 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 4 stycznia 1963 r. (Dz.U.63.1.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 stycznia 1963 r.