Rozdział 2 - Karta podatkowa - Karta podatkowa oraz opłata skarbowa z tytułu wykonywania rzemiosła.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.57.294

Akt utracił moc

Wersja od: 23 grudnia 1985 r.

Rozdział  2

Karta podatkowa

§ 4. Podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy wykonujący działalność:

1) w rodzajach rzemiosł określonych w części I tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia, zwanej dalej "tabelą" – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli, z zastrzeżeniem § 5 ust. 4,

2) w zakresie handlu krajowymi artykułami spożywczymi, rolnymi i ogrodniczymi, z wyjątkiem sprzedaży kwiatów oraz napojów alkoholowych, w tym również piwa - w warunkach określonych w części II tabeli,

3) w zakresie przemysłu gastronomicznego, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów alkoholowych, w tym również piwa - w warunkach określonych w części III tabeli,

4) w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu - w warunkach określonych w części IV tabeli,

5) w zakresie usług rozrywkowych, z wyjątkiem lekcji tańca - w warunkach określonych w części V tabeli,

6) w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów alkoholowych, w tym również piwa - w warunkach określonych w części VI tabeli,

7) w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie służby zdrowia, przy równoczesnym zatrudnieniu w jednostkach gospodarki uspołecznionej w pełnym wymiarze czasu pracy lub zwolnieniu od tego obowiązku - w warunkach określonych w części VII tabeli.

§  5. 

1. Podatnicy określeni w § 4 są opodatkowani w formie karty podatkowej, jeżeli:

1) mają uprawnienia do wykonywania działalności, wydane na podstawie odrębnych przepisów,

2) przy wykonywaniu działalności nie korzystają zarówno z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę, jak i z usług innych zakładów lub przedsiębiorstw, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne, których podatnik nie może wykonać we własnym zakresie,

3) nie wykonują sami, poza jednym z rodzajów działalności wymienionych w § 4, ani ich małżonkowie działalności podlegającej podatkowi obrotowemu, chyba że przepisy szczególne dotyczące opodatkowania tej działalności stanowią inaczej; nie wyłącza jednak opodatkowania w formie karty podatkowej wykonywanie we własnym imieniu:

a) przez podatnika lub jego małżonka działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w elektrowniach wodnych o mocy oddawanej do 5.000 kilowatów,

b) przez podatnika obok działalności wymienionej w § 4 pkt 2 również sprzedaży artykułów spożywczych, rolnych i ogrodniczych pochodzenia zagranicznego, z której przychody opodatkowane są zgodnie z § 11;

w tych wypadkach przepis § 3 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej podatników określonych w § 4 i § 5 ust. 1 pkt 3 lit. b) równoczesne wykonywanie przez małżonka działalności określonej w § 4 pkt 4 i 7, jeżeli działalność ta jest opodatkowana także w formie karty podatkowej.

3. Jeżeli podatnik wykonujący działalność określoną w § 4 pkt 1 ma uprawnienia do wykonywania różnych rodzajów rzemiosł, łączne zatrudnienie nie może przekroczyć stanu zatrudnienia określonego dla rodzaju rzemiosła, dla którego przewidziano najniższy stan zatrudnienia.

4. Podatnicy określeni w § 4 pkt 1, mający tytuł mistrza rzemiosła artystycznego i wykonujący rzemiosło artystyczne, mogą być opodatkowani w formie karty podatkowej przy zatrudnieniu zwiększonym o jednego pracownika w stosunku do stanu określonego w tabeli. Wykonywanie rzemiosła artystycznego powinno być potwierdzone przez właściwą izbę rzemieślniczą po dokonaniu oceny działalności wytwórczej lub usługowej podatnika przez komisję rzemiosł artystycznych. Izba rzemieślnicza zawiadamia właściwy urząd skarbowy o rozpoczęciu lub zaprzestaniu wykonywania rzemiosła artystycznego przez podatnika. Prawo do zwiększonego zatrudnienia przysługuje poczynając od wskazanego przez izbę rzemieślniczą miesiąca, w którym podatnik rozpoczął wykonywanie rzemiosła artystycznego, do miesiąca, w którym podatnik zaprzestał wykonywania rzemiosła artystycznego.

5. Podatnicy wykonujący działalność określoną w § 4 pkt 1-5 mogą być opodatkowani w formie karty podatkowej również wtedy, gdy działalność ta wykonywana jest przez wspólników, pod warunkiem że wszyscy wspólnicy są wymienieni w dokumentach uprawniających do wykonywania działalności, a łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego w tabeli.

6. W rodzajach rzemiosł, o których mowa w § 4 pkt 1, wykonywanych na podstawie zezwolenia, do liczby pracowników wlicza się również osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę nakładczą.

7. Do liczby pracowników nie wlicza się zatrudnionych przez rzemieślnika:

1) członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem, a w razie gdy działalność wykonywana jest przez wspólników - tylko członków rodziny jednego ze wspólników,

2) osób zatrudnionych w celu nauki zawodu lub przyuczenia do wykonywania określonej pracy, zgodnie z przepisami o nauce zawodu lub przyuczaniu do wykonywania określonej pracy w rzemieślniczych zakładach pracy; na równi z tymi osobami traktuje się uczniów szkół średnich oraz studentów, zatrudnionych w zakładach rzemieślniczych w okresie wakacji letnich i zimowych oraz w innym czasie wolnym od nauki na podstawie skierowania właściwej komendy wojewódzkiej Ochotniczych Hufców Pracy za pośrednictwem właściwej izby rzemieślniczej,

3) czeladników w liczbie do dwóch lub absolwentów szkół zawodowych w liczbie do dwóch - przez okres pierwszych 24 miesięcy po zdaniu przez nich egzaminu czeladniczego lub po ukończeniu szkoły zawodowej; nie wyłącza jednak płacenia karty podatkowej okresowe zatrudnienie - za zgodą organu, który wydał uprawnienie do wykonywania rzemiosła - więcej niż dwóch takich czeladników lub absolwentów, jeżeli to zatrudnienie następuje w miejsce czeladnika lub absolwenta, którego 24-miesięczny okres zatrudnienia upływa nie później niż w ciągu 3 miesięcy,

4) emerytów lub rencistów - nie więcej niż dwóch.

8. W rodzajach rzemiosł, o których mowa w § 4 pkt 1, wykonywanych na podstawie zezwolenia do liczby pracowników nie wlicza się - poza osobami wymienionymi w ust. 7 - również pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów, pod warunkiem że podatnik określił na piśmie szczegółowy zakres czynności tych pracowników.

9. Do liczby pracowników nie wlicza się również osób, na których rachunek jest wykonywane rzemiosło po śmierci rzemieślnika, jeżeli osoby te nie biorą udziału w wykonywaniu rzemiosła.

10. Przy wykonywaniu działalności w zakresie handlu, przemysłu gastronomicznego, usług transportowych oraz usług rozrywkowych do liczby pracowników nie wlicza się małżonka, z zastrzeżeniem pkt 3 objaśnień do części IV tabeli, i niepełnoletnich członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem. W razie wykonywania działalności określonej w § 4 pkt 2-5 przez wspólników, do liczby pracowników nie wlicza się małżonka i niepełnoletnich członków rodziny tylko jednego wspólnika. Przy wykonywaniu działalności w zakresie handlu i przemysłu gastronomicznego do liczby pracowników nie wlicza się ponadto osób zatrudnionych w celu nauki zawodu, zgodnie z przepisami o nauce zawodu w prywatnym handlu i gastronomii.

11. Przy wykonywaniu działalności w zakresie handlu na wniosek podatnika poparty przez właściwą organizację samorządu społeczno-zawodowego podatników urząd skarbowy może wyrazić zgodę na okresowe zatrudnienie jednej dodatkowej osoby ponad stan określony w tabeli, łącznie do trzech miesięcy w ciągu roku podatkowego, w czasie zwiększonej podaży krajowych artykułów rolnych i ogrodniczych.

§ 6. Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku uiszczania opłat związanych ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku obrotowego.

§  7. 

1. Wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się:

1) dla podatników wykonujących działalność określoną w § 4 pkt 1, 4, 5, 6 i 7 - według stawek miesięcznych określonych w tabeli,

2) dla podatników wykonujących działalność określoną w § 4 pkt 2 i 3 - w granicach stawek miesięcznych określonych w tabeli, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiary tej działalności,

3) dla podatników, o których mowa w § 5 ust. 4, zatrudniających dodatkowo jednego pracownika - według najwyższych stawek określonych w tabeli dla danej miejscowości, podwyższonych:

a) o 50% stawki określonej dla działalności wykonywanej przy zatrudnieniu jednego pracownika,

b) o 30% stawki określonej dla działalności wykonywanej przy zatrudnieniu dwóch pracowników,

c) o 15% stawki określonej dla działalności wykonywanej przy zatrudnieniu trzech pracowników.

2. W wypadkach, o których mowa w § 5 ust. 5, wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się według stawki określonej dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników.

3. Jeżeli podatnik ma uprawnienia do wykonywania różnych rodzajów rzemiosł bądź do wykonywania działalności w różnych miejscowościach, dla których przewidziane są różne wysokości stawek karty podatkowej, wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla tego rodzaju działalności i miejscowości, dla których przewidziana jest najwyższa stawka. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do osób wykonujących wolne zawody w zakresie służby zdrowia.

4. Liczbę mieszkańców miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu w dniu 1 stycznia roku podatkowego.

5. Za miejscowość, w której wykonywana jest działalność, uważa się miejscowość wymienioną w uprawnieniu do wykonywania tej działalności. Jeżeli jednak podatnik wykonuje działalność nie wymagającą zorganizowanego zakładu na terenie różnych miejscowości, wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla miejscowości, w której podatnik osiąga przeważającą część obrotu.

§ 8. Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpi zwiększenie liczby mieszkańców danej miejscowości, w następnym roku podatkowym wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla tej miejscowości, z zastosowaniem obniżki o połowę różnicy pomiędzy tą stawką a stawką właściwą dla tej miejscowości przed zwiększeniem liczby mieszkańców.

§  9. 

1. Stawki karty podatkowej:

1) określone w częściach I, II i IV tabeli obniża się o 20% dla podatników, którzy ukończyli do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat życia lub są inwalidami zaliczonymi przez komisję do spraw inwalidztwa i zatrudnienia co najmniej do III grupy inwalidów, jeżeli:

a) przy wykonywaniu rzemiosła, z wyjątkiem prowadzenia parkingów, nie zatrudniają pracowników, w tym również osób określonych w § 5 ust. 7 pkt 1, 3 i 4, nie licząc małżonka,

b) przy wykonywaniu przewozu osób taksówkami i dorożkami konnymi oraz ładunków taksówkami bagażowymi nie zatrudniają pracowników i członków rodziny,

c) przy wykonywaniu handlu krajowymi artykułami spożywczymi, rolnymi i ogrodniczymi nie zatrudniają pracowników i członków rodziny,

2) określone w częściach I i IV tabeli obniża się o 10% dla podatników, którzy zatrudniają pracowników będących inwalidami, zaliczonych przez komisję do spraw inwalidztwa i zatrudnienia co najmniej do III grupy inwalidów, na każdego inwalidę; obniżka stawki nie dotyczy osób wymienionych w § 5 ust. 7 i 8.

2. W wypadkach określonych w § 5 ust. 5 obniżkę stawki karty podatkowej stosuje się, jeżeli wszyscy wspólnicy spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 1.

3. Na wniosek podatnika urząd skarbowy może obniżyć stawkę karty podatkowej określoną w części I tabeli, nie więcej jednak niż o 50% stawki:

1) w wypadkach szczególnie uzasadnionych w stosunku do podatników, o których mowa w ust. 1,

2) jeżeli rozmiar działalności podatnika, przy zatrudnieniu nie przekraczającym jednego pracownika, odbiega od rozmiaru przeciętnej działalności podobnego rodzaju, tak że określona w tabeli stawka byłaby oczywiście za wysoka.

4. Stawki karty podatkowej określone w części I tabeli obniża się o 20% dla podatników mających tytuł mistrza rzemiosła artystycznego i wykonujących rzemiosło artystyczne. Obniżkę stosuje się także w wypadkach, gdy działalność rzemieślnicza prowadzona jest w formie spółki, w której tylko jeden ze wspólników posiada tytuł mistrza rzemiosła artystycznego. Obniżka ta przysługuje przy zachowaniu warunków określonych w § 5 ust. 4.

5. Jeżeli podatnik wykonuje działalność wymienioną w § 4 pkt 2, 3 i 7 w rozmiarach odbiegających od rozmiaru przeciętnej działalności tego samego rodzaju, tak że określone w części II, III i VII tabeli stawki byłyby oczywiście nieodpowiednie, stawki te mogą być na wniosek podatnika lub z urzędu obniżone lub podwyższone, nie więcej jednak niż o 30%.

6. Stawki karty podatkowej określone w części IV tabeli obniża się:

1) o 10% dla podatników wykonujących przewóz osób taksówkami i dorożkami konnymi oraz ładunków taksówkami bagażowymi bez zatrudnienia pracowników i członków rodziny, jeżeli działalność tę wykonywali co najmniej przez okres ostatnich 10 lat,

2) o 50% dla podatników wykonujących przewóz osób taksówkami bez zatrudnienia pracowników i członków rodziny, jeżeli są zatrudnieni w uspołecznionych zakładach pracy w pełnym wymiarze czasu pracy i działalność w zakresie tego przewozu wykonują własnym pojazdem za zgodą zakłady pracy; podatnicy ci nie korzystają z obniżek przewidzianych w pkt 1 i ust. 1 pkt 1.

§  10. 

1. W razie zatrudnienia przez podatnika przy wykonywaniu działalności w zakresie rzemiosła, z wyjątkiem prowadzenia parkingów, pełnoletnich członków rodziny, nie licząc małżonka, a w wypadkach określonych w § 5 ust. 5 - nie licząc małżonka jednego ze wspólników, a także w razie zatrudnienia osób, o których mowa w § 5 ust. 7 pkt 3, podwyższa się stawkę karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za miesiące, w których była zatrudniona:

1) o 50% stawki określonej dla działalności wykonywanej bez zatrudnienia pracowników,

2) o 30% stawki określonej dla działalności wykonywanej przy zatrudnieniu jednego pracownika,

3) o 20% stawki określonej dla działalności wykonywanej przy zatrudnieniu dwóch pracowników,

4) o 15% stawki określonej dla działalności wykonywanej przy zatrudnieniu trzech pracowników.

2. Zasadę określoną w ust. 1 stosuje się również w razie zatrudnienia przez podatnika każdej z osób, o których mowa w § 5 ust. 7 pkt 4 i ust. 8, z tym że podwyżka karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób wynosi odpowiednio: 30%, 20%, 15% i 10%.

3. Zasady określone w ust. 1 i 2 stosuje się również do podatników, o których mowa w § 5 ust. 4, po podwyżce określonej w § 7 ust. 1 pkt 3. W razie zatrudnienia przez tych podatników czterech pracowników, podwyżka stawek wynosi:

1) 10% - w razie zatrudnienia osób wymienionych w ust. 1,

2) 5% - w razie zatrudnienia osób wymienionych w ust. 2.

§ 11. Jeżeli podatnik opodatkowany w formie karty podatkowej z tytułu działalności wymienionej w § 4 pkt 2 prowadzi również sprzedaż artykułów spożywczych, rolnych i ogrodniczych pochodzenia zagranicznego, przychody z tej sprzedaży opodatkowuje się na zasadach określonych w odrębnych przepisach w sprawie opodatkowania podatkami obrotowym i dochodowym przychodów ze sprzedaży ewidencjonowanej, z tym że:

1) do książki ewidencji sprzedaży wpisuje się sumy miesięcznych obrotów wynikających z zapisów w książce zakupu tych towarów,

2) do dochodu osiągniętego z tej sprzedaży stosuje się stopę podatku odpowiadającą sumie tego dochodu, dochodu z działalności handlowej artykułami spożywczymi, rolnymi i ogrodniczymi opodatkowanej w formie karty podatkowej oraz innych dochodów, z wyjątkiem zwolnionych od podatku dochodowego bądź odrębnie opodatkowanych tym podatkiem z mocy przepisów szczególnych.

§  12. 

1. Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej, jeżeli sprzedają produkty lub usługi luksusowe, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży tych produktów i usług na zasadach określonych w ust. 3-8.

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani w terminie płatności karty podatkowej składać deklaracje o obrocie osiągniętym z tytułu sprzedaży produktów lub usług luksusowych oraz wpłacać w tym terminie różnicę między podatkiem obrotowym, należnym według stawek określonych dla takich samych produktów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1984 r. Nr 16, poz. 75 oraz z 1985 r. Nr 12, poz. 50 i Nr 37, poz. 174), a stawkami podatku obrotowego określonymi przez Ministra Finansów dla takich produktów i usług na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym (Dz. U. z 1983 r. Nr 43, poz. 191 i z 1985 r. Nr 12, poz. 50). Podatnicy posiadający tytuł mistrza rzemiosła artystycznego i wykonujący rzemiosło artystyczne wpłacają tę różnicę obniżoną o 20%.

3. Do książki ewidencji sprzedaży wpisuje się bezpośrednio po sprzedaży poszczególne kwoty sprzedaży gotówkowej i kredytowej produktów i usług. Wpisaniu do książki podlegają również otrzymane zaliczki na poczet należności z tytułu sprzedaży, o które zmniejsza się należność wpisywaną po dokonaniu sprzedaży.

4. Książka ewidencji powinna być zbroszurowana, a jej karty ponumerowane.

5. Przed rozpoczęciem zapisów książka ewidencji sprzedaży powinna być przedstawiona przez podatnika do poświadczenia urzędowi skarbowemu.

6. Zapisy w książce ewidencji sprzedaży należy zsumować po zakończeniu każdego miesiąca. Po zakończeniu roku należy sporządzić na oddzielnej karcie książki ogólne roczne zestawienie sum miesięcznych i zsumować je. Zapisów należy dokonywać czytelnie atramentem lub długopisem.

7. Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży powstaje od dnia, w którym po raz pierwszy dokonano sprzedaży produktów lub usług luksusowych w danym roku podatkowym bądź otrzymano zaliczkę na poczet należności z tytułu sprzedaży.

8. Książka ewidencji sprzedaży powinna być złożona właściwemu urzędowi skarbowemu w terminie do dnia 7 stycznia roku następującego po roku podatkowym, a w razie likwidacji działalności w ciągu roku podatkowego - w terminie płatności ostatniej raty miesięcznej.

§  13. 

1. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik składa właściwemu urzędowi skarbowemu w deklaracji według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, od którego ma być zastosowana karta. Podatnik, który rozpoczął wykonywanie działalności w ciągu roku podatkowego, powinien złożyć wniosek przed rozpoczęciem tej działalności. Złożenie wniosku jest równoznaczne ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w zakresie objętym wnioskiem. Jeżeli do końca każdego roku podatkowego objętego opodatkowaniem w formie karty podatkowej podatnik nie zgłosił zaprzestania na stałe wykonywania działalności, uważa się, że wykonuje on nadal działalność i że zgłosił obowiązek podatkowy na rok następny.

2. Do wniosku stosuje się odpowiednio odrębne przepisy dotyczące deklaracji składanych w związku ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego.

3. Podatnik może w terminie do końca roku podatkowego zrzec się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej poczynając od roku następnego.

§ 14. Podatnicy płacą podatki w formie karty podatkowej bez wezwania w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za miesiąc grudzień - w terminie do dnia 28 grudnia roku podatkowego.