Kapitalizacja rent inwalidów wojennych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.67.596

Akt utracił moc

Wersja od: 16 lipca 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ, MINISTRA SKARBU I MINISTRA SPRAW WOJSKOWYCH

z dnia 13 lipca 1927 r.

w sprawie kapitalizacji rent inwalidów wojennych.

Na podstawie art. 29 i 58 ustawy z dnia 18 marca 1921 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych, których śmierć znajduje się w związku przyczynowym ze służbą wojskową (Dz. U. R. P. № 32, poz. 195), w brzmieniu ustaw z dnia 4 sierpnia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 67, poz. 608), z dnia 12 lutego 1924 r. (Dz. U. R. P. № 21, poz. 223) i z dnia 3 marca 1925 r. (Dz. U. R. P. № 30, poz. 209), zarządza się, w celu wykonania art. 28, 29, 30, 31 i 32 powołanej ustawy z dnia 18 marca 1921 r. oraz art. 9 powołanej ustawy z dnia 4 sierpnia 1922 r. co następuje:

§ 1. Sumę, którą wypłaca się inwalidzie w razie zupełnego skapitalizowania renty, otrzymuje się, mnożąc sześciomiesięczną rentę inwalidy (mnożna) przez mnożnik, wynoszący dla inwalidy, który ukończył:

lat	21-18 i ¾	lat	30-16 i ½
"	22-18 i ½	"	31-16 i ¼
"	23-18 i ¼	"	32-16
"	24-18	"	33-15 i ¾
"	25-17 i ¾	"	34-15 i ½
"	26-17 i ½	"	35-15 i ¼
"	27-17 i ¼	"	36-15
"	28-17	"	37-14 i ¾
"	29-16 i ¾	"	38-14 i ½

lat	39-14 i ¼	lat	48-12
"	40-14	"	49-11 i ½
"	41-13 i ¾	"	50-11
"	42-13 i ½	"	51-10 i ½
"	43-13 i ¼	"	52-10
"	44-13	"	53-9 i ½
"	45-12 i ¾	"	54-9
"	46-12 i ½	"	55-8 i ½
"	47-12 i ¼

Przy ustalaniu mnożnej należy brać w rachubę pełną rentę wraz z dodatkiem drożyźnianym w wymiarze odpowiadającym procentowi stałej utraty zdolności zarobkowej, spowodowanej służbą wojskową.

Ustalenie mnożnika winno być dokonane przy uwzględnieniu wieku, jaki inwalida wojenny posiada w dniu decyzji o kapitalizacji.

§ 2. Przez częściowe skapitalizowanie renty rozumie się skapitalizowanie pełnej renty wraz z dodatkiem drożyźnianym za okres od 6-24 miesięcy.

Wysokość częściowo skapitalizowanej renty określa się na podstawie wymiaru renty, jaka inwalidzie przysługuje dnia 1-go następującego miesiąca po decyzji zarządzającej kapitalizację. Gdy po tym terminie inwalida podejmie należną mu rentę miesięczną, strąca się ją z renty skapitalizowanej.

§ 3. Z zupełnego skapitalizowanie renty mogą korzystać tylko ci inwalidzi wojenni, którzy:

1) są pełnoletni, a nie przekroczyli 55 lat życia,

2) posiadają prawo do renty na stałe,

3) wykazują stan zdrowia rokujący trwanie żyda przez czas brany w rachubę przy kapitalizacji,

4) dają gwarancją celowego użycia skapitalizowanej renty.

Inwalidzi, którym prawo do renty zostało przyznane tylko czasowo, a pragnący korzystać z zupełnej kapitalizacji renty, winni być ponownie zbadani przez właściwą komisję wojskowo-lekarską, która określi ten stopień utraty zdolności zarobkowej, jaki może być uważany za stały i być podstawą kapitalizacji.

§ 4. Z częściowego skapitalizowania renty mogą korzystać:

1) inwalidzi wojenni, którzy wprawdzie nie posiadają warunków wymienionych w § 3 niniejszego rozporządzenia, uprawniających do skapitalizowania renty, lecz dają gwarancję celowego użycia kwoty w wysokości od 6-miesięcznego do 24-miesięcznego ich zaopatrzenia,

2) inwalidzi wojenni, którzy posiadają warunki do korzystania z zupełnego skapitalizowania renty, lecz chcą lub mogą zabezpieczyć względnie polepszyć swą egzystencję dzięki użyciu jedynie kwoty nieprzewyższającej ich dwuletniego zaopatrzenia.

§ 5. Renta nie może być ani całkowicie, ani częściowo skapitalizowana, gdy istnieją przewidziane w ustawach z dn. 18 marca 1921 r. i z dn. 4 sierpnia 1922 r. warunki, wpływające na zupełne lub częściowe zawieszenie, albo też na zmniejszenie renty.

§ 6. 1 Podanie o skapitalizowanie renty wnosi się do władzy administracyjnej I-szej instancji.

§ 7. 2 Podanie powinno zawierać: a) określenie celu i środków do niego wiodących (warsztat, sklep, studja), oraz uzasadnienie potrzeby skapitalizowania renty; b) uwierzytelnione dane o stosunkach rodzinnych i majątkowych inwalidy wojennego oraz o stosunkach majątkowych i charakterze instytucji względnie przedsiębiorstwa, z którego pomocą cel ma być osiągnięty; c) plan i kosztorys, względnie opis: gospodarstwa, warsztatu, sklepu, studjów; d) odpisy dokumentów inwalidzkich, będących w posiadaniu osoby wnoszącej podanie; e) deklarację inwalidy wojennego o poddaniu się kontroli władzy administracyjnej I-szej instancji -nad obrotem własnością, która będzie nabyta na skutek skapitalizowania renty, oraz ograniczeniu prawa rozporządzania nabytym warsztatem pracy przez czas ustalony przez władze administracyjne II-ej instancji, a w Warszawie przez Komisarza Rządu, nie krótszy jednak, w razie zupełnego skapitalizowania, niż 8 lat, licząc od dnia skapitalizowania renty.

§ 8. 3 Powiatowa władza administracji ogólnej:

a) stwierdza, czy petent jest pełnoletni lub czy nie przekroczył 55 lat życia, czy daje gwarancję celowego użycia skapitalizowanej renty, oraz czy nie zachodzą warunki wpływające na zmniejszenie renty w myśl art. 33, 47 i 48 ustawy z dnia 18 marca 1921 r.,

b) powoduje zbadanie długowieczności i stanu zdrowia petenta przez komisję lekarską dla spraw kapitalizacji rent inwalidów wojennych i stwierdza, czy posiada on prawo do renty czasowej lub na stałe, poczem

c) przesyła wojewódzkiej władzy administracji ogólnej (Komisarjatowi Rządu m. st. Warszawy) podanie wraz z orzeczeniem komisji lekarskiej dla spraw kapitalizacji rent, opinją i wnioskiem.

O ile powiatowa władza administracji ogólnej nie posiada referatu spraw inwalidów wojennych - kieruje petenta do właściwej ze względu na jego miejsce zamieszkania powiatowej władzy administracji ogólnej, posiadającej taki referat, w celu stwierdzenia okoliczności wymienionych w niniejszym paragrafie pod b).

§ 9. 4 Komisje lekarskie dla spraw kapitalizacji rent inwalidów wojennych urzędują przy referatach spraw inwalidów wojennych powiatowej władzy administracji ogólnej, powołanych do życia zarządzeniem Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 23 lipca 1929 r. (Monitor Polski Nr. 174, poz. 435). W skład komisji lekarskiej dla spraw kapitalizacji rent wchodzi: a) lekarz - referent referatu spraw inwalidów wojennych, b) lekarz wyznaczony przez powiatowa władzę administracji ogólnej, posiadającą referat spraw inwalidów wojennych, c) delegat urzędu skarbowego.

Komisja ta określa przypuszczalną długowieczność inwalidy wojennego i stwierdza, czy skapitalizowaniu renty nie stoi na przeszkodzie stan zdrowia inwalidy.

§ 10. Władza administracyjna II-giej instancji w porozumieniu z izbą skarbową właściwą do przyznawania i wymierzania zaopatrzeń stosownie do postanowienia § 31-go rozporządzenia wykonawczego Ministra Spraw Wojskowych, Ministra Skarbu i Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 10 stycznia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 20, poz. 132), decyduje, czy renta inwalidy wojennego może ulec skapitalizowaniu, określa termin i sposób wypłaty skapitalizowanej kwoty oraz jej ewentualnego zabezpieczenia, zarazem zastrzega sobie kontrolę nad nabytą własnością.

O ile władza administracyjna II-ej instancji nie może osiągnąć porozumienia z izbą skarbową, potrzebnego do decyzji w sprawie skapitalizowania renty inwalidy wojennego, przekazuje akta sprawy Ministerstwu Pracy i Opieki Społecznej, które decyduje w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu.

Na obszarze województwa śląskiego decyzja przewidziana w ustępie 1-szym niniejszego paragrafu należy do wojewody śląskiego w granicach określonych zarządzeniem Ministra Skarbu.

§ 11. Izba skarbowa bada, czy nie zachodzi zawieszenie, względnie wygaśnięcie renty zgodnie z art. 25 i 26 powołanej ustawy z dnia 18 marca 1921 r. i art. 5 powołanej ustawy z dnia 4 sierpnia 1922 r., dokonywa, w wypadku zupełnego skapitalizowania, obliczeń według tabeli lat i mnożników, ustalonej w § 1 niniejszego rozporządzenia, uskutecznia wstrzymanie renty w myśl art. 32 powołanej ustawy z dnia 18 marca 1921 r. z ostatnim dniem miesiąca poprzedzającego termin wypłaty skapitalizowanej renty, równocześnie powiadamiając o tem władzę administracyjną II - ej instancji, a dla terenu m. st. Warszawy-Komisarza Rządu.

§ 12. 5 Władza administracyjna I-szej instancji, wykonywa, po wypłaceniu przez izbę skarbową skapitalizowanej renty, nadzór nad zużytkowaniem kwoty, otrzymanej przy skapitalizowaniu renty, w myśl instrukcji Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej.

Skapitalizowanie renty należy zaznaczyć w ewidencji inwalidów, prowadzonej przez referat spraw inwalidów wojennych właściwej powiatowej władzy administracji ogólnej.

§ 13. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie na całym terenie Rzeczypospolitej z dniem ogłoszenia.

Z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc obowiązującą na całym terenie Rzeczypospolitej rozporządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej, Ministra Spraw Wojskowych i Ministra Skarbu z dnia 11 sierpnia 1923 r. w przedmiocie kapitalizacji rent inwalidów wojennych (Dz. U. R. P. № 84, poz. 661).

¹ § 6 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 12 maja 1930 r. (Dz.U.30.50.422) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lipca 1930 r.

² § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 12 maja 1930 r. (Dz.U.30.50.422) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lipca 1930 r.

³ § 8 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 12 maja 1930 r. (Dz.U.30.50.422) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lipca 1930 r.

⁴ § 9:

- zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 6 lipca 1929 r. w sprawie częściowej zmiany rozporządzeń wykonawczych do ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych lub zaginionych bez własnej winy, których śmierć, względnie zaginięcie, pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową. (Dz.U.29.53.429) z dniem 23 lipca 1929 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 12 maja 1930 r. (Dz.U.30.50.422) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lipca 1930 r.

⁵ § 12 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 12 maja 1930 r. (Dz.U.30.50.422) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lipca 1930 r.