Rozdział 1 - Udzielanie pomocy prawnej i dokonywanie doręczeń. - Jugosławia-Polska. Umowa o obrocie prawnym w sprawach cywilnych i karnych. Warszawa.1960.02.06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.27.162

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 lipca 2010 r.

Rozdział 1.

Udzielanie pomocy prawnej i dokonywanie doręczeń.

1.
Sądy Umawiających się Stron na wniosek udzielają sobie pomocy prawnej i dokonują doręczeń w sprawach karnych.
2.
Pomoc prawna obejmuje w szczególności wykonywanie czynności dochodzenia i śledztwa, jak: przesłuchiwanie podejrzanego, świadków i biegłych, oględziny, rewizja, odebranie rzeczy oraz przekazywanie akt i przedmiotów odnoszących się do określonego przestępstwa. Jednakże akta te i przedmioty zostaną przekazane tylko wówczas, jeżeli znajdują się w posiadaniu organów Strony wezwanej i jeżeli nie sprzeciwiają się temu szczególne przyczyny, należe je zwrócić niezwłocznie po wykorzystaniu.

Nie udziela się pomocy prawnej ani nie dokonuje się doręczeń, jeżeli czyn będący przedmiotem postępowania karnego nie jest sądownie karalny na podstawie prawa strony wezwanej. Nie udziela się również pomocy prawnej ani nie dokonuje doręczeń, jeżeli chodzi o tego rodzaju przestępstwa, za które wydanie nie jest dopuszczalne. Za przestępstwa takie nie uważa się czynów, które w myśl artykułu 74 ustęp 1 nie mogą być podstawą wydania.

Udzielenia pomocy prawnej i doręczenia można odmówić, jeżeli:

a)
Strona wezwana uważa, że zagrażałoby to jej suwerenności lub bezpieczeństwu;
b)
podejrzany lub oskarżony jest obywatelem Strony wezwanej i nie przebywa na obszarze Strony wzywającej.
1.
Osoba bez względu na jej obywatelstwo, która przyjmie na obszarze jednej Umawiającej się Strony wezwanie w określonej sprawie karnej lub cywilnej i stawi się dobrowolnie przed sądem drugiej Umawiającej się Strony jako świadek lub biegły, nie może być tam ścigana ani pozbawiona wolności z powodu wcześniej popełnionego przestępstwa lub wydanego wyroku bądź też jako współodpowiedzialna za przestępstwo będące przedmiotem postępowania, w którym osoba ta ma być przesłuchana jako świadek lub biegły. Przez przestępstwa rozumie się także czyny przestępne, z powodu których prowadziły postępowanie właściwe organy administracyjne, a przez wyroki również orzeczenia wydane w takim postępowaniu.
2.
Jednakże osoba wymieniona w ustępie 1 traci tę ochronę, jeżeli nie opuści obszaru Umawiającej się Strony, przed której sądem stawiła się, w ciągu pięciu dni od czasu gdy sąd ten zawiadomił ją, że obecność jej stała się zbędna, i jeżeli miała rzeczywistą możność opuszczenia obszaru Strony wzywającej.
3.
We wniosku o doręczenie wezwania wymienia się sumę, jaka będzie wypłacona na pokrycie kosztów podróży i pobytu. Sąd Umawiającej się Strony, od którego pochodzi wniosek, wypłaci na żądanie osoby wezwanej zaliczkę na częściowe pokrycie kosztów podróży i pobytu.
4.
Świadkom przysługuje zwrot utraconego zarobku, biegłym zaś ponadto wynagrodzenie za wydanie opinii.
1.
W przypadku gdy zachodzi konieczność bezpośredniego przesłuchania przez sąd jednej Umawiającej się Strony w charakterze biegłego lub świadka osoby pozbawionej wolności na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, można wystąpić z wnioskiem o czasowe wydanie tej osoby.
2.
Wniosek zostanie wykonany, jeżeli wydanie nie będzie sprzeczne z postanowieniami artykułu 65 pkt a) i jeżeli osoba, której wydanie dotyczy, wyrazi na nie zgodę. Osoba wydana czasowo powinna być odesłana niezwłocznie po dokonaniu czynności, dla których nastąpiło wydanie. Osoba ta korzysta z ochrony przewidzianej w artykule 66 ustęp 1.
3.
Na warunkach przewidzianych w niniejszym artykule można wyrazić zgodę na tranzyt osoby zatrzymanej w trzecim państwie przez obszar jednej z Umawiających się Stron celem przesłuchania na obszarze drugiej Umawiającej się Strony.
1.
Na wniosek jednej Umawiającej się Strony druga Umawiająca się Strona zwróci, również w przypadkach, gdy wydanie przestępcy jest niedopuszczalne, przedmioty odebrane od sprawcy przestępstwa na obszarze Strony wezwanej lub też przedmioty uzyskane przez niego jako ich równowartość. Prawa osób trzecich do przedmiotów podlegających wydaniu pozostają nienaruszone i ocenia się je według prawa Umawiającej się Strony, na której obszarze przedmioty te się znajdują.
2.
Strona wezwana może czasowo zatrzymać przedmioty wymienione w ustępie 1, jeżeli są one niezbędne dla przeprowadzenia na jej obszarze postępowania karnego.

Do wniosków o udzielenie pomocy prawnej i doręczenie w sprawach karnych stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 12 ustęp 2 oraz artykułów 13-18.