Rozdział 6 - Postanowienia specjalne. - Holandia-Polska. Umowa o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Warszawa.1979.09.20.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1981.31.168
Akt utracił moc Wersja od: 7 listopada 1981 r.
Rozdział VI
Postanowienia specjalne.
Postanowienia specjalne.
Równe traktowanie.
1.
Obywatele jednego z Państw nie mogą być poddani w drugim Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa są lub mogą być poddani. Niniejsze postanowienie - bez względu na postanowienia artykułu 1 - dotyczy także osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu Państwach.2.
Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo jednego z Państw posiada w drugim Państwie, nie może być w tym drugim Państwie bardziej niekorzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako zobowiązujące jedno z Państw do udzielania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek dla celów podatkowych z uwagi na stan cywilny i rodzinny, których udziela osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.3.
Z wyjątkiem przypadku stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 4 lub artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo jednego z Państw na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. Podobnie długi przedsiębiorstwa jednego z Państw, zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, są odliczane przy określaniu podlegającego opodatkowaniu majątku tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie.4.
Przedsiębiorstwa jednego z Państw, których kapitał w całości lub częściowo, bezpośrednio albo pośrednio należy do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie lub jest kontrolowany przez taką osobę albo należy do wielu takich osób lub podlega ich kontroli, nie mogą być w pierwszym Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nimi obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa.5.
Określenie "opodatkowanie" użyte w niniejszym artykule oznacza podatki każdego rodzaju bez względu na ich nazwę, z wyjątkiem polskich opłat meldunkowych i polskich opłat za zezwolenie na otwarcie przedsiębiorstwa.6.
Postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają zróżnicowanego pobierania podatków od dochodu, zysku i majątku, które jest przewidziane w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dla przedsiębiorstw uspołecznionych.Procedura wzajemnego porozumiewania się.
1.
Jeżeli osoba jest zdania, że czynności Państwa lub obu Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, wówczas może ona bez ujmy dla środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1 - właściwej władzy tego Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa winna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.2.
Jeżeli właściwa władza uzna zarzuty za uzasadnione, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, wówczas poczyni ona starania, aby przypadek ten uregulować po porozumieniu z właściwą władzą drugiego Państwa, tak ażeby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą umową. Każde osiągnięte porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Państw.3.
Właściwe władze Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane umową.4.
Właściwe władze Państw mogą w celu osiągnięcia porozumienia wskazanego w poprzednich ustępach kontaktować się ze sobą bezpośrednio.Wymiana informacji.
1.
Właściwe władze Państw będą wymieniały informacje konieczne dla wykonywania postanowień niniejszej umowy lub informacje dotyczące prawa wewnętrznego Państw co do podatków objętych umową w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, jakie one przewidują, jest zgodne z umową. Wszelkie informacje uzyskane przez jedno z Państw będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie jak informacje uzyskane na podstawie prawa wewnętrznego tego Państwa i będą mogły być udzielane tylko osobom i władzom (w tym również sądom albo organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem lub poborem albo ściąganiem podatków objętych umową lub rozstrzygającym odwołania mające związek z tymi podatkami. Takie osoby lub władze będą wykorzystywać te informacje tylko dla wyżej wymienionych celów. Mogą one udostępniać te informacje w postępowaniu sądowym i przy wydawaniu orzeczeń sądowych.2.
Ustęp 1 nie może być w żadnym przypadku interpretowany tak, jak gdyby zobowiązywał on jedno z Umawiających się Państw do:a)
stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Państwa;b)
udzielania informacji, których ustalenie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Państwa;c)
udzielania informacji, które ujawniałyby tajemnicę handlową, przemysłową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa lub których udzielanie sprzeciwiałoby się porządkowi publicznemu (order public).Pracownicy dyplomatyczni i konsularni.
1.
Przepisy niniejszej umowy nie naruszają przywilejów lub immunitetów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym i konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.2.
Niniejsza umowa nie dotyczy organizacji międzynarodowych, organów oraz pracowników tych organizacji i organów, jak również członków placówki dyplomatycznej lub konsularnej trzeciego państwa, którzy przebywają w jednym z Państw, jeżeli osoby te nie podlegają w tym Państwie tym samym obowiązkom w zakresie podatków od dochodu lub majątku, którym podlegają osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie.Rozszerzenie zakresu terytorialnego obowiązywania umowy.
1.
Obowiązywanie niniejszej umowy może być rozszerzone albo w jej obecnym brzmieniu, albo przy zastosowaniu koniecznych zmian, na Holenderskie Antyle, jeżeli kraj ten nałoży podatki zasadniczo podobne do podatków, do których ma zastosowanie umowa. W notach, które zostaną wymienione w drodze dyplomatycznej, zostaną określone i uzasadnione: dzień wejścia w życie takiego rozszerzenia zakresu terytorialnego obowiązywania umowy, poprawki i warunki, jakie będą z nim związane, wraz z warunkami jego wypowiedzenia.2.
Jeżeli nie nastąpi odmienne uzgodnienie, wypowiedzenie umowy nie spowoduje wypowiedzenia rozszerzenia zakresu obowiązywania umowy na Holenderskie Antyle.