Rozdział 7 - Monitorowanie wielkości emisji i rozliczanie uprawnień do emisji - Handel uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.281.2784

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2010 r.

Rozdział  7

Monitorowanie wielkości emisji i rozliczanie uprawnień do emisji

Art.  40.

1. Prowadzący instalację, któremu przyznano uprawnienia do emisji, jest obowiązany do monitorowania wielkości emisji i rozliczania uprawnień.

2. Rozliczenia uprawnień do emisji dokonuje się na podstawie rocznego raportu sporządzanego na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Art.  41.

Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą zapewnienia wiarygodności informacji o wprowadzanych do powietrza substancjach objętych systemem, określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób monitorowania wielkości emisji;

2) częstotliwość przekazywania danych dotyczących monitorowanych wielkości emisji;

3) zakres informacji zawartych w rocznym raporcie;

4) formę i układ rocznego raportu;

5) sposób weryfikacji rocznych raportów.

Art.  42.

Roczny raport podlega weryfikacji przez uprawnionych audytorów lub wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska w zakresie zgodności informacji zawartych w raporcie ze stanem faktycznym.

Art.  43.

1. Akredytację audytorów uprawnionych do weryfikacji rocznych raportów prowadzi się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087).

2. Krajowy Administrator prowadzi rejestr audytorów uprawnionych do weryfikacji rocznych raportów.

3. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się koniecznością ujednolicenia weryfikacji raportów, określi, w drodze rozporządzenia:

1) wymagania dla audytorów uprawnionych do weryfikacji rocznych raportów;

2) sposób i tryb uznawania uprawnień do weryfikacji rocznych raportów nadawanych w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Art.  44.

Prowadzący instalację ponosi koszty weryfikacji rocznego raportu.

Art.  45.

Roczny raport zweryfikowany przez podmioty, o których mowa w art. 42, prowadzący instalację przedkłada organowi właściwemu do wydania zezwolenia oraz Krajowemu Administratorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku.

Art.  46.

Na podstawie zweryfikowanego rocznego raportu liczba uprawnień do emisji odpowiadająca rzeczywistej wielkości emisji z instalacji w danym roku ulega umorzeniu.

Art.  47.

1. Jeżeli z rocznego raportu wynika, że emisja rzeczywista była większa niż emisja wynikająca z liczby posiadanych uprawnień do emisji na dzień 31 grudnia danego roku, na wniosek prowadzącego instalację, organ właściwy do wydania zezwolenia, po zasięgnięciu opinii Krajowego Administratora, może wyrazić zgodę na pokrycie tej różnicy uprawnieniami do emisji przyznanymi wnioskodawcy na następny rok okresu rozliczeniowego.

2. Warunkiem wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 1, jest zobowiązanie się prowadzącego instalację do odpowiedniego zmniejszenia emisji lub do zakupu uprawnień do emisji w następnym roku okresu rozliczeniowego.

3. Do czasu wywiązania się prowadzącego instalację z zobowiązania, o którym mowa w ust. 2, nie może on sprzedać uprawnień do emisji przyznanych mu na następny rok okresu rozliczeniowego.

4. Jeżeli prowadzący instalację nie uzyskał zgody, o której mowa w ust. 1, lub nie wywiązał się z zobowiązania, o którym mowa w ust. 2, nie może sprzedać uprawnień do emisji przyznanych mu na następny rok okresu rozliczeniowego do czasu uiszczenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 50 ust. 1.

Art.  48.

Po otrzymaniu zweryfikowanych rocznych raportów Krajowy Administrator dokonuje, do dnia 30 kwietnia, wpisów do Krajowego Rejestru.

Art.  49.

1. Prowadzący instalację objętą wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji może wykorzystać do rozliczenia rocznej emisji gazów cieplarnianych otrzymane:

1) jednostki redukcji emisji,

2) jednostki poświadczonej redukcji emisji

- przy czym jedna jednostka odpowiada jednemu uprawnieniu do emisji.

2. Do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie można wykorzystywać jednostek otrzymanych:

1) z realizacji działań inwestycyjnych polegających na budowie obiektów jądrowych;

2) w wyniku zmiany użytkowania ziemi;

3) w wyniku zalesiania.