Część 4 - FUNKCJE KONSULARNE. - Grecja-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1977.08.30.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1979.12.82
Akt obowiązujący Wersja od: 29 kwietnia 1979 r.
CZĘŚĆ IV
FUNKCJE KONSULARNE.
FUNKCJE KONSULARNE.
1.
Urzędnicy konsularni mają prawo ochraniać obywateli Państwa wysyłającego oraz bronić ich praw i interesów.2.
Będą się oni również przyczyniać do rozwoju stosunków handlowych, ekonomicznych, żeglugowych, turystycznych, kulturalnych i naukowych między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym w taki sposób, aby popierać w tych dziedzinach współpracę między tymi Państwami.1.
Urzędnik konsularny wykonuje funkcje konsularne w swoim okręgu konsularnym. Jednakże, w okolicznościach wyjątkowych, może on wykonywać funkcje również poza tym okręgiem konsularnym, za zgodą Państwa przyjmującego.2.
Przy wykonywaniu funkcji urzędnik konsularny może zwracać się do:a)
właściwych miejscowych organów okręgu konsularnego,b)
właściwych centralnych organów Państwa przyjmującego, jeżeli zezwalają na to ustawy i inne przepisy lub zwyczaje tego Państwa oraz umowy międzynarodowe.1.
Urzędnik konsularny ma prawo, zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego, zastępować przed sądami i innymi organami Państwa przyjmującego obywateli Państwa wysyłającego, aby zapewnić im odpowiednie zastępstwo prawne w wypadkach, gdy obywatele ci z powodu nieobecności lub jakiejkolwiek innej przyczyny nie są w stanie podjąć w odpowiednim czasie ochrony swych praw i interesów.2.
Zastępstwo, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, ustaje z chwilą, kiedy osoba zastępowana ustanowi swego pełnomocnika lub sama zabezpieczy ochronę swych praw i interesów.Urzędnicy konsularni mają prawo:
a)
prowadzić rejestr obywateli Państwa wysyłającego;b)
wydawać obywatelom Państwa wysyłającego paszporty lub inne dokumenty podróży, przedłużać ich ważność, dokonywać w nich zmian, a także unieważniać;c)
wydawać wizy wjazdowe do Państwa wysyłającego.1.
Urzędnicy konsularni mają prawo sporządzać i wpisywać do rejestru akty urodzeń i zgonów lub jakiekolwiek inne akty dotyczące stanu cywilnego obywateli Państwa wysyłającego.2.
Sporządzanie aktów wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu nie zwalnia jednak obywateli Państwa wysyłającego od obowiązku stosowania się do wymagań przewidzianych w tym zakresie w ustawach i innych przepisach Państwa przyjmującego.3.
Właściwe organy Państwa przyjmującego, na żądanie będą przesyłać bezzwłocznie i nieodpłatnie urzędowi konsularnemu do celów urzędowych odpisy i wyciągi z dokumentów stanu cywilnego, dotyczące obywateli Państwa wysyłającego.1.
Urzędnicy konsularni mają prawo:a)
przyjmować, sporządzać i uwierzytelniać oświadczenia obywateli Państwa wysyłającego;b)
przyjmować, sporządzać i uwierzytelniać rozporządzenia ostatniej woli i inne dokumenty, stwierdzające jednostronne czynności prawne obywateli Państwa wysyłającego, dokonane zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa;c)
uwierzytelniać dokumenty, podpisy oraz pieczęcie na dokumentach obywateli Państwa wysyłającego;d)
uwierzytelniać wszelkie dokumenty wydane przez organy Państwa wysyłającego lub Państwa przyjmującego, poświadczać odpisy i wyciągi z tych dokumentów;e)
tłumaczyć dokumenty i uwierzytelniać zgodność tłumaczeń;f)
sporządzać i uwierzytelniać umowy, które zawierają między sobą obywatele Państwa wysyłającego, jeżeli nie dotyczą one ustanowienia, przeniesienia lub wygaśnięcia praw rzeczowych do nieruchomości znajdujących się w Państwie przyjmującym;g)
sporządzać i uwierzytelniać umowy, bez względu na obywatelstwo osób będących stronami, jeżeli te umowy odnoszą się do mienia lub praw istniejących w Państwie wysyłającym i wywołują skutki prawne wyłącznie w tym Państwie;h)
wydawać dokumenty pochodzenia towarów;i)
ogłaszać w pomieszczeniach konsularnych zawiadomienia dotyczące wszelkich spraw z zakresu praw, obowiązków lub interesów obywateli Państwa wysyłającego.2.
Dokumenty wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu, sporządzone, uwierzytelnione lub poświadczone za zgodność przez urzędnika konsularnego Państwa wysyłającego, uważane są za dokumenty urzędowe lub urzędowo uwierzytelnione oraz mają taką samą moc dowodową i wywołują takie same skutki jak dokumenty uwierzytelnione przez właściwe organy Państwa przyjmującego, jeżeli nie są sprzeczne z ustawami i innymi przepisami tego Państwa.1.
Urzędnicy konsularni mają prawo przyjmować do depozytu dokumenty, pieniądze i przedmioty wartościowe od obywateli Państwa wysyłającego.2.
Urzędnicy konsularni mają również prawo przyjmować, w celu przekazania właścicielom, przedmioty zagubione przez obywateli Państwa wysyłającego podczas ich pobytu w Państwie przyjmującym.Urzędnik konsularny ma prawo, na wniosek właściwych organów Państwa wysyłającego, przyjmować od obywateli Państwa wysyłającego dobrowolne zeznania w charakterze stron, świadków lub biegłych oraz doręczać im pisma sądowe i pozasądowe. Przy wykonywaniu tych czynności nie wolno stosować ani grozić stosowaniem środków przymusu.
1.
Organy Państwa przyjmującego będą powiadamiać urząd konsularny, wówczas gdy zachodzi potrzeba ustanowienia opieki lub kurateli nad obywatelem Państwa wysyłającego, małoletnim lub nie posiadającym pełnej zdolności do działań prawnych, albo zapewnienia opieki nad mieniem w Państwie przyjmującym, którym to mieniem obywatel Państwa wysyłającego nie jest w stanie zarządzać z jakichkolwiek powodów.2.
Urzędnicy konsularni mogą porozumiewać się w sprawach, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, z właściwymi organami Państwa przyjmującego, a w szczególności proponować odpowiednią osobę na opiekuna lub kuratora.Urzędnicy konsularni mają prawo porozumiewania się z każdym obywatelem Państwa wysyłającego, udzielania mu pomocy lub rady i w razie konieczności zapewnienia mu opieki prawnej. Państwo przyjmujące nie będzie w żaden sposób ograniczać możliwości porozumiewania się obywateli Państwa wysyłającego z urzędem konsularnym ani dostępu do tego urzędu.
1.
Urzędnik konsularny będzie powiadamiany bez zwłoki, najpóźniej w ciągu trzech dni, przez właściwe organy Państwa przyjmującego o zatrzymaniu, aresztowaniu lub zastosowaniu jakiegokolwiek innego środka ograniczenia wolności osobistej w stosunku do obywatela Państwa wysyłającego w jego okręgu konsularnym.2.
W wypadku przewidzianym w poprzednim ustępie urzędnik konsularny natychmiast po otrzymaniu zawiadomienia będzie miał prawo udania się do takiego obywatela i porozumiewania się z nim w celu podjęcia niezbędnych kroków do zapewnienia mu obrony. Następnie, właściwe organy Państwa przyjmującego przyznają w razie potrzeby urzędnikowi konsularnemu prawo odwiedzania wyżej wymienionego obywatela w rozsądnych odstępach czasu. Wszelkie wiadomości od takiego obywatela przeznaczone dla urzędu konsularnego będą bez zwłoki przekazywane przez właściwe organy Państwa przyjmującego urzędowi konsularnemu.3.
W razie gdy obywatel Państwa wysyłającego odbywa, po wyroku skazującym, karę pozbawienia wolności, urzędnik konsularny będzie miał prawo odwiedzania go i porozumiewania się z nim.4.
Widzenia, o których mowa w poprzednich ustępach, będą miały miejsce zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Rozumie się, że te ustawy i inne przepisy nie mogą utrudniać wykonywania wymienionych funkcji konsularnych.Właściwe organy Państwa przyjmującego będą informować bezzwłocznie urzędnika konsularnego o każdym wypadku komunikacyjnym obywateli Państwa wysyłającego.
Właściwe organy Państwa przyjmującego będą bezzwłocznie informować urzędnika konsularnego o zgonie obywatela Państwa wysyłającego.
1.
Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadamiają niezwłocznie urzędnika konsularnego o otwarciu w tym Państwie spadku po obywatelu Państwa wysyłającego, jak również o otwarciu spadku, niezależnie od obywatelstwa osoby zmarłej, jeżeli obywatel Państwa wysyłającego powołany jest do spadku jako spadkobierca, uprawniony lub zapisobierca.2.
Właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą odpowiednie środki przewidziane w ustawach i innych przepisach tego Państwa dla zabezpieczenia spadku oraz przekazania urzędnikowi konsularnemu odpisu testamentu, jeżeli został on sporządzony, oraz wszelkich posiadanych informacji dotyczących spadku, miejsca zamieszkania lub pobytu osób uprawnionych do spadku, wartości i składu masy spadkowej, włącznie z sumami pochodzącymi z tytułu ubezpieczeń społecznych, zarobków, polis ubezpieczeniowych. Powiadomią także o terminie rozpoczęcia postępowania spadkowego lub stadium, w jakim ono się znajduje.3.
Urzędnik konsularny jest upoważniony z urzędu, bez potrzeby przedstawienia pełnomocnictwa bezpośrednio lub za pośrednictwem swego przedstawiciela, do reprezentowania przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego obywatela Państwa wysyłającego, uprawnionego do spadku lub mającego roszczenia do spadku w Państwie przyjmującym, jeżeli ten spadkobierca jest nieobecny lub nie ustanowił swojego pełnomocnika.4.
Urzędnik konsularny ma prawo żądać:a)
zabezpieczenia spadku, nałożenia i zdjęcia pieczęci, podjęcia środków zabezpieczenia spadku, m.in. wyznaczenia kuratora spadku, jak również uczestniczyć w tych czynnościach;b)
sprzedaży mienia wchodzącego w skład spadku, jak również powiadomienia o dacie ustalonej dla tej sprzedaży, aby mógł być obecny.5.
Z chwilą zakończenia postępowania spadkowego lub innych czynności urzędowych właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią bez zwłoki urzędnika konsularnego i po uregulowaniu długów, opłat i podatków w ciągu trzech miesięcy przekażą mu spadek lub udziały spadkowe osób, które reprezentuje.6.
W razie gdy wartość spadku jest niewielka, urzędnik konsularny będzie mógł zwrócić się, aby mienie spadkowe zostało mu przekazane. Będzie on miał wówczas prawo przekazania go osobom zainteresowanym.7.
Urzędnik konsularny ma prawo otrzymania, w celu przekazania osobom zainteresowanym, udziałów spadkowych i zapisów przypadających obywatelom Państwa wysyłającego, nie mającym miejsca stałego pobytu w Państwie przyjmującym, oraz otrzymania sum, które przypadają zainteresowanym osobom z tytułu odszkodowań, rent, zaległych zarobków i polis ubezpieczeniowych.8.
Przekazanie mienia i należności do Państwa wysyłającego, stosownie do postanowień ustępów 5, 6 i 7 niniejszego artykułu, może być dokonane jedynie zgodnie z ustawodawstwem Państwa przyjmującego.1.
W razie gdy obywatel Państwa wysyłającego, nie posiadający stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, zmarł w czasie podróży w tym Państwie, przedmioty pozostałe po nim zostaną przekazane przez właściwe organy Państwa przyjmującego, bez specjalnego postępowania, urzędnikowi konsularnemu Państwa wysyłającego. Urzędnik konsularny spłaci długi zaciągnięte przez osobę zmarłą w czasie jej pobytu w Państwie przyjmującym do wysokości wartości przekazanych przedmiotów.2.
Postanowienia artykułu 44 ustępu 8 stosuje się również do mienia wymienionego w ustępie 1 niniejszego artykułu.1.
Urzędnicy konsularni mają prawo udzielania wszelkiej pomocy statkom Państwa wysyłającego oraz załogom tych statków podczas ich pobytu na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przyjmującego, włącznie z portami, od momentu dokonania odprawy tych statków związanej z ich wejściem. Mogą oni korzystać z prawa nadzoru i inspekcji w stosunku do statków tego Państwa i ich załóg. W tym celu mogą oni również odwiedzać statki Państwa wysyłającego i przyjmować wizyty kapitanów i załóg tych statków.2.
Właściwe organy Państwa przyjmującego uznają wszelkie środki podjęte przez urzędnika konsularnego zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego w stosunku do statków tego Państwa i ich załóg. Przy wykonywaniu takich funkcji urzędnik konsularny może zwracać się o pomoc do właściwych organów Państwa przyjmującego.Urzędnicy konsularni mają prawo w stosunku do statków Państwa wysyłającego:
a)
przesłuchiwać kapitana statku lub innych członków załogi, sprawdzać, przyjmować i poświadczać dokumenty statku, przyjmować oświadczenia dotyczące statku, ładunku i podróży oraz wydawać dokumenty niezbędne do ułatwiania wejścia, postoju i wyjścia statku;b)
pośredniczyć w uregulowaniu lub ułatwieniu uregulowania wszelkiego rodzaju sporów między kapitanem a innymi członkami załogi, włącznie ze sporami dotyczącymi umów o pracę i warunków pracy, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego;c)
podejmować odpowiednie czynności związane z zatrudnieniem lub zwolnieniem kapitana i innych członków załogi;d)
podejmować niezbędne środki w celu zapewnienia leczenia szpitalnego i repatriacji do kraju kapitana lub innego członka załogi;e)
przyjmować, sporządzać lub podpisywać wszelkie świadectwa i inne dokumenty dotyczące przynależności państwowej, własności i innych praw rzeczowych oraz stanu i eksploatacji statku;f)
udzielać kapitanowi statku lub innym członkom załogi opieki i pomocy w ich stosunkach z sądami i innymi organami Państwa przyjmującego i w tym celu zapewniać im opiekę prawną, pomoc tłumacza lub jakiejkolwiek innej osoby;g)
podejmować wszelkie środki potrzebne w celu zachowania dyscypliny i porządku na statku;h)
zapewnić stosowanie ustaw i innych przepisów Państwa wysyłającego w zakresie spraw morskich na statku tego Państwa.1.
Sądy i inne właściwe organy w dziedzinie sądownictwa Państwa przyjmującego nie mogą wykonywać swojej jurysdykcji co do przestępstw popełnionych na pokładzie statku Państwa wysyłającego, chyba że chodzi o:a)
przestępstwa popełnione przez obywatela lub przeciwko obywatelowi Państwa przyjmującego albo przez jakąkolwiek inną osobę lub przeciwko takiej osobie, jeżeli nie jest ona członkiem załogi statku;b)
przestępstwa naruszające spokój, bezpieczeństwo portu lub wód terytorialnych bądź wewnętrznych Państwa przyjmującego;c)
przestępstwa naruszające ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego, dotyczące zdrowia publicznego, bezpieczeństwa życia na morzu, imigracji, przepisów celnych, zanieczyszczeń morza lub nielegalnego przewozu narkotyków;d)
przestępstwa zagrożone według prawa Państwa przyjmującego karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż pięć lat lub karą surowszą.2.
W innych wypadkach wyżej wymienione władze mogą działać jedynie na prośbę lub za zgodą urzędnika konsularnego.1.
W razie gdy sąd lub inny organ Państwa przyjmującego zamierzają zatrzymać lub aresztować na pokładzie statku Państwa wysyłającego kapitana, innego członka załogi, pasażera tego statku lub jakąkolwiek osobę, która nie jest obywatelem Państwa przyjmującego, albo też zająć mienie znajdujące się na statku lub przeprowadzić na pokładzie statku urzędowe dochodzenie, właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią o tym urzędnika konsularnego w takim czasie, aby umożliwić mu obecność na statku, zanim czynność ta zostanie podjęta. Jeżeli uprzednie zawiadomienie urzędnika konsularnego jest niemożliwe, właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią go możliwie jak najszybciej, nie później jednak aniżeli w momencie, w którym wspomniane czynności mają zostać rozpoczęte. Właściwe organy Państwa przyjmującego ułatwią urzędnikowi konsularnemu widzenie się z osobą zatrzymaną lub aresztowaną i porozumiewanie się z nią, a także podejmowanie właściwych kroków w celu ochrony interesów zainteresowanej osoby lub statku.2.
Postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu nie stosuje się do zwykłej kontroli przeprowadzanej przez organy Państwa przyjmującego w sprawach paszportowych, celnych, zdrowia publicznego, zanieczyszczeń morza i bezpieczeństwa życia na morzu albo też wszelkiej czynności podjętej na prośbę lub za zgodą kapitana statku.W razie gdy członek załogi nie będący obywatelem Państwa przyjmującego opuści w tym Państwie bez zgody kapitana statek Państwa wysyłającego, właściwe organy Państwa przyjmującego, na prośbę urzędnika konsularnego, udzielą pomocy w celu poszukiwania takiej osoby.
Urzędnik konsularny ma prawo odwiedzania każdego statku udającego się do portów Państwa wysyłającego w celu uzyskania informacji umożliwiających mu wystawienie lub podpisanie dokumentów wymaganych przez ustawy i inne przepisy Państwa wysyłającego dla wejścia statku do portów tego państwa, a także w celu przekazania właściwym organom Państwa wysyłającego informacji, o które te organy się zwracają.
1.
Jeżeli statek Państwa wysyłającego uległ rozbiciu, uszkodzeniu, osiadł na mieliźnie, został wyrzucony na brzeg lub doznał innej awarii na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przyjmującego, włącznie z portami, właściwe organy tego Państwa poinformują o tym niezwłocznie urzędnika konsularnego Państwa wysyłającego.2.
W wypadkach wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zorganizowania ratowania i ochrony statku, pasażerów, załogi, wyposażenia statku, ładunku, zapasów i innych przedmiotów znajdujących się na statku, a także w celu zapobieżenia naruszeniu własności i nieporządkom na statku oraz ich zlikwidowania. Środki te zostaną podjęte także w stosunku do przedmiotów stanowiących część statku lub jego ładunku, które znalazły się poza statkiem. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią urzędnika konsularnego o podjętych środkach. Organy te udzielą także urzędnikowi konsularnemu niezbędnej pomocy w celu podjęcia wszelkich kroków będących następstwem awarii statku, osadzenia na mieliźnie lub zatonięcia. Urzędnik konsularny ma prawo domagania się, aby organy Państwa przyjmującego podjęły i kontynuowały niezbędne czynności dla ratowania i ochrony statku, jego załogi, pasażerów, wyposażenia, ładunku, zapasów i innych przedmiotów, znajdujących się na pokładzie statku. Czynności te podejmowane są we współpracy z kapitanem statku.3.
W razie gdy statek Państwa wysyłającego zatonie, a jego wyposażenie, ładunek, zapasy lub inne przedmioty, które znajdowały się na pokładzie statku, zostały znalezione na brzegu Państwa przyjmującego lub w pobliżu albo zostały sprowadzone do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani jego pełnomocnik, ani też przedstawiciele ubezpieczenia nie są obecni lub nie mogą podjąć kroków w celu zabezpieczenia lub postanowienia o dalszym ich przeznaczeniu, urzędnik konsularny jest upoważniony, w charakterze przedstawiciela właściciela statku, do podjęcia takich środków, jakie mógłby podjąć w tym samym celu właściciel, gdyby był obecny.4.
Urzędnik konsularny może również podjąć środki przewidziane w ustępie 3 niniejszego artykułu w odniesieniu do każdego przedmiotu należącego do obywatela Państwa wysyłającego i pochodzącego z pokładu lub z ładunku statku, bez względu na jego przynależność państwową, sprowadzonego do portu lub znalezionego na brzegu, w pobliżu brzegu albo na statku, który uległ awarii, osiadł na mieliźnie lub zatonął. Właściwe organy Państwa przyjmującego zawiadomią bez zwłoki urzędnika konsularnego o istnieniu takiego przedmiotu.5.
Urzędnik konsularny ma prawo uczestniczenia w dochodzeniu otwartym w celu ustalenia przyczyn awarii statku, osadzenia na mieliźnie lub jego zatonięcia.6.
Na prośbę urzędnika konsularnego właściwe organy Państwa przyjmującego udzielą mu niezbędnej pomocy w podejmowaniu przez niego środków potrzebnych w związku z awarią statku.7.
Opłaty celne lub inne tego rodzaju opłaty nie będą nakładane na terytorium Państwa przyjmującego na statek, który uległ awarii, jego ładunek lub zaopatrzenie, pod warunkiem, że nie będą one udostępnione do użytku lub spożyte w tym Państwie.Jeżeli kapitan lub inny członek załogi statku Państwa wysyłającego zmarł lub zaginął w Państwie przyjmującym na statku bądź na lądzie, kapitan lub jego zastępca oraz urzędnik konsularny Państwa wysyłającego są wyłącznie kompetentni do sporządzenia spisu inwentarza przedmiotów, walorów i innego mienia, pozostawionych przez zmarłego lub zaginionego, i do dokonania innych czynności koniecznych do zabezpieczenia mienia i jego przekazania w celu likwidacji spadku. Jednakże gdy zmarły lub zaginiony jest obywatelem Państwa przyjmującego, kapitan lub jego zastępca sporządzą spis inwentarza w momencie stwierdzenia zgonu lub zaginięcia. Jedna kopia tego spisu doręczana jest organom Państwa przyjmującego, które właściwe są do dokonywania wszelkich czynności koniecznych do zabezpieczenia mienia i, w razie potrzeby, do likwidacji spadku. Organy te poinformują o swych czynnościach urząd konsularny Państwa wysyłającego.
Postanowienia artykułów 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52 i 53 będą miały także zastosowanie do statków powietrznych Państwa wysyłającego w stopniu, w jakim możliwe jest takie zastosowanie.
1.
Urząd konsularny może pobierać na terytorium Państwa przyjmującego za dokonane czynności konsularne opłaty oraz inne należności zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego.2.
Kwoty pobierane z tytułu czynności konsularnych, wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu, są wolne od wszelkich podatków i opłat Państwa przyjmującego.