Rozdział 2 - Instytuty działające w formie jednostki na rozrachunku gospodarczym. - Gospodarka finansowa instytutów naukowo-badawczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1967.11.47

Akt utracił moc
Wersja od: 31 marca 1967 r.

Rozdział  2.

Instytuty działające w formie jednostki na rozrachunku gospodarczym.

§  7.
1.
Instytut posiada środki trwałe i obrotowe.
2.
Instytut tworzy i ma w swej dyspozycji następujące fundusze:
1)
fundusz statutowy,
2)
fundusz rezerwowy,
3)
fundusz inwestycyjno-remontowy.
§  8.
1.
Fundusz statutowy instytutu powinien równać się sumie:
1)
wartości netto posiadanych środków trwałych,
2)
normatywu środków obrotowych.
2.
Normatyw środków obrotowych ustala jednostka nadrzędna w stosunku procentowym do planowanych rocznych kosztów działalności instytutu, biorąc pod uwagę faktyczny stan środków obrotowych oraz roczne koszty działalności instytutu. Łączny normatyw środków obrotowych wszystkich instytutów resortu, działających w formie jednostki na rozrachunku gospodarczym, powinien mieścić się w granicach 40-60% rocznych kosztów działalności ogółu tych instytutów.
3.
Normatyw dla instytutu nowo utworzonego - w granicach określonych w ust. 2 - ustala właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Finansów. Na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe instytut otrzymuje dotację z budżetu.
4.
Instytut, prowadzący dotychczas gospodarkę finansową w formie zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej, a mający działać w formie jednostki na rozrachunku gospodarczym, będzie wyposażony w środki obrotowe na zasadach określonych przez Ministra Finansów w zarządzeniu, o którym mowa w § 25.
§  9.
1.
Fundusz rezerwowy tworzy się:
1)
z zysku,
2)
z nadwyżek środków obrotowych.
2.
Jeżeli wymienione w ust. 1 środki nie pokrywają potrzeb rozwojowych instytutu, fundusz rezerwowy instytutu może być zasilony z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego, a jeżeli jednostka nadrzędna nie dysponuje środkami tego funduszu - dotacją z budżetu. Decyzję o zasileniu funduszu rezerwowego instytutu jednostka nadrzędna podejmuje po zbadaniu sytuacji finansowej instytutu.
3.
Fundusz rezerwowy przeznacza się:
1)
na uzupełnienie środków obrotowych, jeżeli są niższe od normatywu,
2)
na dodatkowe finansowanie prac własnych,
3)
na inwestycje nie objęte rocznymi planami finansowania inwestycji, jeżeli jednostkowy koszt tych inwestycji nie przekracza kwoty określonej w przepisach o finansowaniu drobnych inwestycji,
4)
na pokrycie strat.
4.
Fundusz rezerwowy gromadzi się na odrębnym rachunku bankowym; pozostałość funduszu przechodzi na rok następny.
5.
Jednostka nadrzędna upoważniona jest do przejmowania części funduszu rezerwowego instytutu, jeżeli uzna, że fundusz ten nie może być w pełnej wysokości wykorzystany na cele określone w ust. 3; ta część funduszu rezerwowego podlega przekazaniu na fundusz postępu techniczno-ekonomicznego, a jeżeli jednostka nadrzędna nie dysponuje tym funduszem - do budżetu.
§  10.
1.
Fundusz inwestycyjno-remontowy tworzy się z dokonywanych przez instytut odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych oraz z innych środków określonych odrębnymi przepisami, a w szczególności ze sprzedaży i likwidacji środków trwałych.
2.
Fundusz inwestycyjno-remontowy przeznacza się na finansowanie:
1)
planowanych zakupów inwestycyjnych łącznie z kosztami montażu nabywanych urządzeń,
2)
kapitalnych remontów.
3.
Nadwyżka amortyzacji ponad planowe potrzeby sfinansowania zakupów inwestycyjnych i kapitalnych remontów podlega wpłacie do budżetu.
4.
Instytut może zaciągać antycypacyjny kredyt bankowy na poczet przyszłych wpływów amortyzacji.
5.
Fundusz inwestycyjno-remontowy może być zasilany dotacją z budżetu, jeżeli suma amortyzacji oraz innych środków własnych instytutu nie wystarcza na sfinansowanie planowanych zakupów inwestycyjnych oraz kapitalnych remontów.
6.
Nie wykorzystane środki funduszu inwestycyjno-remontowego przechodzą na rok następny.
§  11.
1.
Źródłem pokrycia kosztów prac własnych są:
1)
określone przez jednostkę nadrzędną w granicach do 10% planowanych kosztów działalności instytutu środki przekazywane przez tę jednostkę z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego lub - jeżeli jednostka nadrzędna nie dysponuje tym funduszem - z budżetu,
2)
dodatkowo - fundusz rezerwowy instytutu.
2.
Jednostka nadrzędna przekazuje środki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w ciągu roku sprawozdawczego do rozliczenia. Instytut rozlicza się z tego tytułu w okresach półrocznych na podstawie zestawień obejmujących faktyczne koszty prac lub ich grup.
§  12.
1.
Jednostka nadrzędna przekazuje instytutowi na wyodrębnioną w planie finansowym działalność ogólnotechniczną środki z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego lub - jeżeli nie dysponuje tym funduszem - z budżetu.
2.
Środki na działalność ogólnotechniczną są przekazywane w okresach półrocznych w granicach zatwierdzonego przez jednostkę nadrzędną rocznego planu kosztów tej działalności; podstawą przekazywania tych środków jest rozliczenie obejmujące faktyczne koszty działalności ogólnotechnicznej z podziałem na jej rodzaje.
§  13.
Instytuty mogą zaciągać w banku finansującym kredyt na działalność bieżącą na warunkach określonych przez bank.
§  14.
1.
Inwestycje instytutów, polegające na budownictwie łącznie z zakupami inwestycyjnymi objętymi dokumentacją, finansowane są z budżetu.
2.
Nadwyżki środków budżetowych pozostające na rachunku inwestora podlegają zwrotowi do budżetu po zakończeniu i rozliczeniu inwestycji.
§  15.
1.
W zakresie prac nie objętych cennikami (§ 4 ust. 1 pkt 2) instytut rozlicza się na podstawie cen planowych uzgodnionych z zamawiającymi, obejmujących koszt własny, wynikający z kalkulacji wstępnej, z doliczeniem:
1)
do kosztów specjalnych - 5% zysku,
2)
do pozostałych kosztów - 15% zysku.
2.
Jeżeli kwota faktycznego zysku przekracza 20% kosztu według kalkulacji wstępnej, cenę planową obniża się o kwotę tego przekroczenia.
3.
Do kosztów specjalnych zalicza się koszty, o których mowa w § 6 ust. 2, oraz wynikające z kooperacji koszty prac zleconych do wykonania innym jednostkom organizacyjnym (usługi obce) lub osobom fizycznym (wynagrodzenie tych osób).
4.
Zyski lub straty rozlicza się z funduszem rezerwowym instytutu w okresach sprawozdawczych.