Art. 4. - Fundusz gminny i fundusz miejski.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.52.269

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

Art.  4.

1. Stawki świadczeń na fundusz wynoszą:

1) od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, wykonujących działalność wytwórczą, handlową lub usługową:

a) płacących podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej lub płacących zamiast tych podatków opłatę skarbową albo zwolnionych od obowiązku płacenia podatków, od 1 do 3-krotnej stawki opłaty skarbowej za potwierdzenie zgłoszenia wykonywania rzemiosła, obowiązującej w dniu 1 stycznia roku podatkowego, za który dokonuje się wymiaru świadczenia na fundusz,

b) od osób nie wymienionych pod lit. a), bez względu na rodzaj wykonywanej działalności, od 1 do 3-krotnej stawki opłaty skarbowej za zezwolenie na wykonywanie rzemiosła, obowiązującej w dniu 1 stycznia roku podatkowego, za który dokonuje się wymiaru świadczenia na fundusz,

2) od nieruchomości określonych w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b):

a) od 15 do 25 zł od każdych rozpoczętych 100 tys. zł wartości budynków, ustalonej dla celów ubezpieczenia ustawowego, a od domów letniskowych - od 30 do 50 zł od każdych rozpoczętych 100 tys. zł ich wartości, ustalonej dla celów ubezpieczenia ustawowego,

b) od 20 do 40 zł za 1 m² powierzchni użytkowej budynku, jeżeli budynek nie podlega ubezpieczeniu ustawowemu,

c) od 0,10 do 0,15 zł za 1 m² powierzchni gruntu, zarówno zabudowanej, jak i nie zabudowanej, a dla działek rekreacyjnych - od 0,20 do 0,30 zł za 1 m² powierzchni gruntu,

3) od jednostek gospodarki uspołecznionej, z wyjątkiem państwowych gospodarstw leśnych, 0,2% wydatków na wynagrodzenia za pracę z roku poprzedzającego rok, za który uiszcza się świadczenie na fundusz z tytułu prowadzonej działalności nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem rolnym,

4) od państwowych gospodarstw leśnych 35 zł od 1 ha lasów i gruntów leśnych.

2. Rady narodowe stopnia podstawowego ustalają stawki świadczeń na fundusz, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2. Stawki określone w ust. 1 pkt 1 mogą być ustalane w wysokości zróżnicowanej w zależności od rodzaju prowadzonej działalności.

3. Rady narodowe stopnia podstawowego mogą ustalać stawki świadczeń na fundusz poniżej ich dolnej granicy określonej w ust. 1 oraz stosować ulgi i zwolnienia w świadczeniach na fundusz.