Art. 23. - Francja-Polska. Konwencja Handlowa. Paryż.1924.12.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.67.468

Akt utracił moc

Wersja od: 24 kwietnia 1926 r.

Artykuł XXIII.

Zważywszy szczególne położenie geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej, Francja zgadza się przyznać dobrodziejstwo bezpośredniości przesyłki towarom, pochodzącym i przychodzącym z Rzeczypospolitej Polskiej, a przywiezionym do Francji, do kolonij, posiadłości i krajów protektoratu francuskiego, przez drogi i na warunkach poniżej określonych:

Towary, przywiezione do Kłajpedy drogą Niemna i przeładowane w Kłajpedzkiej strefie wolnej, przeznaczone do jakiegoś portu francuskiego, będą musiały posiadać przy wyjeździe z Rzeczypospolitej Polskiej bezpośredni konosament do Francji; w braku konosamentu bezpośredniego będą musiały być zaopatrzone przy swoim przybyciu do portów francuskich w konosament z przewozu morskiego i zaświadczony odpis konosamentu rzecznego, na dowód, że doznały przerwy w transporcie tylko w wolnej strefie Kłajpedy, jak długo wolne strefy portu Kłajpedzkiego nie zostaną ustanowione w sposób normalny, towar będzie musiał byt zaopatrzony przy swojem przybyciu do Francji w poświadczenie przedstawiciela konsularnego francuskiego, stwierdzające, że podczas przeładowywania w wolnej strefie Kłajpedy nie uległ manipulacjom, mogącym spowodować utracenie jego tożsamości.

Towary wysłane drogą żelazną przez port w Królewcu, będą musiały być zaopatrzone dla przebiegu lądowego w międzynarodowy bezpośredni list przesyłkowy od stacji kolei żelaznych polskich do tego portu oraz w konosament morski, wysławiony przez armatora, dokonywującego przewozu morzem; list przesyłkowy, dołączony do rzeczonego konosamentu, stwierdzać będzie, że towar był przeładowywany jedynie w Królewieckim porcie morskim.

Francja będzie mogła wymagać ponadto zaświadczenia swojego przedstawiciela konsularnego w rzeczonym porcie, stwierdzającego, że towary nie doznały tam żadnych manipulacyj, mogących spowodować utracenie ich tożsamości.

Towary, wysłane z Rzeczypospolitej Polskiej drogą Odry i Szczecina, będą musiały być wysłane bezpośrednio z miejsca pochodzenia do portów ładunkowych Koźle i Głogowo, gdzie będą przekazane przedsiębiorstwu, które uskutecznia przewóz towarów pochodzenia polskiego Odrą od Koźla i Głogowa do Szczecina; do tego przedsiębiorstwa należeć będzie zaświadczanie, że rzeczone towary zostały mu bezpośrednio dostarczone w porcie Koźle i Głogowo i że nie uległy w tych portach żadnym manipulacjom, mogącym spowodować utracenie ich tożsamości.

Po nadejściu do Francji rzeczone towary będą musiały być zaopatrzone w duplikat międzynarodowego listu przesyłkowego, wystawionego przez koleje polskie na stacji odjazdu do portów rzecznych Koźle i Głogowo, i zawizowanego co do tożsamości towarów przez przedsiębiorstwo, które dokonało przewozu rzecznego, następnie w kopję konosamentu, wystawionego przez wzmiankowane przedsiębiorstwo, zajmujące się przewozem na Odrze, i zawizowanego co do tożsamości towarów przez kapitana statku, przewożącego towary od Szczecina w kierunku Francji, wreszcie w konosament, odnoszący się do przewozu morskiego.

Francja będzie mogła ponadto wymagać zaświadczenia władz konsularnych francuskich lub polskich, stwierdzającego, że towary nie uległy w Szczecińskim porcie manipulacjom, mogącym spowodować utracenie ich tożsamości.

Wysyłki, kierowane Wartą, dokonywane na jej polskiej części na Odrę-Szczecin, będą musiały być wysłane za konosamentem bezpośrednim do Francji. W braku konosamentu bezpośredniego, będą musiały być zaopatrzone przy przyjściu do portów francuskich w konosament, odnoszący się do przewozu morskiego, i w poświadczony odpis konosamentu z przewozu rzecznego, zaświadczającego, że były przeładowywane jedynie w porcie Szczecińskim.

Francja będzie mogła ponadto wymagać, jeśli to uzna za pożyteczne, zaświadczenia przedstawiciela konsularnego francuskiego lub polskiego w rzeczonym porcie, stwierdzającego, że towary nie uległy żadnym manipulacjom, mogącym spowodować utracenie ich tożsamości.

Towary, wysłane drogą żelazną do portu Szczecińskiego, będą musiały być zaopatrzone dla przebiegu lądowego w międzynarodowy list przesyłkowy bezpośredni od stacji kolejowej polskiej do tego portu oraz w konosament, odnoszący się do przewozu morskiego, wystawiony przez armatora, dokonywującego transportu morskiego. List przesyłkowy, załączony do wymienionego wyżej konosamentu, stwierdzać będzie, że towar był przeładowywany jedynie w porcie morskim Szczecińskim.

Ponadto Francja będzie mogła wymagać zaświadczenia swojego przedstawiciela konsularnego w rzeczonym porcie, stwierdzającego, że towary nie doznały tam żadnych manipulacyj, mogących spowodować utracenie ich tożsamości.

Warunki wymienione powyżej będą mogły być wzajemnie wymagane przez Rzeczpospolitą Polską przy przyznawaniu dobrodziejstwa bezpośredniości przesyłki dla towarów, pochodzących i przychodzących z Francji, z kolonij, posiadłości i krajów protektoratu francuskiego.

Wysokie Układające się Strony zgadzają się, by w wypadku, że zaświadczenia, odnoszące się do tożsamości towarów ulegających przeładunkom, nie będą mogły być wystawiane przez ich przedstawicieli konsularnych, ci ostatni mogli uprawnienia swoje przekazywać przedstawicielom konsularnym innego mocarstwa lub każdej innej osobie, do tego uzdolnionej, pod warunkiem przyzwolenia drugiej Strony.