Rozdział 2 - Przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów. - Filmy i ich wyświetlanie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.36.323

Akt utracił moc

Wersja od: 30 kwietnia 1934 r.

Rozdział  2.

Przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów.

Art.  7.

Prowadzenie przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów zapomocą aparatu kinematograficznego wymaga pozwolenia wojewódzkiej władzy administracji ogólnej.

Art.  8.

Pozwolenie, przewidziane w art. 7, może uprawniać do wyświetlania filmów:

1) w pewnym określonym lokalu (przedsiębiorstwo z siedzibą stałą),

2) sposobem wędrownym, t. j. w pewnych określonych miejscowościach lub na pewnym obszarze Państwa bez zakładania siedziby stałej.

Art.  9.

Pozwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów należy odmówić, jeżeli:

1) udzielenie pozwolenia sprzeciwia się interesowi publicznemu,

2) ubiegający się nie ma prawa samodzielnego rozporządzania swoim majątkiem,

3) ubiegający się o pozwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów sposobem wędrownym nie ma obywatelstwa polskiego,

4) lokal, przeznaczony do publicznego wyświetlania filmów (art. 8 pkt. 1)), ze względu na swoją budowę, usytuowanie lub wewnętrzne urządzenie nie czyni zadość przepisom o budowie i urządzeniu lokali przeznaczonych do wyświetlania filmów.

Art.  10.

Pozwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów może być cofnięte przez władzę, która udzieliła pozwolenia, jeżeli:

1) przedsiębiorstwa nie uruchomiono w przeciągu 3 miesięcy od upływu wyznaczonego terminu uruchomienia przedsiębiorstwa, lub też jeżeli przerwa w ruchu przedsiębiorstwa trwała dłużej niż 6 miesięcy, a władza, udzielająca pozwolenia, wymienionych czasokresów nie przedłużyła;

2) przedsiębiorca został prawomocnie skazany za naruszenie trzykrotnie w ciągu 2 lat przepisów ustawy niniejszej;

3) co do osoby przedsiębiorcy zajdzie okoliczność, określona w art. 9 pkt. 2) lub 3);

4) w lokalu co do usytuowania lub wewnętrznego urządzenia zajdą takie zmiany, które nie będą czyniły zadość przepisom o budowie i urządzeniu tego rodzaju budynków (lokali), a braków tych przedsiębiorca nie usunie w oznaczonym przez właściwą władzę terminie;

5) przedsiębiorca nie spełni warunków, zastrzeżonych przez władzę w udzielonem pozwoleniu na prowadzenie przedsiębiorstwa.

Art.  11.

1) Pozwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów jest ściśle osobiste, nie wolno go przenieść na inne osoby fizyczne lub prawne, ani przez czynności prawne między żyjącymi, ani w drodze rozporządzenia ostatniej woli, prócz przypadków, o których mowa w art. 12.

(2) W przypadkach godnych uwzględnienia wolno za zgodą władzy, wskazanej w art. 7, ustanowić zastępcę do prowadzenia przedsiębiorstwa lub wydzierżawić przedsiębiorstwo. Dla osób prawnych i małoletnich zstępnych (art. 12) muszą być ustanowieni zastępcy do prowadzenia przedsiębiorstwa.

(3) Osoba zastępcy, jak również osoba dzierżawcy, powinna odpowiadać warunkom, określonym w art. 9 pkt. 2) i 3).

Art.  12.

(1) W przypadku śmierci przedsiębiorcy należy wdowie na skutek jej zgłoszenia, o ile małżeństwo nie było separowane z jej winy i nie zachodzą w stosunku do niej przeszkody z art. 9 pkt. 2) lub 3), przedłużyć na czas wdowieństwa pozwolenie na dalsze prowadzenie przedsiębiorstwa.

(2) To samo dotyczy uprawnionych do dziedziczenia małoletnich zstępnych przedsiębiorcy w czasie ich małoletności.

Art.  13.

(1) Do obsługi aparatu kinematograficznego przy wyświetlaniu filmów wolno używać tylko mechanika, który z pomyślnym wynikiem zdał egzamin z uzdolnienia zawodowego.

(2) Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrami Przemysłu i Handlu oraz Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego ustala w drodze rozporządzenia szczegółowe przepisy o ustanowieniu komisji egzaminacyjnej, jej składzie, o sposobie egzaminowania, o zakresie wiadomości, wymaganych od kandydatów, ubiegających się o dopuszczenie do egzaminu, tudzież o kosztach egzaminacyjnych, jak również przepisy, określające zakres obowiązków mechanika przy obsługiwaniu przyrządu projekcyjnego.

(3) Wojewódzka władza administracji ogólnej może poszczególne osoby zwalniać od obowiązku składania egzaminu, określonego w ustępie poprzednim, jeżeli dane osoby wykażą w inny wystarczający sposób, że posiadają odpowiednie uzdolnienie zawodowe.

(4) Przepisy ust. (1) - (3) nie odnoszą się do obsługiwania aparatów projekcyjnych małego typu, służących do wyświetlania filmów niepalnych.

Art.  14.

(1) Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami ustala w drodze rozporządzenia:

1) wymagania, jakim, niezależnie od przepisów prawa budowlanego, powinny odpowiadać pod względem przeciwpożarowym, bezpieczeństwa i porządku lokale, przeznaczone do publicznego wyświetlania filmów, oraz urządzenia techniczne;

2) przepisy, według których powinny być prowadzone przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania filmów;

3) dni, w których, z uwagi na uroczyste obrzędy religijne lub ze względów narodowych, przedsiębiorstwa publicznego wyświetlania powinny wstrzymać się od wyświetlania bądź wszystkich, bądź niektórych filmów.

(2) Minister Opieki Społecznej w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami ustala w drodze rozporządzenia wymagania, jakim w zakresie higjeny powinny odpowiadać lokale, przeznaczone do publicznego wyświetlania filmów, oraz urządzenia techniczne - niezależnie od przepisów prawa budowlanego.

(3) Godziny, w których wolno publicznie wyświetlać filmy, oznaczają wojewódzkie władze administracji ogólnej.