Rozdział 3 - O Państwowej Radzie Emigracyjnej. - Emigracja.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.89.799

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1927 r.

Rozdział  III.

O Państwowej Radzie Emigracyjnej.

Art.  15.

Przy Ministrze Pracy i Opieki Społecznej tworzy się Państwową Radę Emigracyjną jako organ doradczy i opinjodawczy.

Art.  16.

Do zakresu działania Państwowej Rady Emigracyjnej należy:

1) wydawanie opinji w sprawach poddanych pod jej obrady przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej, a dotyczących:

a) polityki emigracyjnej, reemigracyjnej i imigracyjnej,

b) projektów ustawodawczych w powyższych sprawach,

c) projektów konwencyj międzynarodowych w sprawach emigracji, reemigracji i imigracji,

d) udzielania koncesyj na przewóz emigrantów;

2) przedstawianie Ministrowi wniosków i uwag w przedmiocie ustawodawstwa, polityki i opieki emigracyjnej, reemigracyjnej i imigracyjnej.

Art.  17.

Państwowa Rada Emigracyjna składa się:

a) z członków powołanych na wniosek Dyrektora Urzędu Emigracyjnego przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej z pośród osób, pracujących teoretycznie lub praktycznie w zakresie emigracji;

b) z przedstawicieli centralnych zawodowych organizacyj robotniczych, rzemieślniczych i pracowników umysłowych, które Minister Pracy i Opieki Społecznej do udziału w Państwowej Radzie Emigracyjnej powoła, oraz z przedstawicieli organizacyj rolniczych, które Minister Pracy i Opieki Społecznej powoła do udziału w tejże Radzie w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa;

c) z przedstawicieli organizacyj społecznych, działających w zakresie opieki nad emigrantami, a które Minister Pracy i Opieki Społecznej do udziału w Państwowej Radzie Emigracyjnej powoła.

Liczbę członków Państwowej Rady Emigracyjnej oraz przedstawicieli organizacyj, określi rozporządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

W pracach Państwowej Rady Emigracyjnej biorą stały udział, z głosem doradczym, przedstawiciele Ministrów: Spraw Wewnętrznych, Spraw Zagranicznych, Spraw Wojskowych, Skarbu, Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Rolnictwa, Przemysłu i Handlu oraz Reform Rolnych.

Nadto, Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej, przysługuje prawo powoływania każdorazowo, z głosem doradczym, do udziału w pracach Państwowej Rady Emigracyjnej, rzeczoznawców.

Art.  18.

Ma posiedzeniach Państwowej Rady Emigracyjnej przewodniczy Minister Pracy i Opieki Społecznej, względnie wyznaczony przez niego zastępca.

Posiedzenia Państwowej Rady Emigracyjnej odbywają się w miarą potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na trzy miesiące.

Nadto Minister Pracy i Opieki Społecznej zwołuje nadzwyczajne zebranie Rady Emigracyjnej na życzenie jednej czwartej części jej członków.

Dla prawomocności posiedzenia Państwowej Rady Emigracyjnej konieczna jest obecność pięciu jej członków oraz przewodniczącego lub jego zastępcy.

Opinję Rady zapadają zwykłą większością głosów obecnych na posiedzeniu członków Rady.

Art.  19.

Kadencja Państwowej Rady Emigracyjnej trwa trzy lata.

Odwołanie poszczególnych członków Państwowej Rady Emigracyjnej, przed upływem tego terminu w wypadkach regulaminem przewidzianych, należy do Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

Na miejsce ustępującego członka Rady Minister Pracy i Opieki Społecznej powołuje innego do końca kadencji.

Opuszczenie przez członka Państwowej Rady Emigracyjnej dwóch kolejnych posiedzeń, bez podania powodów, pociąga za sobą utratę praw członka Rady.

Art.  20.

Członkowie Państwowej Rady Emigracyjnej pełnią swe obowiązki honorowo.

Zamiejscowi członkowie Rady otrzymują zwrot kosztów przejazdu na posiedzenia w Warszawie i zpowrotem według taryfy II klasy pociągów pośpiesznych.

Art.  21.

Regulamin Państwowej Rady Emigracyjnej opracowuje Rada, a zatwierdza Minister Pracy i Opieki Społecznej.