Rozdział 2 - Organizacja dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku. - Dozór nad artykułami żywności i przedmiotami użytku.
Dz.U.1928.36.343
Akt utracił mocRozdział II.
Organizacja dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku.
Organizacja dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku.
Do wykonywania dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku są powołane wojewódzkie i powiatowe władze administracji ogólnej oraz organa komunalne ustanowione w myśl przepisów art. 17.
W zakresie sprawowania dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku organa komunalne, ustanowione w myśl art. 17, podlegają nadzorowi władz administracji ogólnej, bez ujmy dla ich służbowej zależności od władz komunalnych, które je ustanowiły.
Zwierzchni nadzór i kierownictwo działalnością władz, wymienionych w ustępie poprzednim, należy do Ministra Spraw Wewnętrznych.
Szczegółowe postanowienia, określające właściwość i tryb postępowania władz i organów, wymienionych w ustępie pierwszym wyda Minister Spraw Wewnętrznych w drodze rozporządzenia.
Dla celów, związanych z wykonywaniem przez władze i organa, wymienione w art. 10, dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku, powołane są Państwowe Zakłady badania żywności i przedmiotów użytku.
Zadaniem tych Zakładów jest:
Funkcjonarjusze fachowi Państwowych Zakładów badania żywności i przedmiotów użytku mogą z upoważnienia i w imieniu właściwych władz dozoru spełniać czynności, określone w art. 18, 19 i 20 ust. 2.
Za czynności, wykonywane na użytek władz i organów dozoru (art. 10), Państwowe Zakłady badania żywności i przedmiotów użytku nie pobierają opłat. Natomiast za czynności, wykonywane dla innych władz państwowych, komunalnych oraz osób prywatnych, Państwowe Zakłady badania żywności i przedmiotów użytku pobierają opłaty według taryfy, ustanowionej przez Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z właściwymi ministrami.
Opłaty za badania wpływają bezpośrednio do kasy danego Państwowego Zakładu badania żywności i przedmiotów użytku.
Koszty badania technicznego, przypadające Zakładowi od osób, żądających badania lub opinji, mogą być ściągnięte drogą egzekucji administracyjnej.
Za badania, przeprowadzone w postępowaniu karno-sądowem, należą się Państwowym Zakładom badania żywności i przedmiotów użytku opłaty, ustanowione w taryfie, które wlicza się w koszty postępowania karnego.
W razie nieściągalności kosztów postępowania karnego sąd nie zwraca Państwowym Zakładom badania żywności i przedmiotów użytku ich należności.
W wypadkach, w których Państwowy Zakład badania żywności i przedmiotów użytku, wykonywując badanie techniczne przedmiotów, objętych niniejszem rozporządzeniem, stwierdzi istotę czynu karalnego, winien wnieść doniesienie do właściwych władz wymiaru sprawiedliwości.
Państwowe Zakłady badania żywności i przedmiotów użytku oraz fachowe organa tychże zakładów, tudzież fachowe organa dozoru (art. 10) mają być uważane co do swych opinij, składanych w związku z postępowaniem karno-sądowem w sprawach o przestępstwa, przewidziane w niniejszem rozporządzeniu, za równe biegłym sądowym.
Gminy miejskie obowiązane są utrzymywać własny personel fachowy, potrzebny dla wykonywania bezpośredniego dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku, znajdującemi się w obrocie miejscowym. Poza obrębem gmin miejskich, w miejscowościach o żywszym obrocie handlowym, władza nadzorcza może nałożyć na gminy wiejskie lub na powiatowe związki komunalne obowiązek utrzymywania takiego personelu. Pozatem powiatowe związki komunalne mogą być zobowiązane przez władze nadzorcze do utrzymywania powiatowych kontrolerów artykułów żywności i przedmiotów użytku.
Uprawnienia, przewidziane w niniejszem rozporządzeniu dla personelu dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku, utrzymywanego w wykonaniu obowiązków, nałożonych przez niniejsze rozporządzenie, odnoszą się równiż do takiegoż personelu, utrzymywanego dobrowolnie przez gminy i powiatowe związki komunalne, o ile personel ten posiada przepisane kwalifikacje.
Minister Spraw Wewnętrznych określi w drodze rozporządzenia kwlifikacje fachowych funkcjonarjuszy samorządowych, wspomnianych w niniejszym artykule.
Organa władz, powołanych w myśl rozporządzenia niniejszego do sprawowania dozoru nad artykułami żywności i przedmiotami użytku, mają prawo:
Przy pobieraniu prób organa dozoru powinny sporządzić protokół i wydać kwit na pobraną próbę z oznaczeniem na nim wagi i ceny sprzedażnej przedmiotu, pobranego tytułem próby.
Na żądanie należy osobie, u której pobrano próbę artykułu żywności lub przedmiotu użytku, pozostawić drugą urzędownie opieczętowaną próbę danego przedmiotu.
Za pobraną próbę właściciel może żądać od Państwa odszkodowania według ceny rynkowej, jeśli okaże się po zbadaniu, iż próba jest bez zarzutu.
Sposób postępowania z próbami, pobranemi do badania, co do ich opakowania, pieczętowania, oznaczania i przesyłki do zakładu badawczego, będzie szczegółowo określony rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych.
Artykuły żywności i przedmioty użytku, podlegające przepisom niniejszego rozporządzenia, które, na podstawie badania, przeprowadzonego w Państwowym Zakładzie badania żywności i przedmiotów użytku okażą się szkodliwe dla zdrowia ludzkiego, powinny być przez właściwą władzę (art. 10) zajęte. Artykuły żywności i przedmioty użytku, podlegające przepisom niniejszego rozporządzenia, które, na podstawie badania, przeprowadzonego w Państwowym Zakładzie badania żywności i przedmiotów użytku okażą się zepsute, podrobione lub sfałszowane, powinny być przez właściwą władzę (art. 10) zajęte, o ile zachodzą cechy przestępstwa, przewidzianego w niniejszem rozporządzeniu.
Artykuły żywności i przedmioty użytku, podlegające przepisom niniejszego rozporządzenia, które już na podstawie badania przedwstępnego, przeprowadzonego przez organ władzy, sprawującej dozór, okażą się szkodliwe dla zdrowia ludzkiego, mogą być przez ten organ zajęte. Artykuły żywności i przedmioty użytku, podlegające przepisom niniejszego rozporządzenia, które już na podstawie badania przedwstępnego, przeprowadzonego przez organ władzy, sprawującej dozór, okażą się zepsute, podrobione lub sfałszowane, mogą być przez ten organ zajęte, o ile zachodzą cechy przestępstwa, przewidzianego w niniejszem rozporządzeniu.
Artykuły żywności i przedmioty użytku, co do których, ze względu na ich szkodliwość dla zdrowia ludzkiego, zachodzi potrzeba natychmiastowego usunięcia ich z obiegu, powinny ulec zniszczeniu, zarządzonemu przez właściwą władzę dozoru. Zniszczenie powinno być dokonane w obecności dwóch urzędowych świadków.
Przedmioty zajęte powinny być opieczętowane i zabrane celem przechowania urzędowego. Jeżeli przechowanie urzędowe, ze względu na własność przedmiotu, nie jest możliwe lub wskazane, przedmioty te mają być pozostawione właścicielowi w stanie opieczętowanym, lub też oddane mu do odpowiedniego zużytkowania, po uprzedniem uczynieniu ich przez organa dozoru niezdatnemi do celu, do jakiego były przeznaczone.
Z wszelkich zarządzeń, wydanych przez organa dozoru, co do zajęcia, zniszczenia lub uczynienia zajętych przedmiotów niezdatnemi do pierwotnego ich celu (ust. 2, 3, 4), powinny organa dozoru sporządzić protokóły.
Protokół, co do zniszczenia przedmiotu podpisują, oprócz organu dozoru, także dwaj urzędowi świadkowie.
Zajęcie, dokonane w myśl postanowień ust. 2 art. 20 przez organ dozoru, wymaga zatwierdzenia ze strony właściwej władzy dozoru (art. 10), wydanego na zasadzie wyników badania przedmiotu w Państwowym Zakładzie badania żywności i przedmiotów użytku.
Przedmiot zostaje zwolniony z pod zajęcia:
Poza wypadkami, przewidzianemi w art. 21 ust. 2, zajęcie, zarządzone na podstawie art. 20, trwa aż do orzeczenia o konfiskacie przez sąd.
Osoba, u której zajęto przedmiot w myśl art. 20, ma prawo w ciągu dni siedmiu od dnia doręczenia orzeczenia wnieść przeciw niemu, na ręce władzy zarządzającej zajęcie, odwołanie do władzy bezpośrednio przełożonej.Władza ta może zarządzić powtórne zbadanie danego przedmiotu przez ten sam Zakład (pracownię) badania żywności i przedmiotów użytku, który dokonał pierwszego badania, lub przez inny Zakład (pracownię).
Jeżeli prawidłowość zajęcia zostanie przez powtórne badanie potwierdzona, wszelkie związane z niem koszty ponosi odwołujący się.
Wykonywanie dozoru nad sprowadzanemi z zagranicy artykułami żywności i przedmiotami użytku, podlegającemi przepisom niniejszego rozporządzenia, odbywa się na granicach Państwa.
Szczegółowe postanowienia co do dozoru granicznego oraz kontroli tych towarów i poboru prób na granicy określi osobne rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
Osoby, zamierzające trudnić się za opłatą badaniem technicznem artykułów żywności i środków kosmetycznych objętych niniejszem rozporządzeniem, winny uzyskać na ten cel koncesję Ministra Spraw Wewnętrznych.
Ministrowi Spraw Wewnętrznych służy prawo ustalania warunków, pod któremi mogą być udzielane zezwolenia na wykonywanie badania artykułów żywności i środków kosmetycznych, jak również warunków, dotyczących zakresu i sposobu jego wykonywania.
Koncesje na wykonywanie badań artykułów żywności i przedmiotów użytku, udzielone przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, winny uzyskać potwierdzenie Ministra Spraw Wewnętrznych.