Dowody zwolnienia od rejestracji w wykonaniu dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o rejestracji i o obowiązku pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.34.160

Akt utracił moc
Wersja od: 25 kwietnia 1947 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 14 marca 1947 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych o dowodach zwolnienia od rejestracji w wykonaniu dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o rejestracji i o obowiązku pracy.

Na podstawie art. 2 ust. 2 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o rejestracji i o obowiązku pracy (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 24), zarządza się, co następuje:
Dowodem zwolnienia od obowiązku rejestracji jest:
a)
dla posłów na Sejm - legitymacja poselska wydana przez Marszałka Sejmu;
b)
dla osób pełniących czynną służbę wojskową - zaświadczenie, wydane przez władzę przełożoną (jednostkę wojskową), stwierdzające fakt pełnienia tej służby;
c)
dla sędziów, prokuratorów, asesorów, aplikantów sądowych, funkcjonariuszów państwowych i samorządowych oraz dla pracowników przedsiębiorstw i zakładów pracy państwowych i samorządowych, profesorów, docentów i pomocniczych sił naukowych polskich państwowych szkół akademickich - legitymacja służbowa, wydana przez władzę przełożoną, bądź też zaświadczenie wydane przez rektorat prywatnej szkoły akademickiej dla profesorów, docentów i pomocniczych sił naukowych tychże szkół, stwierdzające fakt zatrudnienia;
d)
dla osób należących do wolnych zawodów - zaświadczenie właściwej izby samorządu zawodowego, stwierdzające wpisanie zainteresowanego w poczet członków tej izby; w braku zorganizowanego samorządu zawodowego - zaświadczenie władzy administracji ogólnej II instancji, za której zezwoleniem uprawiany jest zawód;
e)
dla osób zatrudnionych w gospodarstwach rolnych, leśnych, hodowlanych i ogrodnictwie oraz członków ich rodzin zatrudnionych na terenie prowadzonego gospodarstwa - zaświadczenie zarządu właściwej gminy, stwierdzające fakt zatrudnienia;
f)
dla osób duchownych i duszpasterzy prawnie uznanych wyznań - zaświadczenie kurii biskupiej, konsystorza lub innej właściwej naczelnej władzy wyznaniowej, stwierdzające przynależność do stanu duchownego;
g)
zaświadczenie o zarejestrowaniu się dokonanym na podstawie innych dekretów o obowiązku pracy.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.