§ 1. - Dopuszczalność użycia przez funkcjonariuszy Służby Więziennej broni oraz stosowanie siły fizycznej i szczególnych środków bezpieczeństwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.18.182

Akt utracił moc

Wersja od: 15 kwietnia 1972 r.

§  1.

1. Użycie broni przez funkcjonariusza Służby Więziennej, zwanego dalej "funkcjonariuszem", może nastąpić podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych:

1) w obronie własnej oraz w celu odparcia bezpośredniego i gwałtownego zamachu na życie innej osoby,

2) przeciwko napastnikowi, którego zachowanie wskazuje na bezpośrednie niebezpieczeństwo użycia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia,

3) przeciwko napastnikom, którzy zbiorowo usiłują przemocą wtargnąć na teren zakładu karnego, aresztu śledczego lub ośrodka przystosowania społecznego albo przeciwko napastnikowi, który usiłuje przemocą rozbroić, obezwładnić lub pozbawić wolności funkcjonariusza albo osobę powołaną do udziału w konwojowaniu lub dozorowaniu,

4) w celu zapobieżenia lub odparcia zamachu na mienie społeczne o znacznej wartości,

5) w celu udaremnienia ucieczki sprawcy zamachu określonego w pkt 1-4,

6) w celu udaremnienia ucieczki skazanego lub tymczasowo aresztowanego z zakładu karnego albo aresztu śledczego oraz w czasie pościgu,

7) w celu udaremnienia ucieczki niebezpiecznego przestępcy w czasie konwojowania lub dozorowania oraz w czasie pościgu,

8) w celu udaremnienia ucieczki skazanego lub tymczasowo aresztowanego w czasie grupowego konwojowania, dozorowania oraz w czasie pościgu, chyba że istnieje pewność, iż uciekający nie jest niebezpiecznym przestępcą.

2. Przepisy ust. 1 pkt 6-8 nie mają zastosowania względem osób umieszczonych w ośrodku przystosowania społecznego.