§ 6. - Dokonywanie oceny poziomów substancji w powietrzu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.1119

Akt utracił moc

Wersja od: 11 czerwca 2018 r.

§  6. 

1. Górne i dolne progi oszacowania dla benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ozonu, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10 oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10 oraz dopuszczalne częstości ich przekraczania na potrzeby ustalania metody oceny poziomów substancji w powietrzu określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Dolny lub górny próg oszacowania uznaje się za przekroczony w przypadku:

1) benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10, ołowiu, arsenu, kadmu, niklu, benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był przekroczony w trzech lub więcej odrębnych latach;

2) ozonu, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był przekroczony przynajmniej w jednym roku.

3. W przypadku braku danych pomiarowych z okresu poprzednich pięciu lat do określenia, czy progi, o których mowa w ust. 2, zostały przekroczone, wykorzystuje się dane z krótszego okresu pomiarowego, jeżeli pomiary były prowadzone w czasie i w miejscach o najwyższych poziomach substancji w powietrzu, w połączeniu z wynikami inwentaryzacji emisji i modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu.

4. Dla strefy, której klasyfikacji, zgodnie z art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, dokonuje się metodami innymi niż pomiary, gromadzi się:

1) opis czynności wykonywanych w związku z klasyfikacją;

2) opis zastosowanych metod przy dokonywaniu klasyfikacji;

3) informacje o źródłach danych i informacje wykorzystane przy dokonywaniu klasyfikacji;

4) opis wyników klasyfikacji wraz z niepewnością;

5) informacje o zasięgu terytorialnym każdego obszaru, na którym poziom substancji przekracza górny lub dolny próg oszacowania.