§ 3. - Dodatkowe wynagrodzenie dla lekarzy zatrudnionych w zakładach leczniczo-zapobiegawczych przy zakładach pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.74.377

Akt utracił moc

Wersja od: 1 grudnia 1958 r.

§  3.

1. Wynagrodzenie dodatkowe może być przyznane, jeżeli:

1) lekarz wykazywał w ciągu kwartału należytą troskę o zdrowie załogi i stan higieniczno-sanitarny zakładu pracy oraz ogólne zmniejszenie absencji chorobowej poprzez:

a) przeprowadzanie w sposób właściwy badań wstępnych i okresowych,

b) dokonywanie systematycznych kontroli stanu higieny pracy i zgłaszanie stosownych wniosków kierownictwu zakładów pracy,

c) wnikliwe analizowanie zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy, wystawianych członkom załogi przez zakłady lecznicze działające poza zakładem pracy, a w razie stwierdzenia nadużyć przy ich wystawianiu zawiadamiania o tym właściwego wydziału zdrowia prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej,

2) ustalane dla zakładu pracy kredyty na zasiłki chorobowe, przy zachowaniu warunków określonych w pkt 1, nie zostały w pełni wydatkowane.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach wynagrodzenie dodatkowe może być przyznane mimo całkowitego wydatkowania bądź przekroczenia kredytów na zasiłki chorobowe, jeżeli zaistniały szczególne okoliczności, a ponadto zostały spełnione warunki określone w ust. 1 pkt 1. W powyższych przypadkach przed podjęciem decyzji o przyznaniu dodatkowego wynagrodzenia wojewódzki wydział zdrowia i wojewódzki zarząd ubezpieczeń społecznych przeprowadzą w zakładzie leczniczo-zapobiegawczym kontrolę zasadności wniosku.

3. Szczegółowy zakres obowiązków i uprawnień lekarza związanych z czynnościami określonymi w ust. 1 ustali Minister Zdrowia opierając się na obowiązujących przepisach ustawowych.