Dodatkowa rejestracja listów zastawnych b. rosyjskich banków ziemskich: Petersbursko-Tulskiego, Moskiewskiego, Kijowskiego, Połtawskiego oraz obligacyj b. Żytomierskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, jak również imiennych pokwitowań instytucyj kredytowych i innych instytucyj państwowych i prywatnych na zdeponowane wyżej wymienione listy zastawne i obligacje.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.55.486

Akt utracił moc

Wersja od: 23 czerwca 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 8 czerwca 1927 r.

o dodatkowej rejestracji listów zastawnych b. rosyjskich banków ziemskich: Petersbursko-Tulskiego, Moskiewskiego, Kijowskiego, Połtawskiego oraz obligacyj b. Żytomierskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, jak również imiennych pokwitowań instytucyj kredytowych i innych instytucyj państwowych i prywatnych na zdeponowane wyżej wymienione listy zastawne i obligacje.

Na podstawie § 1 i § 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 grudnia 1924 r. o unormowaniu obiegu rosyjskich tytułów na okaziciela oraz tytułów przenoszonych przez indos lub cesję (Dz. U. K. P. № 115, poz. 1031), zarządzam co następuje:

§ 1. Listy zastawne i obligacje niezarejestrowane na mocy rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 22 lipca 1926 r. (Dz. U. R. P. № 75, poz. 434), co do których zostanie przeprowadzony dowód, iż w dniu 29 lipca 1926 r. były własnością obywateli polskich, winny być przedstawione do rejestracji i ostemplowania wraz z odpowiedniemi dowodami, stwierdzającemi własność, w terminie dwóch miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.

§ 2. W wymienionym w § 1 terminie winny być również przedstawione do rejestracji pokwitowania imienne, niezarejestrowane na mocy rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 15 stycznia 1927 r. (Dz. U. R. P. № 6, poz. 3.5).

§ 3. Celem rejestracji, posiadacze listów zastawnych i obligacyj winni je przedłożyć Zarządcy Państwowemu nad mieniem b. rosyjskich prywatnych banków ziemskich (Wilno, ul. Mickiewicza № 8) oraz wypełnić w dwóch egzemplarzach deklaracje, przewidziane w § 3 rozporządzenia z dn. 22 lipca 1926 r. (Dz. U. R. P. № 75, poz. 434). Zarządcy Państwowemu należy również przedkładać do rejestracji wymienione w § 2 pokwitowania imienne.

§ 4. Jako dowody stwierdzające, iż w dniu 29 lipca 1926 r. przedkładane do rejestracji listy zastawne i obligacje stanowiły własność osób zainteresowanych, mogą służyć następujące dowody pisemne:

a) urzędowe zaświadczenia o zgłoszeniu względnie zdeponowaniu listów i obligacyj w Ministerstwie Skarbu, b. Głównym Urzędzie Likwidacyjnym, Komisjach Szacunkowych, Związku Obrony Mienia Polaków i innych instytucjach państwowych, społecznych lub prywatnych instytucjach kredytowych na terytorjum Polski;

b) rachunki bankowe na nabyte listy i obligacje;

c) inne dowody, o ile Zarządca Państwowy uzna je za wystarczające.

§ 5. W wypadku, gdy Zarządca Państwowy uzna przedłożone dowody za niewystarczające, zgłaszającemu przysługuje prawo odwołania się do Departamentu Likwidacyjnego Ministerstwa Skarbu w 2-tygodniowym terminie od dnia otrzymania decyzji Zarządcy.

§ 6. Po upływie przewidzianego w § 1 i § 2 okresu posiadacze listów zastawnych, obligacyj oraz pokwitowań imiennych tracą wszelkie prawo do rejestracji.

§ 7. Rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 29 października 1926 r. o wzbronieniu tranzakcyj listami zastawnemi b. rosyjskich banków ziemskich: Petersbursko-Tulskiego, Moskiewskiego, Kijowskiego i Połtawskiego oraz obligacjami b. Żytomierskiego Towarzystwa Kredytowego Miejskiego (Dz. U. R. P. № 113, poz. 656) traci moc obowiązującą z chwilą ogłoszenia niniejszego rozporządzenia.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem jego ogłoszenia.