Dodatki dla urzędników i niższych funkcjonarjuszów budownictwa państwowego Ministerstwa Robót Publicznych, za pracę przy budowie na obszarach b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego.
Dz.U.1921.71.473
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 5 sierpnia 1921 r.
o dodatkach dla urzędników i niższych funkcjonarjuszów budownictwa państwowego Ministerstwa Robót Publicznych, za pracę przy budowie na obszarach b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego.
Wysokość tych dodatków wynosi 75% trzydziestokrotnych każdorazowych djet normalnych i ich uzupełnienia, określonych w art. 2, 3 i 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. Ust. № 74, poz. 507).
Warunkiem otrzymania dodatku za pracę przy budowie jest istotne prowadzenie budowy oraz czasowy pobyt w miejscu budowy, położonem poza stałem miejscem służbowem.
Dodatek ten przyznany będzie za istotne prowadzenie budowy i jedynie za czas spędzony faktycznie przy budowie. Dodatek za pracę przy budowie stanowi w okresie, za który został przyznany, równocześnie wynagrodzenie za wszystkie inne czynności służbowe ubocznie spełniane.
Jeśli budowa jest prowadzona w odległości większej niż 2 klm. od domu zamieszkania, przysługuje państwowym urzędnikom technicznym prawo do zaliczania unormowanych kosztów wyjazdu. Niżsi funkcjonarjusze państwowi otrzymują tylko zwrot kosztów dojazdu, względnie biletu kolejowego, jeżeli czynność służbowa wymaga odbycia drogi ponad 7 klm.
O ile funkcjonarjusz, pomimo dłuższej przerwy w budowie zostaje za zgodą władzy przełożonej w miejscu przydzielenia w interesie budowy, należy mu się również dodatek za pracę przy budowie.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »