Oddział B - Za czas służbowego pogotowia (dyżury, rezerwy): - Dodatek godzinowy i kilometrowy drużyn konduktorskich za czas spędzony w służbie przy pociągach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.22.234

Akt utracił moc

Wersja od: 11 marca 1924 r.

B.

Za czas służbowego pogotowia (dyżury, rezerwy):

od 1 października 1923 r.

dla kierownika pociągu i konduktora bagażowego 0,65 punktów za godz.

dla konduktora i hamulcowego 0,55 punktów za godz.

od 1 stycznia 1924 r.

dla kierownika pociągu i konduktora bagażowego 0,40 punktów za godz.

dla konduktora i hamulcowego 0,35 punktów za godz.

Kwotą dodatku godzinowego otrzymuje się przez pomnożenie mnożnej, ustalonej w myśl art. 5 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116. poz. 924) na miesiąc, w którym ma miejsce .wypłata należności, przez odpowiednią liczbę punktów.

Należności wymienione w punkcie A) wypłaca się za czas rzeczywistej pracy przy pociągu. Jako czas przygotowania pociągu do jazdy, jak również czas oddawania po ukończonej służbie nalały zaliczyć czas faktycznie spełnianej służby najdłużej jednak po jednej godzinie przed odjazdem, a po pół godziny po przybyciu pociągu.

Przy pociągach gospodarczych można zaliczać jako czas obejmowania najwyżej pół godziny.

To ograniczenie nie obowiązuje jednak konduktora bagażowego, który może zaliczać czas objęcia i oddania służby według rzeczywiście spełnionej pracy, o ile wcześniejsze objęcie i opóźnione zdanie służby nastąpiło na skutek zarządzenia dyżurnego ruchu.

W tym samym wymiarze punkt A) otrzymują godzinowe:

a) drużyny za czas czekania w razie opóźnienia zapowiedzianego wyjazdu pociągu w okręgu swej siedziby służbowej, licząc od chwili objęcia pociągu.

b) drużyny jadące od stałego miejsca służbowego celem objęcia służby w jakimbądź punkcie linji lub z powrotem po zdaniu służby przy pociągach, jednak tylko w połowie godzin rzeczywistej jazdy,

c) drużyny za czas postoju na stacji krańcowej, trwającego nie więcej niż 3 godziny, licząc od chwili przybycia pociągu.

Stawki, wymienione w punkcie b), otrzymują drużyny za czas pobytu powyżej 3 godzin na stacji krańcowej poza okręgiem siedziby służbowej.

Przy obliczaniu dodatku godzinowego nie bierze się w rachubę czasu pracy do 30 minut włącznie; czas pracy powyżej 30 minut liczy się za pełną godzinę.

§ 3. W razie delegacji poza okrąg siedziby służbowej, trwającej dłużej niż 3 dni, drużyny konduktorskie otrzymują oprócz przypadających należności godzinowych za czas pracy przy pociągach, normalne djety, zmniejszone o 25% za cały czas pobytu na innej stacji, licząc od dnia wyjazdu, aż do czasu powrotu do siedziby służbowej.

Przy delegacjach poniżej 3 dni djet tych nie zalicza się.

§ 4. Za czas służby przy pociągach ponad 200 godzin pełnowartościowej pracy miesięcznie otrzymują drużyny konduktorskie, dodatek godzinowy, w podwójnej wysokości.

§ 5. Oprócz dodatku godzinowego za czas służby w drodze przy pociągach, wymienionego w o 2. pkt. A) niniejszego rozporządzenia, drużyny konduktorskie otrzymują począwszy od 1 stycznia 1924 r. dodatek kilometrowy, obliczony według kilometrów ilości przejechanych pociągami.

§ 6. Za podstawę obliczenia dodatku kilometrowego przyjmuje się przejazd (przebieg) pociągami towarowemi, przyczem przebieg 1 klm. pociągami towarowemi równa się przebiegowi 1,5 klm. pociągami osobowemi lub pospiesznemu Pociągi mieszane, gospodarcze i wojskowe uważa się narówni z pociągami towarowemi.

Na kolejach lokalnych, na których pociągi osobowe kursują z chyżością najwyżej do 30 klm. na godzinę, uważa się pociągi osobowe narówni z pociągami towarowemi.

§ 7. Dodatek kilometrowy oznacza się w punkatach za każde 10 kilometrów przebiegu pociągami towarowemi:

od 1 stycznia 1924 r.
dla	kierownika	pociągu	0,95	punktu
"	konduktora	bagażowego	0,8	"
"	"	i hamulcowego	0,7	"

Kwotę dodatku kilometrowego otrzymuje się w sposób podany w ustępie drugim § 2 niniejszego rozporządzenia.

§ 8. Za przejazd w jednym miesiącu kalendarzowym więcej niż 1.500 klm. pociągami towarowemi lub 2.400 klm. pociągami osobowemi, względnie pospiesznemi, drużyny konduktorskie otrzymują za nadwyżkę kilometrów ponad tę ilość dodatek kilometrowy wymieniony w § 7 niniejszego rozporządzenia zwiększony o 25%. Za dalszy przebieg pociągami towarowemi ponad 2.000 klm. lub pociągami osobowemi względnie pdspiesznemi ponad 3.000 klm. zwiększa się dodatek przewidziany w § 7 o 50%.

§ 9. W razie wykonywania przez drużyny konduktorskie podczas jazdy pociągami pracy przetokowej na linji, wypłaca się odnośnym konduktorom za czas wspomnianej pracy dodatek kilometrowy przewidziany w § 7 niniejszego rozporządzenia.

Przebieg kilometrów przy przetaczaniu oblicza się w ten sposób, że 1 godziną pracy przetokowej uważa się za 5 km. przebiegu pociągami towarowemi. Dodatek kilometrowy otrzymują również drużyny konduktorskie w wypadkach przewidzianych w § 2 pkt. A b) niniejszego rozporządzenia jednak tylko w połowie wysokości określonej w § 7.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Równocześnie tracą moc obowiązującą rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 września 1923 r. w przedmiocie wynagrodzenia godzinowego drużyn konduktorskich za czas spędzony w służbie przy pociągach (Dz. U R. P. № 110, poz. 872), z dnia 4 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 113, poz. .908) i z dnia 26 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 113, poz. 909).