Djety, zwrot kosztów przy podróżach służbowych funkcjonarjuszów państwowych poza granicami Państwa oraz przesiedleniach funkcjonarjuszów służby zagranicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.46.312

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 13 kwietnia 1923 r.

w przedmiocie djet, zwrotu kosztów przy podróżach służbowych funkcjonarjuszów państwowych poza granicami Państwa oraz przesiedleniach funkcjonarjuszów służby zagranicznej.

Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 429), art. 10 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 430), art. 12 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 431), art. 13 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 433), art. 21 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 436) i art. 7 ustawy z dnia 31 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 28 poz. 226) - zarządza się co następuje:

§ 1. 1 W razie podróży służbowych i przesiedleń poza granicami Państwa otrzymują funkcjonariusze państwowi djety w wymiarze następującym:

Stopień służbowy	Niemcy	Gdańsk	Danja, Norwegja i Szwecja	Anglja, Holandja, Turcja, Hiszpanja, Szwajcarja	Ameryka, Japonja i Chiny	Włochy	Łotwa i Estonja
	Franki francuskie	Marki niemieckie	Korony miejscowe	Franki francuskie	Dolary amerykańskie	Liry	Franki francuskie
I i II	40	100.000	45	120	20	190	50
III i IV	35	75.000	40	100	18	180	45
V	30	62.500	35	90	16	155	40
VI	25	55.000	35	85	16	145	40
VII	20	50.000	30	75	15	135	37
VIII	18	42.500	28	65	15	125	35
IX i X	15	37.500	25	50	12	95	30
XI i XII	10	25.000	20	40	10	80	28

Stopień służbowy	Finlandja	Rumunja, i Jugosławja	Bułgarja	Węgry	Czechy	Austrja	Rosja i Ukraina	Francja, Belgja
	Franki francuskie	Franki francuskie	Franki francuskie	Franki francuskie	Korony czeskie	Korony austriackie	Marek polskich	Franki francuskie
I i II	60	50	45	105	200	300.000	225.000	90
III i IV	50	45	40	90	180	250.000	200.000	80
V	45	40	37	75	160	200.000	175.000	70
VI	45	40	35	60	150	200.000	150.000	70
VII	42	35	30	54	140	200.000	125.000	60
VIII	40	30	28	45	120	150.000	100.000	50
IX i X	35	25	25	36	80	100.000	800.00	40
XI i XII	30	20	20	30	75	100.000	75.000	30

Djety funkcjonarrjuszy niższych przy wszelkich podróżach poza granicami Państwa przyrównane są do XII stopnia służbowego funkcjonariuszy państwowych.

Djety przy podróżach do Niemiec i Węgier płatne są w odnośnej walucie miejscowej według przeciętnego kursu franka na giełdach berlińskiej i budapeszteńskiej w dniu poprzedzającym rozpoczęcie podróży.

Przy podróżach trwających więcej, niż 21 dni, djety płatne są wedle przeciętnego miesięcznego kursu franka francuskiego.

§ 2. Należytości unormowane niniejszem rozporządzeniem przysługują funkcjonarjuszowi państwowemu w czasie podróży zagranicą, od chwili przebycia granicy Państwa do chwili powrotnego przejazdu przez polski punkt graniczny, natomiast za czas podroży i pobytu na terytorjum Państwa Polskiego i od punktu granicznego djety obliczają się według norm przewidzianych przy podróżach wewnątrz Państwa.

Przy podróżach zagranicznych funkcjonariusz państwowy otrzymuje przez cały czas podróży i pobytu zagranicami Państwa djety przewidziane dla krańcowego punktu tej podróży, w razie jednak zatrzymania się po drodze dłużej, niż 24 godziny, otrzymuje djety według normy stawek ustalonych dla kraju, w którym się zatrzymał.

W wypadku podróży z zagranicy do kraju należą się djety wedle norm przewidzianych dla kraju, z którego odbywa się podróż.

§ 3. Jednostką obliczania djet jest 24-godzinny przeciąg czasu, liczący się zawsze od 12-ej godziny w nocy.

Jeżeli w ciągu doby kalendarzowej urzędnik przebywał w podróży służbowej zarówno na terytorjum Państwa Polskiego, jak i na terytorjum zagranicznem, a pobyt jego na terytorjum zagranicznem trwał conajmniej 6 godzin, należą mu się za tę dobą djety zagraniczne.

§ 4. Jeżeli urzędnik w czasie pobytu w delegacji awansuje, djety w wyższym wymiarze liczą mu się od daty dekretu nominacyjnego.

§ 5. Jeżeli urzędnik odbywa podróż służbową koleją, początek tejże podróży należy liczyć od chwili odejścia pociągu, ustalonej w oficjalnym rozkładzie jazdy. Jeżeli natomiast urzędnik odbywa podróż innym środkiem lokomocji, np. samochodem, końmi i t. p., należy liczyć początek tejże podróży od chwili ruszenia z miejsca.

§ 6. Koszta podróży obejmują ceny biletów jazdy koleją lub statkiem, wydatki na dojazdy z dworca i na dworzec kolejowy, względnie z przystani do przystani, zwrot kosztów bagaży podróżnego oraz wydatki na tragarzy.

§ 7. Przy przesiedleniach służbowych służby zagranicznej djety obliczane są na zasadach wskazanych w § 1 i 3 niniejszego rozporządzenia, przyczem, o ile funkcjonariusz przeprowadza się z rodziną, żonie funkcjonarjusza przysługuje prawo zarachowania 50% djet męża oraz 20% na każde dziecko.

§ 8. Przy przeniesieniach na prośbę urzędnika przyznanie w drodze wyjątku kosztów przesiedlenia uzależnione zostaje od decyzji władzy zwierzchniej.

§ 9. W poczet członków rędziny urzędnika zaliczą się następujące osoby: żonę ślubna i uprawnione dzieci tudzież pasierby do ukończonych lat. 18, a o ile uczęszczają do szkół publicznych lub wskutek ułomności fizycznych albo umysłowych nie mogą na swoje utrzymanie zarabiać, do ukończonych lat 24: w wypadku ułomności fizycznej lub umysłowej mogą być uwzględnione dzieci w wieku ponad 24 lat.

§ 10. Urzędnikowi żonatemu można przyznać dopiero wówczas pełne koszta przesiedlenia, jeżeli dostarczy dowodów zamieszkania rodziny w nowem miejscu służbowem. Jeżeli urzędnik przesiedla się sam, przyznaje mu się koszta przesiedlenia ustalone dla samotnych.

§ 11. Jeżeli wskutek nadzwyczajnych wypadków cały urząd zostanie przeniesiony czasowo do innej miejscowości, naleci się urzędnikowi koszta podróży tam i z powrotem, a nadto i djety za czas pobytu tamże.

§ 12. Jeżeli urzędnik będący na substytucji lub delegacji zostanie przeniesiony na stale do tego miejsca, należą mu się, prócz normalnych kosztów przesiedlenia, takie i koszta jednorazowej podróży do dawnej siedziby urzędowej i na powrót celem uregulowania spraw osobistych, a nadto pełne regulaminowe djety w czasie tej podróży.

§ 13. Przy podróżach odbywanych w charakterze kurjera dyplomatycznego przysługują funkcjonarjuszowi państwowemu djety w wymiarze ustalonym dla VIII stopnia służbowego urzędników państwowych.

W razie wykorzystania jazdy kurjerskiej w celu odbycia podróży służbowej przysługują funkcjonarjuszowi państwowemu djety przywiązane do stopnia przezeń posiadanego.

§ 14. Funkcjonariusz państwowy odbywający podróż służbową, względnie się przesiedlający poza granicami Państwa, ma prawo do zaliczenia kosztów przejazdu koleją lub statkiem w normach następujących:

a) funkcjonariusze w stopniu służbowym od 1 do 6 włącznie-ceny biletu kolejowego klasy 1-ej; niezależnie zaś od tego przy podróży nocą ceny dopłaty za wóz sypialny, statkiem- ceny biletu kabiny klasy 1-ej:

b) funkcjonarjusze w stopniu służbowym od 7 do 12 włącznie-koleją ceny biletu klasy II-ej, statkiem ceny biletu kabiny klasy I-ej;

c) funkcjonariusze niżsi i służba funkcjonarsza przesiedlającego się mają prawo do zaliczenia ceny biletu kolejowego klasy III, na stadku również tejże klasy, o ile odnośny statek ją posiada, w razie zaś przeciwnym-klasy II.

Prawo przejazdu klasą I z dopłatą za wóz sypialny przysługuje również funkcjonariuszom państwowym odbywającym podróż w charakterze kurjera dyplomatycznego.

§ 15. O ile funkcjonariusz państwowy opłaca bilet okrętowy z utrzymaniem, ma on prawo do zwrotu kosztów całkowitego biletu, pobiera jednak w tym wypadku przez cały czas podróży na okręcie tylko 25% przysługujących mu djet.

Djety za czas podróży na okręcie oblicza się w walucie, w jakiej opłacono bilet okrętowy.

§ 16. Wydatki na dorożki zwraca się w wysokości kosztów efektywnie wydatkowanych; to samo dotyczy wydatków na tragarzy, ale tylko wówczas, gdy funkcjonariuszowi przysługuje prawo przewozu bagażu.

§ 17. Funkcjonariuszom państwowym służby zagranicznej przesiedlającym się poza granicami Państwa, nowomianowanym na stanowiskach służby zagranicznej, względnie odwołanym do kraju przysługuje prawo do zarachowania kosztów podróży służby osobistej w wymiarze następującym:

a) wszystkim kierownikom placówek zagranicznych-bez względu na stopień służbowy i ich stan rodzinny-jednej osoby służby;

b) wszystkim innym funkcjonariuszom państwowym służby zagranicznej przysługuje prawo do likwidowania kosztów przyjazdu jednej osoby służby tylko w tym wypadku, o ile rodzina przesiedlającego składa się nie mniej, niż z trzech osób, licząc łącznie z funkcjonarjuszem.

§ 18. Zwrot istotnie poniesionych i wykazanych kosztów przewozu 80 kilo bagażu podróżnego należy się urzędnikowi, o ile czynność komisyjna łącznie z podróżą trwa dłużej, niż 6 dni.

Wyjątkowo można przyznać zwrot kosztów przewozu o wyższej, niż 80 kilo wadze, jeżeli do wykonania czynności komisyjnych potrzebnem było zabranie większej ilości akt lub innych przedmiotów koniecznych do przeprowadzenia czynności komisyjnych i o ile okoliczność te. stwierdzi władza zanudzająca komisją.

§ 19. Funkcjonariuszom państwowym służby zagranicznej przesiedlającym się poza granicami Państwa, nowomianowanym na stanowiska służby zagranicznej, względnie odwołanym do kraju przysługuje prawo do zwrotu faktycznych i udowodnionych kosztów przewozu urządzenia domowego, przyczem koszt ten nie może przewyższać u funkcjonarjuszów samotnych 1-miesięcznego uposażenia przysługującego na nowem miejscu urzędowania, natomiast przy odwołaniu do kraju-1-miesięcznego uposażenia zagranicznego ostatnio pobieranego.

Dla funkcjonarjuszów, których rodzina składa się z 4 osób, licząc łącznie z funkcjonariuszem, koszt ten nie może przewyższać 2-miesięcznego uposażenia, wreszcie dla funkcjonariuszy z większą ponad 4 osoby-uposażenia 3-miesięcznego.

Uposażenie funkcjonariusza służby zagranicznej obliczać należy bez dodatku reprezentacyjnego.

W wypadkach wyjątkowych mogą być funkcjonariuszowi państwowemu za uprzednią zgoda Ministerstwa Skarbu tytułem zwrotu kosztów przesiedlenia przyznane rzeczywiste wydatki ponad powyższe normy, o ile będą należycie udokumentowane.

§ 20. Wszelkie rachunki kosztów podróży winny być przedkładane w terminie 14 dni po ukończeniu podróży. Termin powyższy jest prekluzyjny i niezachowanie go pociąga za sobą v; zasadzie dla rachunkozdawcy utratę prawa do żądania zwrotu kosztów podróży służbowej; prawo to może być następnie przywrócone rachunkozdawcy przez ostatnią instancję powołaną do rozstrzygania rekursu w drodze wyjątku, o ile podane w. rekursie motywy uznane będą przez nią, jako dostatecznie usprawiedliwione.

§ 21. Urzędnikowi wyjeżdżającemu w delegację może być udzielona zaliczka w wysokości najwyżej ²/₃ części przypuszczalnych kosztów podróży.

§ 22. Urzędnicy, którzy dotychczas pobierali uposażenia wędkuj V-b kategorji płacy, mają prawo do otrzymania djet przysługujących urzędnikom V-a stopnia służbowego.

§ 23. Djety mają służyć na pokrycie wszystkich wydatków/, których-w myśl rozporządzenia niniejszego - nie zwraca się.

§ 24. W wypadkach, w których konieczność podróży służbowych trwa stale przez dłuższe okresy czasu, odnośna władza mi prawo przyznać za zgodą Ministerstwa Skarbu ryczałt na podróże, płatny w miesięcznych latach zgóry wraz z uposażeniem.

§ 25. Rozporządzenia niniejsze, z wyjątkiem postanowień § 1, wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia i stycznia 1923 r.

Postanowienia zawarte w § 1 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 1923 r., prócz stawek i djet przewidzianych dla podróży służbowych do Rosji i Ukrainy, które obowiązują od 1 stycznia 1923 r.

Równocześnie, tracą moc obowiązującą wszystkie poprzednie rozporządzenia wydane w tym przedmiocie.

¹ § 1:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1923 r. (Dz.U.23.68.525) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 1923 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 23 lipca 1923 r. (Dz.U.23.76.600) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 1923 r.