Rozdział 2 - Przepisy ogólne. - Czynności komorników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.58.284

Akt utracił moc

Wersja od: 15 listopada 1962 r.

Rozdział  2.

Przepisy ogólne.

§ 6. Komornik, który ma podstawę do wyłączenia się, przedstawia prezesowi właściwego sądu powiatowego przyczynę wyłączenia.

§ 7. Wniosek strony o wyłączenie komornika komornik przedstawia niezwłocznie prezesowi właściwego sądu powiatowego, dołączając swoje wyjaśnienia (art. 526). Do zarządzenia prezesa sądu komornik spełnia tylko czynności nie cierpiące zwłoki.

§ 8. Komornik załatwia sprawy w kolejności wpływu. Komornik powinien pominąć normalną kolejność, gdy tego wymaga uzasadniony interes wierzyciela, w szczególności w sprawach dotyczących egzekucji należności alimentacyjnych, należności ze stosunku pracy i z tytułu szkód, wynikłych z wypadków w zatrudnieniu, należności sądowych oraz zabezpieczenia.

§ 9. Jeżeli wierzyciel nie jest w stanie uzyskać informacji niezbędnych do wszczęcia lub prowadzenia postępowania egzekucyjnego, komornik postąpi stosownie do art. 517 § 1.

§  10.

1. Przy wykonywaniu orzeczeń wydanych na podstawie ustawy z dnia 21 stycznia 1958 r. o wzmożeniu ochrony mienia społecznego przed szkodami wynikającymi z przestępstwa (Dz. U. z 1958 r. Nr 4, poz. 11 i z 1960 r. Nr 51, poz. 298) komornik powinien mieć na względzie domniemanie przewidziane w art. 6 § 1 tej ustawy.

2. Jeżeli wydane na podstawie powołanej w ust. 1 ustawy postanowienie o dokonaniu zabezpieczenia na nieruchomym mieniu oskarżonego (podejrzanego) nie określa nieruchomości, na której ma nastąpić zabezpieczenie, lub sposobu zabezpieczenia (wpis hipoteki przymusowej, zakaz zbywania lub obciążania), komornik zwróci postanowienie organowi, który je wydał, w celu odpowiedniego uzupełnienia.

3. Jeżeli w toku dochodzenia zostanie ustalone, że oskarżony (podejrzany) lub osoba, przeciwko której działa domniemanie z art. 6 § 1 ustawy powołanej w ust. 1, są właścicielami nieruchomości, postanowienie zaś nie przewiduje dokonania zabezpieczenia na tej nieruchomości, komornik zawiadomi niezwłocznie o wyniku dochodzeń organ, który wydał postanowienie.

§  11.

1. Przed nałożeniem grzywny (art. 517¹ § 1, art. 643 i 657 § 4) komornik odbierze wyjaśnienia od osoby, która ma być ukarana, chyba że osoba ta uchyla się od złożenia wyjaśnień, a następnie postąpi stosownie do okoliczności.

2. Po uprawomocnieniu się postanowienia o ukaraniu grzywną komornik - jeżeli jest sam właściwy do ściągnięcia grzywny - zakłada nowe akta i przystępuje do czynności egzekucyjnych. Jednocześnie komornik przesyła wypis prawomocnego postanowienia o ukaraniu grzywną sądowi, w którego okręgu urzęduje, w celu dokonania wpisu w księdze należności.

3. Jeżeli do ściągnięcia grzywny właściwy jest inny komornik, komornik, który wydał postanowienie, przesyła dwa wypisy postanowienia sądowi, w którego okręgu urzęduje właściwy komornik. Sąd ten dokonuje wpisu w księdze należności na podstawie jednego egzemplarza wypisu postanowienia, drugi zaś przesyła właściwemu komornikowi.

§ 12. Przed przystąpieniem do zajęcia komornik sprawdzi w swoich księgach i aktach, czy do tego samego majątku nie jest już skierowana egzekucja, i stosownie do wyniku sprawdzenia zaznaczy w repertorium łączność upraw i połączy akta.

§ 13. Komornik powinien zbadać, czy majątek, do którego jest skierowana egzekucja, nie jest obciążony zastawem rejestrowym.

§ 14. Wybór czasopisma, w którym mają być ogłaszane obwieszczenia, należy do komornika, jeżeli prezes właściwego sądu powiatowego nie dał mu pod tym względem wskazówek.

§ 15. O wyasygnowanie sumy, potrzebnej na tymczasowe pokrycie wydatków gotówkowych, związanych z postępowaniem egzekucyjnym w sprawie wierzyciela, którego zwolniono od kosztów sądowych lub który korzysta z ustawowego zwolnienia od obowiązku wniesienia zaliczki na wydatki, komornik zwraca się do prezesa właściwego sądu powiatowego.

§ 16. Pisma komornika, skierowane do stron i innych osób w toku postępowania egzekucyjnego, doręczane są za poświadczeniem odbioru, które dołącza się do akt.

§ 17. Pisma powinny być doręczone przez komornika osobiście jedynie w przypadkach prawem przewidzianych. Doręczanie pism przez pocztę i organy prezydiów rad narodowych normują odrębne przepisy.

§ 18. Przy dokonywaniu doręczeń żołnierzom w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej komornik stosuje się do przepisów regulaminu czynności sądów wojewódzkich i powiatowych w sprawach cywilnych i karnych.

§ 19. O upomnieniu lub wydaleniu strony, która podczas czynności egzekucyjnych zachowuje się niewłaściwie, komornik uczyni wzmiankę w protokole (art. 521).

§  20.

1. O pomoc organów Milicji Obywatelskiej lub organów wojskowych komornik zwraca się na piśmie do właściwego dowódcy jednostki.

2. W przypadkach nie cierpiących zwłoki komornik może zwrócić się bezpośrednio do niższych organów nawet ustnie (art. 522 § 1).

§ 21. Oprócz przepisów art. 576-584 komornik powinien mieć na względzie także przepisy szczególne, ograniczające egzekucję.

§ 22. W celu wyjednania zgody właściwego przedstawiciela dyplomatycznego (art. 557 § 2) komornik zwraca się do prezesa właściwego sądu powiatowego.

§ 23. Jeżeli osoby, które w myśl przepisów kodeksu postępowania cywilnego nie podlegają jurysdykcji sądów polskich (art. 5 § 1), są podnajemcami lub wynajmują część większego mieszkania, należy stosować przywilej ograniczenia egzekucji (art. 557 § 2 i art. 576) jedynie do pomieszczeń wynajmowanych przez te osoby. W razie wątpliwości komornik zwróci się do prezesa właściwego sądu powiatowego o wyjaśnienie.

§  24.

1. O zamierzonej czynności w obrębie budynków wojskowych lub na okręcie wojennym komornik może zawiadomić właściwego dowódcę jednostki wojskowej także ustnie (art. 557 § 1).

2. O wykonaniu tego obowiązku i o asyście wyznaczonej przez dowódcę jednostki wojskowej komornik uczyni wzmiankę w protokole, jeżeli czynność wymaga spisania protokołu.

§ 25. Za porę nocną uważa się czas od godziny dwudziestej pierwszej do godziny siódmej dnia następnego (art. 556).

§ 26. Biegły, który nie jest stałym biegłym sądowym, przed przystąpieniem do czynności składa wobec komornika i podpisuje zapewnienie sumiennego i bezstronnego spełnienia obowiązku (art. 559) według następującej formuły: "Zapewniam uroczyście, że powierzone mi obowiązki biegłego wykonam z całą sumiennością i bezstronnością". Podpisane zapewnienie dołącza się do akt.

§ 27. Jeżeli wezwany przez komornika biegły bez usprawiedliwionej przyczyny nie stawił się albo odmówił złożenia zapewnienia sumiennego i bezstronnego spełnienia obowiązku lub odmówił złożenia opinii albo opóźnił się z jej złożeniem, komornik doniesie o tym sądowi (art. XI).

§ 28. Wynagrodzenie biegłych ustala komornik, kierując się przepisami o wynagrodzeniu biegłych w postępowaniu sądowym.

§ 29. Do przetargu przedmiotów, których nabycie wymaga zezwolenia władzy, komornik dopuści jedynie osoby posiadające takie zezwolenie. W protokole przetargu komornik wskaże władzę, która wydała zezwolenie, oraz datę i numer zezwolenia.

§  30.

1. Otrzymane od strony zabezpieczenie (art. 553 § 1) komornik złoży do depozytu sądowego najpóźniej następnego dnia. W tymże terminie komornik składa do depozytu pieniądze zagraniczne, papiery wartościowe na okaziciela, dokumenty, klejnoty i przedmioty ze złota, platyny i srebra, tudzież inne kosztowności, otrzymane przy wykonaniu czynności egzekucyjnych, jeżeli nie następuje niezwłoczne wydanie ich wierzycielowi.

2. Komornik nie ma obowiązku składania do depozytu przedmiotów wymienionych w ust. 1, jeżeli mają one być wydane w ciągu najbliższych trzech dni, a wartość ich nie przekracza 1.500 zł.

§  31.

1. Wartość dewiz i pieniędzy zagranicznych komornik obliczy na podstawie obowiązującej tabeli kursów dewiz i pieniędzy zagranicznych, ogłoszonej w Monitorze Polskim przez Narodowy Bank Polski. Obliczenie wartości następuje według kursu kupna, przewidzianego dla transakcji z tytułu realizacji (sprzedaży) mienia.

2. Komornik obliczy wartość:

1) polskich papierów wartościowych - według ich wartości nominalnej, z zastosowaniem w razie potrzeby przeliczenia przewidzianego przepisami o określeniu wysokości nie umorzonych zobowiązań pieniężnych i o zmianie systemu pieniężnego;

2) zagranicznych papierów wartościowych - na podstawie informacji Narodowego Banku Polskiego co do ich wartości giełdowej lub rynkowej za granicą.

§ 32. Wydając pieniądze lub inny majątek, komornik powinien przekonać się o tożsamości odbiorcy oraz odebrać od niego pokwitowanie na piśmie. W pokwitowaniu komornik powinien odnotować, na jakiej podstawie stwierdził tożsamość odbiorcy.

§ 33. Wydanie przez komornika wartości dewizowych wierzycielowi będącemu cudzoziemcem dewizowym, jego pełnomocnikowi lub osobie przez nich wskazanej może nastąpić tylko na podstawie ogólnego lub indywidualnego zezwolenia dewizowego.

§ 34. Po ukończeniu postępowania oraz w razie zwrotu tytułu wykonawczego komornik uczyni na tytule wykonawczym wzmiankę, że roszczenie zostało zaspokojone w całości albo w oznaczonej części (art. 562). Jeżeli tytuł przesłany został sądowi, gdy tam ma być dokonany podział funduszów osiągniętych z egzekucji, uczynienie powyższej wzmianki należy do sekretarza sądu.

§ 35. Przedstawiając akta sądowi dla dokonania podziału sumy uzyskanej z egzekucji, komornik dołączy do akt zestawienie kosztów poniesionych przez każdego z wierzycieli.