Częściowa mobilizacja koni i wozów z uprzężą dla potrzeb Wojska Polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1944.7.40

Akt utracił moc
Wersja od: 12 października 1944 r.

ROZPORZĄDZENIE
KIEROWNIKA RESORTU OBRONY NARODOWEJ W POROZUMIENIU Z KIEROWNIKAMI RESORTÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ ORAZ GOSPODARKI NARODOWEJ I FINANSÓW
z dnia 6 października 1944 r.
o częściowej mobilizacji koni i wozów z uprzężą dla potrzeb Wojska Polskiego.

Na podstawie art. 46 i 48 ustawy z dnia 30 marca 1939 r. o powszechnym obowiązku świadczeń rzeczowych (Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 200) oraz art. 2 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U.R.P. z 1939 r. Nr 74, poz. 502) zarządza się, co następuje:
Przeprowadzona zostanie w ciągu października 1944 r. na terenach wyzwolonych mobilizacja klasyfikowanych koni oraz wozów z uprzężą, nadających się do użytku wojskowego - za pośrednictwem Powiatowych Komisji Poborowych Koni (Pow. KPK.).
Poborowi podlegają konie od lat czterech do dwunastu, wozy jedno i parokonne oraz uprząż szorowa.
Spod mobilizacji i poboru wyłączone są:
a)
ogiery i klacze zarodowe państwowych i prywatnych stadnin, których szlachetność krwi udowodnić można świadectwem wydanym przez związki hodowców przy izbach rolniczych;
b)
źrebne klacze i klacze ze źrebiętami w wieku do trzech miesięcy;
c)
50 % koni, należących do przedsiębiorstw samorządowych, elektrowni miejskich, kopalń węgla, fabryk obróbki żelaza, cukrowni, młynów, cegielni, wszelkiego rodzaju przedsiębiorstw transportowych, kolejowych, poczty, telegrafu i prywatnych instytucyj o charakterze leczniczo-szpitalnym.

Niezależnie od wyznaczonego kontyngentu (50%) wyżej wymienione przedsiębiorstwa przedstawią do poboru wszystkie posiadane konie.

W skład powiatowej komisji poborowej koni wchodzą:
a)
przewodniczący komisji - oficer, przedstawiciel Wojska Polskiego,
b)
powiatowy lekarz weterynarii,
c)
przedstawiciel powiatowej rady narodowej.
Pobieranie koni i wozów z uprzężą następuje za wynagrodzeniem przy zastosowaniu, odpowiednio do kategorii i wieku oraz wzrostu koni, skali cen w rozpiętości od zł 6000 do zł 10.000, przy czym skala cen dla koni wyższej kategorii o wyjątkowo wybitnych zaletach może być rozszerzona do 12.000 zł według uznania przewodniczącego KPK.

Właściciel winien oddać konia z uzdą, postronkiem, owsiakiem oraz 10 kg owsa i 15 kg siana.

Ceny za pobrane wozy i uprząż ustali zależnie od jakości, przewodniczący KPK w porozumieniu z przydzielonymi do KPK przez władzę powiatową biegłymi.

Należność za pobrane konie i wozy z uprzężą zostanie wypłacona właścicielom na miejscu gotówką po przyjęciu koni i wozów.

Konie i wozy z uprzężą właścicieli, umyślnie uchylających się od poboru, podlegają rekwizycji bez żadnego odszkodowania, niezależnie od odpowiedzialności karnej właścicieli tychże koni i wozów, przewidzianej w art. 90 i 92 ustawy z dnia 30 marca 1939 r. o powszechnym obowiązku świadczeń rzeczowych (Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 200) oraz art. 31 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej, o obowiązku odstępowania zwierząt pociągowych, wozów, pojazdów mechanicznych i rowerów dla celów obrony Państwa z dnia 8 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. z 1939 r. Nr 74, poz. 502).
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.