Art. 26. - Czechosłowacja-Polska. Umowa w sprawach prawnych i finansowych. Warszawa.1925.04.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.41.256

Akt utracił moc
Wersja od: 21 września 1938 r.
Artykuł  26.

a) Obie umawiające się Strony zobowiązują się wzajemnie, że zbadają swoje archiwa, registratury, kancelarje jako też i inne miejsca przeznaczone na przechowywanie aktowego materjału, o którym powyżej mowa, oraz że dostarczą drugiej Stronie wykazów tego aktowego materjału, który, zdaniem przechowującej go Strony, ma być wydany. Wykazy te zostaną drugiej z umawiających się Stron przesłane częściami, albo naraz, najdalej do sześciu miesięcy po wejściu w życie niniejszej Umowy. Wszelkie koszty z tera połączone ponosi strona przechowująca aktowy materjał, o który chodzi.

b) Obie umawiające się Strony zobowiązują się wzajemnie dozwolić, celem stwierdzenia aktowego Materjału, który ma być wydany, albo którego znajomość może być dla drugiej Strony pożądana, aby do dwunastu miesięcy po dostarczeniu wyżej wymienionych wykazów, t. j. zatem najdalej do doby półtora roku od wejścia w życie niniejszej Umowy, odbył się rozgląd w odnośnych archiwach, registraturach, kancelarjach, jako też i innych miejscach, przeznaczonych na przechowywanie aktowego materjału, o który chodzi, w godzinach urzędowych i pod dozorem odnośnych miejscowych urzędników przez urzędników, wyznaczonych przez Stronę drugą oraz, że w tym celu użyczą, im tak pomocy swoich własnych urzędników, jako też odpowiadających potrzebom tych prac lokali. Zwłaszcza zapewnia się tym wysłanym urzędnikom możność korzystania z repertorjów (wglądania w nie, czynienia z nich wyciągów, zapisek i t. d.), jako też i wchodzenie do składów tych archiwów, registratur, kancelaryj i t. d. Obowiązek ten ogranicza się do materjału aktowego, powstałego w dobie od 1 stycznia 1870 r. do 10 sierpnia 1920 r.

Wyłącza się z pod tego uprawnienia materjał, określony w artykule 23 b) zdanie ostatnie.

c) Obie umawiające się Strony zobowiązują się wzajemnie, że sobie wydadzą na żądanie i takie akta, o jakich mowa w artykule 23 ustęp a) i ustęp b) oraz w artykule 24 ustęp a), które nie zostały podane w wykazach powyżej wymienionych. Ewentualne żądania sumaryczne w tym zakresie poda każda z obydwu Stron najdalej do sześciu miesięcy po skończeniu rozglądu, o którym mowa w ustępie b) niniejszego artykułu, t. j. zatem najdalej do dwóch lat od wejścia w życie niniejszej Umowy.

Pojedyncze żądania zaś mogą być podawane najdalej do lat dziesięciu od wejścia w życie niniejszej Umowy.