Rozdział 3 - Pełnomocnicy graniczni. - Czechosłowacja-Polska. Umowa o stosunkach prawnych na polsko-czechosłowackiej granicy państwowej oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych. Praga.1967.12.02.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1971.13.126
Akt utracił moc Wersja od: 19 lutego 1996 r.
Rozdział III
Pełnomocnicy graniczni.
Pełnomocnicy graniczni.
1.
Ustanawia się głównych pełnomocników granicznych, zastępców głównych pełnomocników granicznych, pełnomocników granicznych, zastępców pełnomocników granicznych i pomocników pełnomocników granicznych, którzy wykonują zadania wypływające dla nich z niniejszej Umowy.2.
Rząd każdego Państwa mianuje głównego pełnomocnika granicznego dla polsko-czechosłowackiej granicy państwowej.3.
Właściwy minister mianuje zastępców głównego pełnomocnika granicznego, pełnomocników granicznych i ich zastępców.4.
Pełnomocnik graniczny mianuje swych pomocników.1.
Główni pełnomocnicy graniczni w szczególności:a)
oceniają problematykę ochrony granicy państwowej, stan i utrzymanie znaków granicznych oraz podejmują wspólnie środki w celu odpowiedniego zabezpieczenia granicy państwowej;b)
koordynują działalność pełnomocników granicznych;c)
koordynują działalność organów ochrony granic w zakresie ochrony granicy państwowej i uzgadniają zasady prowadzenia wspólnych przedsięwzięć na granicy państwowej;d)
rozpatrują poważniejsze zajścia na granicy państwowej;e)
rozpatrują sprawy, które nie zostały rozstrzygnięte przez pełnomocników granicznych, lub sprawy przekraczające uprawnienia pełnomocników granicznych;f)
przekazują do rozpatrzenia na drodze dyplomatycznej sprawy, które nie zostały przez nich rozstrzygnięte, oraz sprawy przekraczające ich uprawnienia; o przekazaniu sprawy informują się wzajemnie.2.
Postanowienia ustępu 1 nie wykluczają możliwości przekazania głównym pełnomocnikom granicznym do dalszego rozpatrzenia spraw, które były rozpatrywane na drodze dyplomatycznej.1.
Pełnomocnicy graniczni oceniają stan ochrony granicy państwowej oraz koordynują służbę organów ochrony granic.2.
Pełnomocnicy graniczni prowadzą postępowanie wyjaśniające oraz rozpatrują i w przypadkach należących do ich uprawnień rozstrzygają zajścia i inne zdarzenia na granicy państwowej, a w szczególności:a)
strzelanie przez granicę państwową i jego skutki;b)
zabójstwo lub uszkodzenie ciała będące wynikiem działania przez granicę państwową;c)
bezprawne przekroczenie granicy państwowej;d)
bezprawny postój rzecznych obiektów pływających przy brzegu drugiej Umawiającej się Strony;e)
wykrywanie przedmiotów lub zwierząt domowych, które znalazły się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;f)
przestawienie, uszkodzenie lub zniszczenie znaków granicznych; w tym celu przeprowadzają samodzielnie przegląd stanu i rozmieszczenia znaków granicznych oraz stanu pasa określonego w artykule 6 ustęp 2, informują się wzajemnie o dostrzeżonych uchybieniach i przekazują sobie wnioski w sprawie ich usunięcia;g)
kradzież, zniszczenie lub uszkodzenia mienia na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;h)
bezprawne komunikowanie się przez granicę państwową;i)
przypadki naruszenia porządku na granicy państwowej, w wyniku których powstaje roszczenie o naprawienie szkody;j)
inne zdarzenia graniczne nie wymagające rozstrzygnięcia przez głównego pełnomocnika granicznego lub na drodze dyplomatycznej.3.
Pełnomocnicy graniczni przeprowadzają raz na dwa lata wspólny przegląd znaków granicznych i pasa określonego w artykule 6 ustęp 2; mogą być dokonywane również dodatkowe wspólne przeglądy.4.
Pełnomocnicy graniczni niezwłocznie wymieniają informacje o przypadkach pojawienia się na terenach przygranicznych ognisk masowych chorób ludzi, zwierząt i roślin, pojawienia się szkodników polnych i leśnych oraz niebezpieczeństwa pożarów w celu podjęcia przez właściwe organy środków przeciwko rozszerzeniu się tych chorób, szkodników lub pożarów.5.
Pełnomocnik graniczny może przekazać każdą sprawę, która ma szczególnie duże znaczenie, do rozpatrzenia głównemu pełnomocnikowi granicznemu, o czym informuje równocześnie pełnomocnika granicznego drugiej Umawiającej się Strony.6.
Szczególnie poważne wypadki na granicy państwowej, a zwłaszcza zabójstwo i ciężkie uszkodzenie ciała, powinny być zawsze przekazywane za pośrednictwem głównego pełnomocnika granicznego na drogę dyplomatyczną; jednakże i w tych przypadkach pełnomocnicy graniczni mają obowiązek przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego.7.
Postępowanie wyjaśniające w sprawie zajść i innych zdarzeń na granicy państwowej przeprowadza się na miejscu. Z przebiegu i wyniku tego postępowania sporządza się w razie potrzeby protokół, załączając do niego niezbędne szkice, fotografie i inne dokumenty; czynności te nie mają charakteru dochodzenia lub śledztwa.8.
Postanowienia niniejszego artykułu nie wykluczają możliwości przekazywania pełnomocnikom granicznym do rozpatrzenia spraw, które były rozpatrywane przez głównych pełnomocników granicznych lub w drodze dyplomatycznej.1.
Zastępcy głównych pełnomocników granicznych i zastępcy pełnomocników granicznych mają w zakresie spraw im powierzonych takie same prawa i obowiązki jak pełnomocnicy, których są zastępcami.2.
Pomocnicy pełnomocników granicznych wykonują zadania powierzone im przez pełnomocników granicznych lub ich zastępców.Główni pełnomocnicy graniczni, ich zastępcy, pełnomocnicy graniczni lub ich zastępcy oraz pomocnicy wykonują swe czynności zasadniczo na wspólnych spotkaniach lub konferencjach granicznych.
1.
Pełnomocnicy graniczni obowiązani są stosować odpowiednie środki w celu zapobieżenia nielegalnemu przekraczaniu granicy państwowej. Pełnomocnicy graniczni informują się wzajemnie o środkach podejmowanych przeciwko osobom naruszającym granicę państwową.2.
Organy ochrony granic obowiązane są niezwłocznie po otrzymaniu meldunku o nielegalnym przekroczeniu granicy państwowej podjąć środki w celu ujęcia osoby, która naruszyła granicę państwową; o wyniku powinien być zawiadomiony pełnomocnik graniczny drugiej Umawiającej się Strony.3.
W przypadku gdy ślady osoby, która nielegalnie przekroczyła granicę państwową, prowadzą na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, organ ścigający powinien niezwłocznie przekazać wszystkie potrzebne dane organom ochrony granic drugiej Umawiającej się Strony, aby umożliwić im dalszy pościg.4.
W razie prowadzenia bezpośredniego pościgu przez granicę państwową, pościg na terytorium drugiej Umawiającej się Strony może odbywać się za zgodą jej pełnomocnika granicznego lub jego zastępcy; bez tej zgody pościg można prowadzić, z wyjątkiem miast i wsi, tylko w przypadku, gdy zwłoka mogłaby spowodować niebezpieczeństwo ucieczki przestępcy, ale tylko do miejsca, w którym organ ścigający spotka organ drugiej Umawiającej się Strony. Pościgu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony nie można prowadzić dalej niż 5 km w głąb. Podczas prowadzenia pościgu organ ścigający nie może używać broni z wyjątkiem obrony koniecznej; nie wolno również przeprowadzać rewizji osobistej i domowej; wolno jednak sprawdzić, czy zatrzymany nie posiada przedmiotów, których mógłby użyć do zaatakowania organu ścigającego i przedmioty te odebrać.5.
Za bezpośredni pościg uważa się przypadek, gdy ścigany znajduje się w polu widzenia organu ścigającego lub jeżeli pies służbowy idzie śladem węchowym.6.
Osoba zatrzymana w czasie pościgu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony będzie przekazana organom ochrony granic tej Strony wraz z przedmiotami posiadanymi w czasie pościgu i zatrzymania. Postanowienia artykułu 18 stosuje się odpowiednio.1.
Osoby, które umyślnie przekroczyły bezprawnie granicę państwową i zostały zatrzymane, będą na podstawie decyzji pełnomocnika granicznego Umawiającej się Strony, na terytorium której zostały zatrzymane, przekazane pełnomocnikowi granicznemu drugiej Umawiającej się Strony, z reguły w terminie 48 godzin od chwili ich zatrzymania. Równocześnie przekazuje się przedmioty, które osoby takie posiadały w chwili zatrzymania, jeżeli przedmioty te zostały wywiezione z terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Nie podlegają jednak przekazaniu nielegalnie posiadane środki płatnicze tej Umawiającej się Strony, na terytorium której osoby zostały zatrzymane.2.
Osoby, o których mowa w ustępie 1, nie będą przekazane, jeżeli są obywatelami tej Umawiającej się Strony, na terytorium której zostały zatrzymane.3.
Osoby, o których mowa w ustępie 1, mogą nie być przekazane, jeżeli oprócz nielegalnego przekroczenia granicy państwowej dopuściły się innego przestępstwa na terytorium tej Umawiającej się Strony, której organy dokonały zatrzymania, i o przestępstwo to prowadzone jest przeciwko tym osobom postępowanie karne.4.
Jeżeli przekazania osoby określonej w ustępie 1 nie dokonano z przyczyn, o których mowa w ustępie 3, albo jeżeli przekazanie nie mogło być dokonane w terminie 48 godzin z jakichkolwiek innych przyczyn, należy o tym zawiadomić pełnomocnika granicznego drugiej Umawiającej się Strony w terminie najpóźniej do 8 dni od chwili zatrzymania tej osoby, podając przyczyny. W takich przypadkach decyzję w sprawie przekazania podejmują właściwe organy.1.
Osoby, które nieumyślnie przekroczyły bezprawnie granicę państwową i zostały zatrzymane na terytorium jednej z Umawiających się Stron, będą przekazane niezwłocznie najbliższym organom ochrony granic tej Umawiającej się Strony, z której terytorium przybyły. Równocześnie przekazuje się przedmioty, które osoby te posiadały w chwili zatrzymania, jeżeli przedmioty te zostały wywiezione z terytorium drugiej Umawiającej się Strony.2.
Jeżeli osoby określone w ustępie 1 dopuściły się przestępstwa na terytorium tej Umawiającej się Strony, gdzie zostały zatrzymane, postanowienia artykułu 18 ustęp 3 i 4 stosuje się odpowiednio.Pełnomocnik graniczny jednej Umawiającej się Strony może odmówić lub odroczyć przyjęcie osób, o których mowa w artykule 18 i 19, przekazywanych przez pełnomocnika granicznego drugiej Umawiającej się Strony, podając jednocześnie powody odmowy lub odroczenia.
1.
Pełnomocnicy graniczni rozpatrują wspólnie roszczenia o wynagrodzenie szkód, które powstały w wyniku naruszenia porządku na granicy państwowej, jeżeli wysokość szkody powstałej na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie przekracza 1.500 złotych, zaś wysokość szkody powstałej na terytorium Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej - 1.000 koron.Jeżeli nie osiągną oni porozumienia, sprawa zostanie przekazana do załatwienia głównemu pełnomocnikowi granicznemu.
W przypadku gdy główny pełnomocnik graniczny sprawy nie załatwi lub gdy wysokość szkody przekracza wymienione kwoty, przekazuje sprawę do rozpatrzenia na drodze dyplomatycznej.
2.
Właściwe organy Umawiających się Stron uzgodnią wspólnie sposób realizacji odszkodowań stosownie do obowiązujących między obu Państwami przepisów o płatnościach.3.
Postanowienia powzięte przez pełnomocników granicznych w sprawach, o których mowa w ustępie 1, nie wyłączają możliwości dochodzenia roszczeń na drodze sądowej.4.
Wysokość kwot wymienionych w ustępie 1 może być zmieniona w drodze wymiany not.1.
Główni pełnomocnicy graniczni i ich zastępcy, pełnomocnicy graniczni i ich zastępcy, jak również pomocnicy, eksperci, tłumacze i inne osoby im towarzyszące przy przekraczaniu granicy państwowej i w czasie pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w związku z wykonywaniem czynności służbowych, wynikających z niniejszej Umowy, zwolnieni są od ograniczeń przywozowych i wywozowych, od cła i innych opłat w odniesieniu do dokumentów służbowych, środków transportu oraz innych przedmiotów przeznaczonych do wykonywania czynności urzędowych i do niezbędnych osobistych ich potrzeb.2.
Główni pełnomocnicy graniczni i ich zastępcy oraz pełnomocnicy graniczni i ich zastępcy przy przekraczaniu granicy państwowej w związku z wykonywaniem czynności służbowych w ramach niniejszej Umowy wolni są od rewizji celnej; dotyczy to również przewożonych przez nich przedmiotów, o których mowa w ustępie 1.3.
Osoby wymienione w ustępie 1 mogą w czasie pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony nosić mundury i broń osobistą; podczas wykonywania swych czynności służbowych na tym terytorium korzystają z nietykalności osobistej; nietykalność przysługuje również posiadanym przez te osoby dokumentom służbowym. Druga Umawiająca się Strona udziela tym osobom niezbędnej pomocy, w szczególności na ich wniosek dostarcza im środków przewozowych, kwater oraz umożliwia porozumiewanie się z własnymi organami.