Art. 6. - Czechosłowacja-Polska. Układ o przyjaźni i wzajemnej pomocy. Warszawa.1947.03.10.
Dz.U.1948.7.47
Akt utracił mocNiniejszy Układ sporządzony jest w języku polskim i czeskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową ważność.
Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszy Układ i wycisnęli na nim swe pieczęcie.
Sporządzono w Warszawie w dwu egzemplarzach dnia 10 marca 1947 r.
PROTOKÓŁ - ZAŁĄCZNIK
do Układu o Przyjaźni i Wzajemnej Pomocy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką
WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY
w przekonaniu, że trwała przyjaźń wymaga uregulowania wszystkich spraw, będących w zawieszeniu, między obydwoma Krajami, są zgodne w tym,
że rozstrzygną na podstawie wzajemnej zgody nie później niż w ciągu dwu lat, licząc od dnia podpisania Układu o Przyjaźni i Wzajemnej Pomocy, wszystkie kwestie terytorialne, istniejące obecnie między obydwoma Krajami,
że, mając na uwadze potrzebę możliwie najszybszej odbudowy gospodarczej i kulturalnej obydwu Krajów, przystąpią w możliwie najkrótszym terminie do zawarcia umów, służących temu celowi,
że zapewnią Polakom w Czechosłowacji względnie Czechom i Słowakom w Polsce w ramach praworządności i na zasadzie wzajemności możliwości rozwoju narodowego, politycznego, kulturalnego i gospodarczego (szkoły, stowarzyszenia, spółdzielnie na zasadzie jedności spółdzielczości w Polsce względnie w Czechosłowacji).
Sporządzono w Warszawie, dnia 10 marca 1947 r.
Po zaznajomieniu się z powyższym układem uznany on został za słuszny zarówno w całości jak i każde z postanowień w nim zawartych, oświadcza się, że jest on przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony oraz że będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
w Warszawie, dnia 26 czerwca 1947 r.