Art. 17. - Czechosłowacja-Polska. Konwencja Sanitarna. Praga.1925.09.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.107.629

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 października 1926 r.

Artykuł  17.

Towary mogą być poddawane dezynfekcji tylko w razie stwierdzenia przez władzę sanitarną jawnych oznak zakażenia towaru lub jego opakowania.

Niżej wymienione towary, pochodzące z miejscowości zakażonych jedną z chorób wymienionych w art. 1, można poddawać dezynfekcji, albo też zakazać ich wwozu, o ile nie zostały poddane dezynfekcji:

1) noszone ubranie, używana bielizna osobista i pościel.

Nie można zakazać przywozu powyższych przedmiotów w wypadku przesiedlania się albo też, gdy stanowią one bagaż. W wypadkach tych należy z nimi postąpić zgodnie z przepisami artykułu 16.

2) szmaty i gałgany, z wyjątkiem szmat prasowanych, przewożonych w belach obciągniętych obręczami.

Nie podlegają zakazowi przywozu:

1) świeże odpadki, pochodzące wprost z przędzalni, tkalni, szwalni i bielników (blichowni), sztuczna wełna i okrawki świeżego papieru;

2) listy, korespondencja, druki, książki, pisma, papiery handlowe i t. p., z wyjątkiem jednak paczek pocztowych, zawierających przedmioty wymienione w punkcie 1 i 2 drugiego ustępu niniejszego artykułu.

Miejsce i sposób dezynfekcji ustalają Urzędy Państwa przeznaczenia. Dezynfekcja winna być przeprowadzona w sposób zapewniający możliwie najmniejsze uszkodzenie przedmiotów dezynfekowanych.

Nie może być zabroniony tranzyt przez terytorjum jednej z układających się stron towarów idących w należytem opakowaniu. Towary takie nie podlegają również dezynfekcji.