§ 2. - Cła na towary przywożone w handlowym obrocie towarowym z zagranicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.35.271

Akt utracił moc

Wersja od: 16 października 1989 r.

§  2.

1. Podstawę wymiaru cła stanowi wartość celna towaru, przy czym końcówek sum do 500 zł nie pobiera się, a końcówki ponad 500 zł zaokrągla się do 1.000 zł.

2. Wartość celną towaru w rozumieniu rozporządzenia stanowi cena osiągalna za towar przy sprzedaży dokonywanej między niezależnymi od siebie sprzedającym i kupującym na warunkach franco granica polska lub cif port polski, przeliczona na złote według obowiązującego w dniu zgłoszenia towaru do odprawy celnej kursu podanego w tabeli kursów walut ogłoszonej przez Narodowy Bank Polski.

3. Sprzedającego i kupującego uważa się za niezależnych od siebie, jeżeli:

1) zapłata ceny za towar stanowi jedyną płatność ze strony kupującego,

2) na ustalenie wysokości ceny towaru nie miały wpływu stosunki handlowe, finansowe lub inne, jakie mogły istnieć między sprzedającym a kupującym,

3) sprzedający nie uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zysku z późniejszej sprzedaży lub użytkowania towaru.

4. Wartość celna towaru produkowanego na podstawie patentu, zastrzeżonego projektu lub modelu oraz towaru opatrzonego zagranicznym znakiem towarowym obejmuje dodatkowo wartość prawa do korzystania z patentu, projektu lub modelu, a także znaku towarowego.

5. Towary przywożone z powrotem do kraju po dokonaniu za granicą naprawy lub uszlachetnienia podlegają cłu według odpowiednich dla nich pozycji, jednak za wartość celną towaru uważa się wartość wykonanej naprawy lub uszlachetnienia, w tym wartość materiałów zużytych w tym celu.

6. Opakowania podlegają cłu według odpowiednich dla nich pozycji, jeżeli są przywożone wraz z towarem, którego cena zakupu nie obejmuje ceny opakowania.