Art. 8. - Chiny-Polska. Traktat przyjaźni, handlowy i nawigacyjny pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Chińską. Nankin.1929.09.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.62.499

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lipca 1931 r.

Article VIII.

W sprawach mienia i spadków obywateli jednej z Umawiających się Stron na terytorjum drugiej Strony, umówione zostały postanowienia następujące:

1. Obywatele jednej z obu Umawiających się Stron będą mieli prawo swobodnego wywożenia z terytorjum drugiej ze Stron wszelkiego ich mienia, które się tam będzie znajdowało, oraz prawo swobodnego rozporządzania tem mieniem drogą testamentu lub wszelkiemi innemi sposobami przenoszenia.

2. W sprawach spadkowych będzie stosowane prawo Państwa, do którego należy zmarły; jednakże będzie stosowane prawo położenia mienia do ograniczeń publiczno-prawnych ciążących na spadku lub jego części.

3. W sprawach spadków, pozostałych ab intestat lub drogą testamentu, postanowione jest, że obywatele jednej z Umawiających się Stron będą mieli prawo do dziedziczenia takich spadków na terytorjum drugiej ze Stron, W razie śmierci obywatela jednej z Umawiających się Stron na terytorjum drugiej ze Stron, któryby nie pozostawił, według swego prawa ojczystego, prawnego spadkobiercy lub administratora w miejscu, gdzie położone jest mienie i któryby nie pozostawił rozporządzeń testamentowych, tyczących administrowania spadkiem, Konsul Państwa, do którego należał zmarły, powołany zostanie z samego prawa do prowizorycznego administrowania spadkiem, stosując się do prawa ojczystego zmarłego.

Postanowienia powyższe będą również stosowane w tym wypadku, gdyby obywatel jednej z Umawiających się Stron, posiadający mienie na terytorjum drugiej ze Stron, zmarł poza tem terytorjum, nie pozostawiwszy prawnego spadkobiercy lub administratora w miejscu, gdzie wspomniane mienie jest położone.

4. W razie śmierci na morzu obywatela jednej z Umawiających się Stron, mienie, które miał ze sobą, wręczone zostanie najbliższemu Konsulowi kraju, do którego zmarły należał.

5. Podatki, opłaty i koszta, ściągane przy przenoszeniu własności na wypadek śmierci z mienia obywateli jednej z Umawiających się Stron na terytorjum drugiej ze Stron, nie mają być wyższe lub inne, jak te, które będą odpowiednio ponoszone przez obywateli kraju, w którym podatki te są ściągane.