Rozdział 2 - Definicje - Chile-Polska. Konwencja w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Santiago de Chile.2000.03.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.193.1976

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 września 2018 r.

Rozdział  II

Definicje

Artykuł  3

Definicje ogólne

1. W rozumieniu niniejszej Konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:

(a) określenie "Polska" oznacza Rzeczpospolitą Polską i obejmuje jej terytorium narodowe oraz każdy obszar poza jej wodami terytorialnymi, na którym na podstawie ustawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej i zgodnie z prawem międzynarodowym, Rzeczpospolita Polska może sprawować suwerenne prawa do dna morskiego, jego podglebia i ich zasobów naturalnych;

(b) określenie "Chile" oznacza Republikę Chile i obejmuje oprócz terytorium narodowego obszary morskie i podmorskie, nad którymi Republika Chile zgodnie z prawem międzynarodowym sprawuje suwerenne prawa i jurysdykcję;

(c) określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają, w zależności od kontekstu, Polskę lub Chile;

(d) określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób;

(e) określenie "spółka" oznacza osobę prawną lub inną jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną;

(f) określenia "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

(g) określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem przypadku gdy taki statek morski lub statek powietrzny jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;

(h) określenie "właściwy organ" oznacza:

(i) w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela; a

(ii) w przypadku Republiki Chile - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

(i) określenie "obywatel" oznacza:

(i) każdą osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa; lub

(ii) każdą osobę prawną lub stowarzyszenie utworzone na podstawie ustawodawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie.

2. Przy stosowaniu niniejszej Konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego Państwa będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Artykuł  4

Miejsce zamieszkania lub siedziba

1. W rozumieniu niniejszej Konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu, miejsce zarejestrowania albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo i każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

2. Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

(a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

(b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeśli nie posiada stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

(c) jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

(d) jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze procedury wzajemnego porozumiewania się.

3. Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba niebędąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem. Jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to Umawiające się Państwa będą starały się rozstrzygać te kwestie w drodze procedury wzajemnego porozumiewania się. Wobec braku wzajemnego porozumienia właściwych organów Umawiających się Państw, osoba nie będzie uprawniona do żadnej ulgi lub zwolnienia podatkowego przewidzianych Konwencją.

Artykuł  5

Zakład

1. W rozumieniu niniejszej Konwencji określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

(a) miejsce zarządu;

(b) filię;

(c) biuro;

(d) fabrykę;

(e) warsztat, i

(f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

3. Określenie "zakład" obejmuje również:

(a) plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne oraz związane z nimi czynności nadzorcze, lecz jedynie wtedy, gdy taki plac budowy, prace budowlane lub czynności trwają dłużej niż 6 miesięcy, i

(b) świadczenie usług, włączając usługi doradcze, świadczone przez przedsiębiorstwo, przez pracowników lub inne osoby fizyczne zatrudnione przez to przedsiębiorstwo dla tych celów, lecz jedynie wtedy, gdy taka działalność jest prowadzona na terenie tego państwa przez okres lub okresy stanowiące łącznie więcej niż sześć miesięcy w ciągu każdego 12-miesięcznego okresu.

4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

(a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

(b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;

(c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

(d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

(e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu reklamy, dostarczania informacji lub prowadzenia badań naukowych dla przedsiębiorstwa, jeśli taka działalność ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

5. Jeżeli osoba (z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, do którego mają zastosowanie postanowienia ustępu 7) działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności, wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

6. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu spółka ubezpieczeniowa mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadków reasekuracji, będzie uważana za posiadającą zakład w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli pobiera ona składki ubezpieczeniowe na terytorium tego drugiego Państwa lub jeśli ubezpiecza ona od ryzyka na jego obszarze przez przedstawiciela innego niż przedstawiciela niezależnego, do którego mają zastosowania postanowienia ustępu 7 tego artykułu.

7. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że prowadzi ono w tym Państwie działalność poprzez maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela pod warunkiem, że takie osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności i warunki, które są wypełniane lub narzucane w stosunkach handlowych lub finansowych z takim przedsiębiorstwem nie różnią się od tych, które byłyby w sposób zasadniczy wypełniane przez niezależnych przedstawicieli.

8. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.