Art. 13. - Bułgaria-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1961.12.04.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.17.88

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 czerwca 1996 r.

Artykuł  13. 

Nietykalność świadków i biegłych wezwanych za granicę.

1. Jeżeli w toku postępowania przed organem jednej Umawiającej się Strony zajdzie potrzeba osobistego stawiennictwa świadka lub biegłego, przebywającego na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, można zwrócić się do właściwego organu tej Strony o doręczenie wezwania.

2. W przypadku określonym w ustępie 1 wezwanie nie może zawierać zagrożenia grzywną lub innymi środkami przymusu na wypadek niestawiennictwa.

3. Świadek lub biegły, który stawił się na wezwanie przed organem drugiej Umawiającej się Strony, nie może być na obszarze tej Strony bez względu na posiadane obywatelstwo ścigany ani pozbawiony wolności w związku z jakimkolwiek czynem karalnym popełnionym przed przekroczeniem granicy Państwa wzywającego, jak również nie może być ścigany ani pozbawiony wolności w związku ze złożeniem zeznania bądź też z powodu czynu przestępnego będącego przedmiotem postępowania karnego.

4. Z ochrony określonej w ustępie 3 nie korzysta świadek lub biegły, który w ciągu tygodnia od dnia zawiadomienia go przez przesłuchujący organ o tym, że obecność jego stała się zbędna, nie opuści obszaru Strony wzywającej, chociaż mógł to uczynić.

5. 3  Świadek lub biegły, który stawił się na wezwanie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, otrzyma od organu wzywającego zwrot kosztów podróży i pobytu oraz równowartość utraconego zarobku, a biegły ponadto - wynagrodzenie. O powyższym, jak również o prawie ubiegania się o zaliczkę, świadek i biegły powinien być pouczony przy doręczaniu wezwania.

³ Art. 13 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 2 protokołu z dnia 27 czerwca 1980 r. (Dz.U.81.10.43) zmieniającego nin. umowę z dniem 25 lutego 1981 r.